کارگروه تولید لرستان در سکوت رسانه ای/ علامت سئوالی که همچنان باقیست!

به گزارش خبرنگار مهر، در حالی روند عدم حضور خبرنگاران به جلسات مهم استان اعم از کارگروه اشتغال، شورای برنامه ریزی، کارگروه آموزش و پرورش و دیگر جلسات ادامه دارد که این روند طی یک ماه سپری شده از سالجاری در مورد کارگروه اقتصادی و تولیدی استان نیز تکرار شده است.

جلساتی که باید تجلی بخش شعار سال باشند

و اما موضوع راجع به کارگروههای مهمی چون اشتغال، برنامه ریزی و اقتصادی و تولیدی با دیگر جلسات استان متفاوت است به طوریکه در سال تولید ملی این جلسات باید کانون تبلور و تجلی برنامه ریزی برای تحقق شعار سال در حمایت از تولید ملی و کار و سرمایه ایرانی باشند.

با این تفاسیر روند عدم حضور خبرنگاران به این جلسات و ارسال اخبار فکسی که در آن به کلیاتی از جلسه اشاره شده در نوع خود رویه ای جالب توجه است.

با استمرار عدم دعوت خبرنگاران به این جلسات شائبه های زیادی اذهان را درگیر کرده است؛ اول اینکه مگر در این جلسات چه مباحثی مطرح می شود که حضور خبرنگاران مانع است و دوم اینکه آیا دانستن برنامه های مسئولان برای تحقق شعار سال به عنوان سیاست گذاری کلان نظام از حقوق مردم محسوب نمی شود.

اظهار نظرهای شعاری برآیند جلسات اقتصادی

با وجود گذشت بیش از یک ماه از آغاز سال جدید مسئولان امر بدون اینکه تمهیدات و برنامه های خود را برای سال تولید ملی اعلام کنند به اظهار نظرهای شعاری در این زمینه اکتفا کرده اند به طوریکه در خبرهای درج شده بر روی سایت استانداری لرستان به جز کلیاتی از جلسات چیز دیگری به مخاطبان انتقال داده نمی شود.

با این اوصاف یا هنوز مسئولان استان به تدوین برنامه ها برای این سال نپرداخته اند یا اینکه اگر برنامه ای تدوین شده رسانه ها را به عنوان مرجعی برای انتقال این برنامه ها به مردم به عنوان صاحبان اصلی انقلاب قبول ندارند که این گونه جلسات خود را در سکوت رسانه ای برگزار می کنند.

استمرار روند کنونی در بی توجهی به رسانه های استان به طور قطع نتایج مثبتی به دنبال نخواهد داشت به طوریکه هنوز خبرنگاران از برنامه های مدیریت اجرایی استان برای تحقق شعار سال مطلع نیستند و تاکنون تنها مدیری که به سئوالات خبرنگاران در این رابطه پاسخ داده است رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان بوده است.

اهمیت و ضرورت توجه به تولید ملی در لرستان

اهمیت توجه به تولید داخلی در استان لرستان آنجا آشکار می شود که لرستان مهد استعدادهای بی بدیل خداوندی در ابعاد مختلف است ولی همچنان این استان به لحاظ محرومیت و بیکاری در صدر استانهای کشور قرار دارد که این امر حکایت از بی توجهی به شکوفا کردن قابلیتهای این استان است.

بهره مندی از موقعیت مکانی و جغرافیایی ممتاز به عنوان گلوگاه شمال - جنوب کشور، وجود زیرساختهای مناسب و توان جذب سرریزهای اقتصادی استانهای همجوار، همجواری با عمده ترین کانونهای جمعیتی و قطبهای صنعتی کشور و وجود بازارهای مصرف برای فرآورده های کشاورزی و صنعتی تنها بخشی از قابلیتهای لرستان در حوزه اقتصادی است.

برخورداری از زمینه های مناسب فرهنگی و جاذبه های گردشگری تاریخی، طبیعی و اکوتوریسم، بهره مندی از شبکه های ارتباطی و شرکت های حمل و نقل بین المللی در محور ترانزیتی، وجود ذخایر عظیم و منابع قابل توجه معدنی از جمله سنگ های تزئینی، گچ، آهک، فلدسپات، تولید بیش از 3 درصد سنگ جهان، 28 درصد سنگ ایران، وجود معادن فعال و واحدهای تولیدی صادراتی سنگ از دیگر قابلیت های استان لرستان است.

