۳ اسفند ۱۳۹۰، ۱۳:۵۵

گزارش خبری/

قلب "پریشان" سوخت/ دریاچه رنگ آسایش نمی بیند

قلب "پریشان" سوخت/ دریاچه رنگ آسایش نمی بیند

شیراز - خبرگزاری مهر: بحرانها یکی پس از دیگری می آیند و می روند و تالاب پریشان را نیز غرق خود کرده اند و این بار خبر رسیده که قلب دریاچه پریشان طعمه حریق شد.

به گزارش خبرنگار مهر، بستر خشکیده پریشان طی سالهای اخیر جولانگاه بحرانهای مختلفی طبیعی غیر طبیعی شده است.

از زمانی که خشکسالی در استان فارس حکمفرما شد، با چاشنی بهره برداری بی رویه چاه های از بستر دریاچه، پریشان دیگر روی آسایش و آرامش را ندید.

از آن زمان بحرانهایی نظیر کوچ زیستمندان از تالاب، جاده سازی، خودسوزی خاک تالاب، آتش گرفتن نی زارها و... یکی پس از دیگری می آیند و بحران دیگری را برای تالاب رقم می زنند.

باید گفت به محض اینکه تالاب برای احیا آماده می شود بحرانی گریبانگیرش شده و آرامش را از این تالاب می گیرد.

در این رهگذر خبر رسیده که نی زارهای تالاب پریشان طعمه حریق شد.

دبیر موسسه 13 فروردین در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: درست در منطقه ای که چشمه بنگ قرار داشت و برکه ای که در تالاب ایجاد شده بود و زیستمندان در این منطقه به حیات خود ادامه می دهند، نی زارها و پوشش گیاهی خوبی نیز در این محدوده ایجاد شده بود به طوریکه ارتفاع نی زارها به چهار متر نیز میرسد.

علی اکبر کاظمینی با اشاره به اینکه در این محدوده انبوهی از نی زارها تشکیل شده و سطح آب نیز بالا آمده و اکوسیستم بی نظیری را تشکیل داده بود، افزود: اما از زمانی که جاده سازان فرهنگ آتش زدن نی زارها را ایجاد کردند، آتش سوزی در نی زارها نیز شروع شد.

وی با اشاره به اینکه حریق در زمانی رخ داد که پرندگان در حال لانه سازی بودند و زادآوری در منطقه شکل گرفته بود، افزود: دیشب سه هکتار از نی زارهای پریشان آتش گرفت که آتش نشانان آن را مهار کردند و امروز صبح نیز دو هکتار دیگر طعمه حریق شد.

ای فعال محیط زیست با انتقاد شدید از آتش زدن نی زارها توسط عده ای سودجود، بیان کرد: این امر حاصل سنگی است که در سال 87 به چاه انداخته شد و امروز نیز 20 نفر نیز نمی توانند این سنگ را بیرون بیاورند، در آن سال جاده سازان نی زارها را آتش می زدند و اکنون نیز افرادی بی خرد اقدام به آتش زدن نی زارها می کنند.

کاظمینی با اشاره به اینکه عایق بندی که در برکه تالاب نیز صورت گرفته با این آتش دچار آسیب و مشکل شد، ادامه داد: در آینده این برکه نیاز به تعمیر داد و این حریق تمام آنچه طی دو سال گذشته در این محدوده شکل گرفته را به هم زد و به بیان دیگر تمام اکوسیستم این محدوده زیرو رو شد.

وی با اشاره به اینکه اگر در سال 87 جاده سازان اقدام به آتش زدن نی زارهای تالاب پریشان نمی کردند هیچکس به این فکر نمی افتاد که حتی با یک نخ کبریت می توان انبوهی از نی زارها را طعمه آتش کرد، افزود: اکنون شرایط بدی در اطراف برکه حاکم شده و باید گفت حریق در نقطه ای صورت گرفته که قلب تالاب محسوب میشد و بر این اساس اکوسیستم آن نیز به هم ریخته است.

این فعال محیط زیست با اشاره به شرایط خوبی که در این نقطه از پریشان تا قبل از حریق حاکم شده بود، بیان کرد: در این منطقه ردپای شنگ نیز دیده شده بود و به احتمال زیاد شنگ در لابلای نی زارها و اطراف برکه زندگی می کرد.

وی در خصوص راهکارهای جلوگیری از این حادثه بیان کرد: باید این منطقه به محدوده امن تبدیل شود و اراضی کشاورزی اطراف خریداری شود تا تالاب روند حیات خود را ادامه دهد.

کاظمینی با اشاره به حفاظت از منطقه نیز بیان کرد: برای کنترل این منطقه به محیط بانان زیادی نیاز است و کمبود نیرو این امکان را به محیط زیست نمی دهد از این رو دولت و مجلس باید اجازه جذب محیط بان برای مناطق حفاظت شده را صادر کنند.

وی تاکید کرد: ما تا قبل از سال 87 و جاده سازی در پریشان، آتش شوزی به این شکل و شمایل نداشتیم اما بعد از جاده سازی آتش سوزیها نیز شروع شده است.پ

.................................

گزارش:هژیر فتحی

کد خبر 1540902

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha