به گزارش خبرنگار مهر، انسانی موجودی اجتماعی و دارای تعاملات اجتماعی با همنوعان خود است. امروزه در دنیایی زندگی میکنیم که ناگزیر از ارتباط و برخورد با دیگران هستیم و مسلماً در زندگی امروزی هیچ کس نمیتواند بدون کمک و یاری دیگران نیازهای خود را برطرف کند. در عصر حاضر ارتباط با مردم و جلب رضایت آنها از جایگاه مهمی برخوردار است.
این پرسش مطرح است که چرا در برخی فرهنگها از جمله ژاپن عذرخواهی کردن در مقابل اشتباهات و خطاها امری رایج است ولی در برخی فرهنگها این موضوع نهادینه نیست.
پروفسور فرد دالمایر استاد فلسفه دانشگاه نتردام آمریکا و فیلسوف سیاسی معاصر در مورد اینکه چرا در برخی فرهنگها و کشورها عذرخواهی به عنوان یک فرهنگ به ویژه نزد مسئولان در مواقع بروز اشتباه نهادینه نشده است به خبرنگار مهر گفت: عذرخواهی کردن در برخی فرهنگها سخت و دشوار است.
وی افزود: در این فرهنگها عذرخواهی به معنای اعتراف به اشتباه و عمل نادرست است. در واقع اگر شخص عذرخواهی کند این به معنای این است که دیگران می گویند که او اشتباه کرده است و فعل اشتباهی را مرتکب شده است.
برخی اعتراف به اشتباه را منافی عزت نفس میدانند
مؤلف "هگل: مدرنیته و سیاست" در ادامه تأکید کرد: در این فرهنگها این به معنای این است که عزت نفس و یا غرور فرد دچار خدشه می شود. در برخی فرهنگها هر چه فعل نادرست از اهمیت بیشتری برخودار باشد در این صورت تن دادن به عذرخواهی نیز سخت و دشوارتر خواهد بود.
وی یادآور شد: در واقع انجام فعل اشتباهی که خیلی نتایج و تبعات دارد باعث می شود تا فرد در مقام عذرخواهی مقاومت بیشتری از خود نشان دهد. چرا که عذرخواهی و اعتراف به اشتباه باعث خواهد شد تا آن فرد وجهه فردی خطاکار را داشته باشد و دیگران در مورد او اینگونه قضاوت کنند که شخص بد کرداری است.
فیلسوف سیاسی معاصر افزود: در برخی موارد چون اعتراف به اشتباه دارای تبعات حقوقی و جزایی است فرد از اعتراف به اشتباه و عذرخواهی بیشتر طفره میرود.
وی در ادامه تأکید کرد: حکومتها تقریباً از انجام عذرخواهی طفره میروند. اعتراف به اشتباه و عذرخواهی کردن از سوی برخی حکومتها به معنای این است که وجهه و اعتبار آنها نزد افکار عمومی خدشه دار خواهد شد.
برخی از مسئولان به سبب حفظ جایگاه خود در قدرت از اعتراف به اشتباه سرباز می زنند
مؤلف "شهر و عمل: کاربردهای آن در نظریه سیاسی معاصر" افزود: از سوی دیگر برخی از مسئولان و مقامات حکومتی به سبب حفظ جایگاه و موقعیت خود از اعتراف به اشتباه و عذرخواهی سرباز می زنند. به این معنا که برخی از مسئولان معتقدند که اعتراف به اشتباه و عذرخواهی باعث می شود تا آنها در مراحل بعد از سوی مردم دوباره انتخاب نشوند و به قدرت نرسند.
وی یادآور شد: در مقابل برخی از رژیمها و نظامهای سیاسی از برخی از اقدامات صورت گرفته عذرخواهی می کنند. این اشتباهات ممکن است در زمان حکمرانی آنها نیز اتفاق نیفتاده باشد.
دالمایر در ادامه تصریح کرد: برای نمونه بعد از جنگ جهانی دوم رهبران آلمانی به سبب کشتارهای صورت گرفته عذرخواهی کردند. همچنین رهبران ژاپن از کره به سبب تجاوز و اشغال این کشور عذرخواهی کردند.
وی تأکید کرد: اینکه حکومت بخواهد عذرخواهی کند یا نکند به دو عامل بستگی دارد؛ یکی افکار عمومی داخلی و دیگری افکار عمومی جهانی.
وی تصریح کرد: اگر افکار عمومی داخلی مسئولان و مقامات را زیر ذره بین خود داشته باشد و ساختارهای سیاسی، این فرهنگ سیاسی را به ارمغان آورده باشد در این صورت اعتراف به اشتباه و عذرخواهی از سوی مسئولان دنبال خواهد شد.
مؤلف "شهر و عمل: کاربردهای آن در نظریه سیاسی معاصر" افزود: همچنین افکار عمومی جهانی میتواند رهبران سیاسی را وادار به اعتراف به اشتباهات خود کند و آنها را به عذرخواهی وا دارد.
فیلسوف سیاسی معاصر در پایان تصریح کرد: اما آنچه به طور کلی میتوان گفت این است که عذرخواهی کردن و اعتراف به اشتباه در فرهنگهایی رخ میدهد که در آن هنجارهای اخلاقی در جامعه بسیار غنی و تقویت شده باشد.
نظر شما