حسین اسرافیلی شاعر در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره اشعار بهاریه در شعر فارسی گفت: ابتدا باید به به موضوع بهار و نوروز اشاره کنیم. خود موضوع نوروز، یک خبر واحده است که نزد ائمه اطهار هم مطرح بوده است. این خبر به قدری مطمئن و موثق است که علمای دین احکامی را برای تحویل سال و روبرو شدن با این لحظات صادر کرده‌اند. در این زمینه سخنان گوناگونی وجود دارد و گفته می‌شود که مناسبت‌های مهمی مانند معرفی حضرت مولا علی(ع) توسط پیامبر به عنوان جانشین، در روز عید نوروز بوده است.
وی افزود: بعد دیگر نوروز، شروع بهار و در اصل همان نوروز ایرانی است. برخی از علمای ایرانی انسجام مستحکمی را برای نوروز و بهار ترسیم کرده‌اند. یعنی نوروز، شروع بهار و دقیقا حرکت وضعی و گردش زمین را با هم همزمان می‌دانستند. ایرانیان همیشه این اتفاق را به عنوان آغاز حرکت، شروع سبزینگی زمین و رخت نو به تن کردن، محترم می‌شمرده‌اند و آداب و رسوم خاصی را برای آن در نظر گرفته بوده‌اند.
این شاعر در ادامه گفت: همین موضوع در شعر فارسی هم جایگاه مشابهی و ویژه‌ای دارد. از حضرت لسان‌الغیب تا همه شعرا، نسبت به بهاریه، علاقه و ارادت خاصی وجود داشته است و شاعران هم شروع بهار را محترم می‌شمارده‌اند و شعرهای زیبای فراوانی در توصیف بهار، در ادبیات فارسی وجود دارد. بهار به قدری برای مردم و شاعران ایرانی محترم بوده که آغاز هر حرکت و رویدادی را بهار آن موضوع می‌دانستند و شروع هر امر میمون و مبارکی را به بهار، شکوفایی و سبزینگی تشبیه می‌کردند.
اسرافیلی گفت: این امر در اشعار شاعران فارسی‌گو، جایگاه ویژه خود را داشته و دارد و نمونه‌های ارزشمند و ارجمند فراوانی در این زمینه وجود دارد که از شماره خارج‌اند.
شاعر مجموعه شعر «شرحه شرحه آتش» افزود: بهار یک اصل ارزشمند،عرف و فولکلور قوم ایرانی است. این عرف در حکومت‌های متعددی که در این کشور روی کار آمده‌اند، هم جایگاه خود را حفظ کرده است و هیچ کدام از حکومت‌ها هم چه خوب و چه حاکمان جور، نتوانسته‌اند مقابل بهار حرکتی انجام بدهند و جشن طبیعت را در این سرزمین متوقف کنند. بهار چیزی است که در عرف این مردم و باورهای ملی این سرزمین، جایگاه خود را حفظ کرده است.
وی ادامه داد: بهار موضوعی نیست که فقط گروه خاصی از شاعران به آن بپردازند. در گذشته شاعرانی که در درباره سلاطین به مدح شاهان می‌پرداختند، هم قصاید بلندی درباره بهار می‌سرودند. علاوه بر این گروه، شاعران معتقد، مسلمان و به اصطلاح متعهد هم درباره بهار شعر دارند و این موضوع در آثارشان جایگاه ویژه‌ای دارد. در شعر امروز شاعران کشورمان هم این موضوع اهمیت دارد و این گونه نیست که اهمیت آن فقط مختص به زمان گذشته باشد. حکومت‌های اسلامی هم که در زمان تمدن اسلامی در ایران روی کار آمدند، به این جشن ملی اهمیت دادند و سعی و تلاشی برای از بین بردن یا کم‌رنگ کردن آن نکردند.
اسرافیلی گفت: اگر هم در طول تاریخ، تلاشی برای از بین بردن این جشن ملی شده، ابتر و ناکام مانده است. جشن نوروز و بهار در باورها، هویت مردم این سرزمین و شعر شاعرانش جای خود را باز کرده است. امیدوارم همه مردم و شاعران ما در این ایام شاد باشند.
نظر شما