به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، كلين اولين ضعف عمده اين مكتب اخلاقي را قياس ناپذير كردن افكار و اعمال اخلاقي مي داند. با اتخاذ اين مشي نمي توان گفت دليل برتري يك عمل يا عقيده اخلاقي نسبت به عقيده و عمل ديگر چيست و اين رويكرد البته مسائل اخلاقي و انساني زيادي را به وجود مي آورد.
علاوه بر اين ، با پذيرش نسبيت گرايي اخلاقي، ايده پيشرفت اخلاقي ناممكن است و چه خود فرد و چه ديگران نمي توانند در اين باب اظهارنظري كنند. كلين البته معتقد است رد نسبيت گرايي اخلاقي به معناي ناديده گرفتن اختلاف ديدگاهها و تكثر فهم ها نيست بلكه بدان معناست كه ما فراتر از شرايط گوناگوني كه در شكل گيري معيارهاي اخلاقي دخيلند معيارهاي عامي را واجد هستيم كه با توسل بدانها مي توانيم اعمال و افكار گوناگون اخلاقي را عيارسنجي كنيم. به اين جهت او تمايز قايل شدن ميان تكثرگرايي اخلاقي و نسبيت گرايي اخلاقي را مهم ارزيابي مي كند.
نظر شما