طرح جامع کاهش آلودگی هشت کلان کشور بالاخره ابلاغ شد

به گزارش خبرنگار مهر، داشتن هوای پاک نعمت بزرگی است که این روزها نصیب هر انسانی نمی شود و استنشاق هوای دود آلود جزو لاینفک زندگی امروزی بشریت شده است و آسمان آبی سالها از فراز کلان شهرها وداع گفته و این در حالی است که هوای پاک مایه شادمانی زندگی بشر است و به اعتقاد کارشناسان نیاز به آن بیش از آب و غذا است.

امروزه با صنعتی شدن زندگیها همواره شاهد تولید گازها و ذرات مضری از صنایع مختلف هستیم که دیگر دیدن آسمانی آبی تا حدی دور از ذهن شده است.

اگرچه به اعتقاد کارشناسان بیش از 70 درصد منابع آلاینده هوا از طریق صنایع متحرک مانند خودرو و موتورسیکلت است و بیشترین مشکلش این است که دی اکسید نیتروژن و ذرات آلی قابل تجزیه تولید می کند که تحت تاثیر اشعه خورشید به ازن -مهمترین آلوده کننده هوا- تبدیل می شود.

اما در تعداد زیادی از روزهای سال 90 مردم بسیاری ازشهرهای ایران آسمان آبی این دیار را به دلیل ریزگرد و غبار نتوانستند مشاهده کنند و سلامت میلیونها نفر از هموطنانمان در این سال درگیر این مسئله بود.

در حقیقت در تعداد زیادی از از روزهای این سال دیدن آدم ها ی خاکی و ماشینهای آغشته به قطرات ریز غبار دیگر برای بسیاری از مردم استان های غربی کشور عادی شده زیرا گرد و خاک مهمان چند روزه این استانها نیست بلکه به میزبانی تبدیل شده که به نظر می رسد خیال رخت بربستن هم ندارد.

محیط زیست کشوردر سال 90 فراز و نشیب های بسیاری را پشت سر گذاشت، سالی که در آن اتفاقات تلخ و شیرین بسیاری رخ داد که می توان به موارد بسیاری اشاره کرد، اما بی گمان موضوع آلودگی هوا اصلی ترین، مهم ترین و بی تردید چالش برانگیزترین رخداد زیست محیطی این سال بود.

کارشناسان حوزه محیط زیست در خصوص اثرات و نتایج ریز گردها بارها سخن گفته اند و سازمان حفاظت محیط زیست نیز بارها از طریق مجامع بین المللی برای جلوگیری از تداوم ورود این ذرات ریز تلاش کرده اند؛ اما سوال اصلی اینجاست، آیا اتفاق امیدوار کننده ای رخ داده است.

در حقیقت کانون اصلی این ذرات معلق کشورهایی همچون عراق، عربستان، اردن، کویت و سوریه است که در این بین سهم کشور عراق در تولید گرد و غبار و تاثیر مستقیم آن بر کشورایران بسیار چشمگیر است.

در این بین موضوع بسیار مهمی که در یکسال اخیر خود را نشان داده این است که دولت عراق به تعهدات بین المللی خویش چندان توجهی نشان نمی دهد، عدم توجه در خور و شایسته کشورهای منطقه به حقابه طبیعی رودخانه ها و تالابها عامل بسیار مهمی در ایجاد چشمه های تولید گرد و غبار بوده که متاسفانه هنوز هم مورد بی مهری برخی دولتهای منطقه واقع می شود.

معاون محیط انسانی سازمان محیط زیست نیز در آخرین اظهارات خود در سال 90 گفته است: گرد و غبار در اولویت دولت عراق نیست و با وجود مذاکرات متعدد برای حل این معضل همکاری نمی‌کند.

اما با توجه به اینکه دولت عراق و وزارت محیط زیست این کشور علیرغم مذاکرات متعددی که مسئولان محیط زیست ایران با آنها داشته‌اند هیچ کار اجرایی در خصوص حل معضل گرد و غبار انجام نداده‌اند. معاون محیط انسانی سازمان محیط زیست در این باره می گوید: مترصدیم از طریق نمایندگان سازمان ملل مذاکراتی برای متعهد کردن دولت عراق برای امر مبارزه با بیابان زایی انجام دهیم.

به هر حال تا پایان سال 90 قرار بود با همکاری سازمان جنگل‌ها صد هزار هکتار از اراضی بیابانی داخل کشور و یک میلیون هکتار از اراضی بیابانی کشور عراق با همکاری سه جانبه ایران، عراق و سازمان ملل بیابان زدایی می‌شود که ظاهراً هنوز هیچیک از این اتفاقات نیفتاده است.

گذشته از بحث ریزگردها در آلودگی هوا عوامل متعدد دیگری نقش دارند که خودروها، سوخت و صنایع آلاینده از مهمترین آنها هستند و درراستای کاهش آلایندگی هوا پس از حدود 2 سال انفعال بالاخره در روزهای پایانی سال 90 سازمان حفاظت محیط زیست و وزارتخانه های نیرو، نفت، جهاد کشاورزی، صنعت، معدن - تجارت ، سازمان هواشناسی، استانداریها و شهرداریهای سراسر کشور با همکاری هم اقدام به تدوین طرح جامع کاهش آلودگی هوا برای هشت کلان کشور کردند که به تصویب دولت رسید و به سراسر کشور ابلاغ شد. 

امید است با اجرای صحیح بندهای 22 گانه این طرح که مباحثی مانند استانداردسازی سوخت، خودرو ها، تجمیع صنایع در شهرکهای صنعتی و یا رعایت شعاع تعیین شده برای استقرار صنایع از کلان شهرها، معاینه فنی خودروها، افزایش سرانه فضای سبز، حذف آزبست و مدیریت حمل و نقل عمومی را در بر می گیرد در سالهای آینده شاهد روزهای بدون آلایندگی بیشتری درهوای کلان شهرها باشیم و بتوانیم آسمان آبی را در روزهای بیشتری مشاهده کنیم.