به گزارش خبرنگار مهر، شیرینی خاطراتش زبانم را به وجد آورده و ذهنم محو آموخته هایی است که نتیجه اش تجارب لذت بخش و پیروزی های فراموش نشدنی است.
آنگاه که بی قراری دوری از مادر را در آغوش گرم او آرامش یافتم و دستان مهربانش چتری شد تا خیس باران اضطرابم نشوم. آنگاه که نخستین قدم های علم را برداشتم و هر بار که زمین می خوردم او را نوازشگر زخم هایم می یافتم و درد هایم را به باد می سپردم.
در کلاس نقاشی به من آموخت که چگونه لبخند را بر چهره ها ترسیم کنم و بر دل ها رنگ محبت بپاشم.
در کلاس ریاضی به من آموخت که جمع خوبی ها را از کینه ها کم کنم و تقسیم مهربانی را ضرب در بی نهایت کنم.
در کلاس علوم یاد گرفتم مولکول های مثبت و منفی جذب هم می شوند تا خنثی شوند و افراط هر کدام موجب بی نظمی نشود و زلالی آب به دلیل خنثی بودنش است.
در کلاس دیکته فهمیدم که اشتباهات، ترسها و بدیها را پاک کنم تا در کارنامه زندگی ام نمرات برتر اخلاق،، معرفت، عدالت و مردانگی از آن من باشد.
در کلاس فارسی فداکاری پترس، شجاعت ریز علی خواجوی، جوان مردی حسین فهمیده، مهمان نوازی کوکب خانم و تلاش حسنک را آموختم.
من می نوشتم که دارا ادب ندارد و او خط می زد مشقهایم را و سرمشق لقمان می داد تا بیاموزم ادب را از بی ادبان.
چه صبورانه ایستادگی در مقابل سختی ها را در ذهنم حک کردی و چه با محبت به من درس زندگی آموختی و چه صادقانه آیین دوستی و اتحاد را با من عجین کردی.
می ستایمت ای مترجم عظیمت لاله های مسافر...
می پرستمت ای محراب عدالت، لطف و مرام. ای که نامت مرور عمیق لحظه های مهربانی است و وجودت، مکمل عشق، لطافت و محبت.
م ع ل م، ای مشعل عبرت آموز لیالی ماندگار ... هفته ات مبارک....
-------------------
نازنین فرضی زاده
نظر شما