دوره ریاست جمهوری در فرانسه پنج ساله است و دور اول انتخابات 22 آوریل (سوم اردیبهشت) و دور دوم ششم مه (هفدهم اردیبهشت) برگزار می شود.
شورای قانون اساسی فرانسه که مرجع تعیین صلاحیت نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری این کشور است، ده نامزد را برای رقابت با یکدیگر انتخاب کرده است.
طبق قوانین انتخاباتی فرانسه دو نامزدی که در دور نخست انتخابات بیشترین آرا را کسب کنند وارد مرحله دوم می شوند. تبلیغات نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه تا 20 آوریل یعنی دو روز پیش از آغاز دور نخست انتخابات ادامه دارد.
نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه حق دارند تا 20 آوریل به مدت 43 دقیقه در قالب 10 تبلیغ یک و نیم دقیقه ای و 8 تبلیغ سه و نیم دقیقه ای برنامه های خود را معرفی کنند.
نامزدهای انتخابی که تنها به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه فکر می کنند، با ارائه برنامه های خود برای بهبود اوضاع اقتصادی و سیاسی و انتقاد از یکدیگر در تبلیغات غیررسمی در تلاش برای بالا بردن شانس خود هستند.
درحالی که کمتر از 10 روز به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فرانسه باقی نمانده است، آخرین نظرسنجی ها حکایت از شکست "نیکلا سارکوزی در این انتخابات می دهد و گفته می شود که رای دهندگان تنها به دلیل تنفر از وی به "فرانسوا اولاند" رای می دهند.
سارکوزی با دادن وعده هایی در خصوص ایجاد امنیت، اشتغال زایی و از بین بردن شکاف طبقاتی موجود در سال 2007 وارد کاخ الیزه شد، اما پس از گذشت پنج سال فرانسه با اوضاع نابسامان اقتصادی و آمار بالای بیکاری روبرو است که همین مشکلات سوالات بسیاری را درباره انتخاب مجدد سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری 2012 در ذهن ایجاد کرده است.
در دوران ریاست جمهوری سارکوزی شمار بیکاران در دسامبر گذشته دو میلیون و 874 نفر گزارش داده شده که این رقم 5.6 درصد در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته افزایش پیدا کرده است و طرح های ریاضت اقتصادی فرصت های شغلی را از بین برده است.
سارکوزی از حزب اتحاد برای جنبش مردمی، "اوا ژولی" از حزب سبز (طرفداران محیط زیست) سیاستمدار 69 ساله، "مارین لوپن" از حزب راستگرای افراطی، "ژان لوک ملانشون" از حزب چپگرای افراطی، "فیلیپ پوتو" از حزب جدید ضد سرمایه داری، "ناتالی آرتو" از حزب کارگران، "ژاک شومیناد" از حزب هبستگی و پیشرفت سیاستمدار 71 ساله، "فرانسوا بایرو" از حزب اتحاد برای دموکراسی، "فرانسوا اولاند" از حزب سوسیالیست و "نیکلا دوپنتنیون" از حزب جمهوریت از جمله نامزدهای انتخاباتی هستند.
سارکوزی سیاستمدار 57 ساله فرانسوی از روز 16 مه 2007 تاکنون به عنوان رئیس جمهوری فرانسه انتخاب شده است. رقیب اصلی سارکوزی یعنی فرانسوا اولاند سیاستمدار 58 ساله فرانسوی از سال 1997 تا 2008 به عنوان دبیر اول این حزب و از سال 1997 تاکنون نماینده مجلس فرانسه از ایالت "کورز" است.
"مارین لوپن" از حزب راستگرای افراطی دختر "ژان ماری لوپن" سیاستمدار فرانسوی رهبر جبهه ملی فرانسه از 16 ژانویه 2011 تاکنون و از سال 2004 به عنوان یکی از اعضای پارلمان اروپا فعالیت کرده است.
"ژان لوک ملانشون" از حزب چپگرای افراطی سیاستمدار۶۱ ساله و نماینده اروپایی و از اعضای حزب چپ فرانسه است. بایرو از حزب اتحاد برای دموکراسی سیاستمدار 61 ساله میانه رو فرانسوی است که سالهای 2002 و 2007 نامزد انتخابات ریاست جمهوری فرانسه بود.
فیلیپ پوتو از حزب جدید ضد سرمایه داری فعال سیاسی 45 ساله و از مسئولان سندیکای فرانسه است. ناتالی آرتو از حزب کارگران سیاستمدار 42 ساله است که از سال 2008 به عنوان سخنگوی حزب چپگرای مبارزه کارگران فرانسه فعالیت کرده است.
همچنین نیکلا دوپون انیان از حزب جمهوریت سیاستمدار 51 ساله فرانسوی و عضو سابق حزب اتحاد برای جنبش مردمی و کاندیدای 5 ساله جریان راست سنتی در انتخابات فرانسه است.
موضوعی که در این بازه زمانی توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است، اظهارات غیر واقعی و پیشنهادهای بسیار نمادین نامزدهای انتخاباتی است زیرا نامزدها از پرداختن به موضوعات بسیار حساس و مهم از جمله مشکل اقتصادی طفره می روند.
از جمله موضوعات مهم می توان به کاهش خدمات رفاهی و طرح های ریاضت اقتصادی دولت اشاره کرد که نامزدهای انتخاباتی در سخنرانی های خود به آن اشاره نکردند.
از سوی دیگر گفته می شود که اگر پس از برگزاری انتخابات مطالبات مردم برآورده نشود، میزان نارضایتی ها از عملکرد دولت افزایش خواهد یافت.
"گابریل پاروسینی" روزنامه نگار وال استریت ژورنال بر این باور است که نامزدها اوضاع اقتصادی کنونی را مورد بررسی قرار نمی دهند زیرا می دانند که فرانسوی ها مخالف طرح های ریاضت اقتصادی هستند.
اکونومیست نیز در مقاله ای نوشت که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه بحران اقتصادی را تکذیب می کنند. "آلبرتو توسکانو" خبرنگار "RAI" ایتالیا می گوید: این مناظرات از حرفهای دروغین پر شده است و پیشنهاد نامزدها بسیار نمادین و برای جلب توجه است.
هم اکنون تظاهرات ضددولتی در سراسر کشورهای اروپایی و آمریکا در اعتراض به بی عدالتی های اجتماعی، طرح های ریاضت اقتصادی و نظام سرمایه داری برگزار می شود که همین موضوع نشان دهنده افزایش موج نارضایتی از عملکرد اقتصادی دولت است.
نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه برای آنکه بتوانند رای بیاورند، تلاش می کنند تا به موضوع بحران مالی اشاره نکنند زیرا می دانند مردم از سیستم ناکارآمد اقتصادی دولت به ستوه آمدند و به دنبال فردی هستند که بتواند فرانسه از بحران مالی نجات دهد.
بدین ترتیب تلاش می کنند تا با پرداختن به موضوعات ساده و ابتدایی افکار عمومی را منحرف کرده و فرانسوی ها را به حاشیه برانند اما به نظر می رسد مردم فرانسه خشمگین تر از آن هستند که تحت تاثیر این وعده های پوچ قرار بگیرند.
نظر شما