به گزارش خبرگزاری مهر، فروزان آتشزاده شوریده اظهار کرد: مطالعات انجام شده در چند کشور اروپایی و آمریکایی نشان داده است که پرستاران دچار فرسودگی شغلی ضعیف تا متوسط هستند. ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.
وی ادامه داد: تحقیقات انجام شده در کشور ایران حاکی از آن است که فرسودگی شغلی به وضوح در پرستاران ایرانی شاغل در مراکز دولتی دیده میشود و همچون سایهبانی بزرگ بر بدنه جامعه پرستاری ایران سایه انداخته است.
شوریده گفت: مطالعات متعدد بر میزان قابل توجه فرسودگی شغلی در کنار تبعات ناگوار آن برای پرستاران، بیماران و بیمارستان بر شناخت عوامل کلیدی مؤثر بر آن برای برنامهریزی جهت پیشگیری یا به حداقل رساندن تبعات مربوط و در نهایت مداخله مستقیم برای حذف آنها در جامعه پرستاری ایران تأکید دارد.
عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری مامایی شهیدبهشتی افزود: در این میان عواملی از قبیل گستردگی نقش، ابهام در وظایف شغلی پرستار، ساعات و حجم کاری فوقالعاده بالا و عدم توازن بین تلاش انجام شده و مزد دریافتی در بروز فرسودگی شغلی نقش بسزایی دارد.
وی گفت: توجه به تقلیل ساعات کاری پرسنل پرستاری، تدوین شرح وظایف روشن و واضح و ابلاغ آن به همه مراکز درمانی و پرستاران، شفافسازی نقشها، احترام به شأن و شخصیت پرستاران به خصوص در محیط درمان و از سوی همکاران پزشک، تعاملات نزدیک تر و همه جانبه بین کادر درمان و استفاده از دانش و تجارب پرستاران در روند درمان، توازن بین تلاش انجام شده پرستاران و حقوق دریافتی آنان و ایجاد انگیزش شغلی تا حد بسیار زیادی میتواند در کاهش فرسودگی شغلی و جلوگیری از پیامدهای آن نقش مؤثری داشته باشد.
نظر شما