تولید حبوبات و احراز قطب تولید حبوبات در کشور، تولید و پرورش ماهیان سردآبی و احراز مقام نخست تولید ماهیان سردآبی در بین استانهای غیرساحلی کشور، برخورداری از تنوع اقلیمی و پتانسیلهای مطلوب آب و خاک در کشت محصولات گلخانه ای و باغات میوه از جمله انار انجیر و زردآلو، برخورداری از منابع غنی آبهای سطحی ناشی از وجود رودخانه های بزرگ دز و کرخه و منابع فراوان آب در قالب 12.5 میلیارد مترمکعب آب سطحی و زیرزمینی معادل 12 درصد آبهای کشور از دیگر شاخص های لرستان در حوزه کشاورزی و آب است.

از سوی دیگر این استان علاوه بر برخورداری نسبی از زمینه های لازم برای توسعه صنعتی از جمله وجود شهرکهای صنعتی، منطقه ویژه اقتصادی و تشکلهای مهم تولیدی و صادراتی از قابلیتهای منحصر به فردی در زمینه اراضی حاصلخیز و عرصه های وسیع جنگلی و مرتعی برخوردار است.

چرا هنوز لرستان در صدر جدول بیکارترین استانها قرار دارد؟

حال با اشاره به موارد یاد شده یک سئوال ذهن هر خواننده ای را درگیر می کند و آن این است که چرا لرستان با این همه قابلیت اقتصادی همچنان یکی از بیکارترین استانهای کشور است.

به اعتقاد کارشناسان به فعلیت رساندن این قابلیتهای منحصر به فرد در استان لرستان در گرو برنامه ریزی های کوتاه مدت، بلند مدت و میان مدت است تا در کمترین زمان شاهد شکوفایی استعدادهای این استان باشیم.

و اما این برنامه ریزی در کجا باید صورت بگیرد و کدام مرجع باید به دنبال تدوین این برنامه ها باشد؟

به اعتقاد کارشناسان مختلف جلسات کارگروهها و شوراها در راستای هویت بخشی به خرد جمعی و استفاده از دیدگاههای مختلف دست اندرکاران مسائل مختلف است که در صورت برپایی درست این جلسات می توان شاهد ظهور برآیند مطلوب و ایده آل از اینگونه جلسات بود.

جلساتی که باید محل سیاست گذاریهای کلان باشد

این در حالی است که سیاست های کلان در حوزه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سلامت و سایر حوزه ها یک استان می بایست در همین جلسات پی ریزی شود و با شناخت نقاط ضعف و قوت هر منطقه بتوان راهکارهای درست را در راستای توسعه همه جانبه آن استان اتخاذ کرد.

و اما اهمیت این موضوع زمانی روشن تر می شود که بدانیم تصمیمات و مصوبات کارگروههای مختلف در حقیقت تصمیم گیری در حوزه کلانی مانند یک استان ارزیابی و اجرا می شود که می تواند تبعات مثبت بی شماری در سطح جامعه به دنبال داشته باشد.

با این تفاسیر کارگروههای مهمی چون اشتغال، برنامه ریزی و تولیدی اقتصادی در سال تولید ملی باید جایگاهی برای تدوین برنامه های موثر به منظور به فعلیت درآمدن استعدادهای بالقوه استان و همچنین تدوین برنامه های کلان در این بخش باشد.

سئوالی که بی پاسخ باقی مانده است

اینکه این جلسات واقعا به این سمت حرکت می کند سئوالیست که هنوز بی پاسخ باقی مانده است چرا که همچنان خبرنگاران برای حضور در این جلسات دعوت نمی شوند و حتی مسئولان حاضر در جلسه نیز برآیند شفافی از آنچه در این جلسات می گذرد را در اختیار رسانه ها قرار نمی دهند.

با این اوصاف به نظر می رسد شفاف سازی در این بخش نخستین گام برای حرکت به سمت شناسایی نقاط قوت و ضعف و سپس تدوین برنامه ها در این بخش است، موضوعی که چندان مورد توجه مدیران ارشد استان قرار نگرفته است.