به گزارش خبرنگار مهر، یک بحث جدی در علوم انسانی و علوم اجتماعی حوزه اطلاق نظریه است. جدای از این موضوع این مسأله مطرح است که چه زمان نظریه‌ای قابلیت کاربست در جامعه را پیدا می‌کند.
کم نیستند مطالعات و نظریه‌هایی که در کشور ما انجام و تولید می‌شوند ولی در گوشه‌ای خاک می‌خورند. کرسیهای نظریه‌پردازی نیز اخیراً از سوی مقام معظم رهبری مورد توجه و تأکید قرار گرفته است. توجه و تأکید ایشان بر ضرورت نظریه‌پردازی خود از مسائل مهم به شمار می رود.
این سؤال مطرح است که چه زمان این نظریه‌ها قابلیت کاربرد در جامعه را به دست می‌آورند؟
سؤال جدی دیگر این است که چرا برخی از نظریه‌ها در کشور ما در گوشه کتابخانه‌ها و مراکز مطالعاتی در بهترین حالت صرفاً مورد استفاده تحقیقاتی و بازتولید تحقیقی مشابه قرار می‌گیرند؟
دکتر جان لچز استاد فلسفه دانشگاه وندربیلت آمریکا در این خصوص و در مورد حوزه کاربست نظریه‌های علوم انسانی و علوم اجتماعی به خبرنگار مهر گفت: باید توجه داشت که برخی نظریه‌ها به رغم انسجام تئوریک ممکن است در عرصه عمل و کاربرد موفق نباشند.
وی تصریح کرد: به عبارت دیگر انتظاری که از یک نظریه وجود دارد ممکن است در هنگام کاربرد آن برآورده نشود.
این فیلسوف تکنولوژی معاصر در ادامه یادآور شد: بر این اساس نظریه های علوم انسانی و علوم اجتماعی باید در ابتدا در مقیاس کوچک و آزمایشگاهی مورد کاربرد قرار گیرند.
مؤلف "ارتباط فلسفه با زندگی" تأکید کرد: پیش از آنکه نظریه در مقیاس وسیع اجتماعی به کار بسته شود باید در مقیاس کوچک و محلی به کار بسته شود. برای نمونه در ایالات متحده آمریکا برخی نظریه‌ها ابتدا در ایالتهای این کشور به کار بسته می شوند تا آثار و نتایج آن مورد ارزیابی قرار گیرند.
لچر تأکید کرد: اگر نتایج حاصل از کاربست آن نظریه در مقیاس کوچک رضایت بخش بود می‌تواند برای کاربرد در مقیاس گسترده مورد توجه قرار گیرد.
مؤلف "ذهن و فلسفه" تصریح کرد: اما اگر نتایج و آثار کاربست نظریه در مقیاس کوچک رضایت بخش نبود از به کار بردن آن در مقیاس گسترده و وسیع که باعث صرف هزینه‌های بیشتر خواهد شد جلوگیری می‌شود.
نظر شما