رشد اقتصادی تنها راه خروج از بحران/ آینده قاره سبز در دستان مرکولاند

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه سوئیسی "تاگس انسایگر" در تحلیلی نوشت : فرانسه یک سوسیالیست را به عنوان رئیس جمهور انتخاب می کند و یونان نیز کادر سیاسی حاکم در کشورش را در جریان انتخابات پارلمانی تنبیه کرد. شهروندان اروپایی خواهان یک تغییر روند در اتحادیه اروپا هستند.

تاگس انسایگر در ادامه نوشت : چنین سیگنالهایی، تمام اروپا را فرا گرفته است. در فرانسه پس از برگزاری دومین دور انتخابات ریاست جمهوری، "فرانسوا اولاند" پیروز شد و برای اولین بار بعد از 17 سال، سوسیالیستها وارد الیزه شدند.

در یونان نیز کادر سیاسی حاکم که شامل حزب دموکراتیک جدید و حزب سوسیالیست بودند و این کشور را به سمت رکود و بحران هدایت کرده بودند از طرف انتخاب کنندگان تنبیه شدند. بنا بر آخرین نتایج به دست آمده دو حزب اصلی محافظه کار دموکراسی نوین و حزب چپ پاسوک موفق شدند تنها 32 تا 34.5 درصد آراء را در انتخابات پارلمانی به خود اختصاص دهند. پیروز اصلی در آتن احزاب کوچک چپی و راستی افراط گرا بودند.

نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: این دو انتخابات (در یونان و فرانسه) انتخاباتهایی معمولی نبودند. در هر دوی این انتخاباتها رای دهندگان همچنین علیه سیاستهای ریاضت اقتصادی اروپا یعنی همان سیاستهایی که آلمان به شرکای اروپایی خود تحمیل می کند رای دادند.

نویسنده در ادامه نوشت : شاید این خبر خوبی باشد. از بحران یورو یک جامعه اروپایی تشکیل شده است و هر انتخابات ملی که در اروپا برگزار می شود در اصل یک رای گیری درباره روندی است که دولتهای اروپایی در بروکسل برای مقابله با بحران یورو در پیش گرفته اند.

خبر بدی که باید داد این است که در رای شهروندان اروپایی خشمگین از اروپا، درماندگی شدیدی مخفی شده است. فرانسویها دیروز با رای خود شاخه مرکوزی در اروپا را شکستند. نیکلا سارکوزی بعد از یک دوره ریاست که در آن به عنوان شریکی برای مرکل بدون دستیابی به موفقیتی حکومت کرد از ریاست جمهوری فرانسه برکنار شد. فرانسه تحت رهبری اولاند مجبور است یک تغییر روند در سیاستهای اروپایی را در پیش گیرد. مرکل نیز مجبور است اگر نمی خواهد کشورش منزوی شود و شانس انتخابش در سال 2013 را به خطر بیندازد در برابر فشارها قد خم کند.

نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: احتمالا ائتلاف جدید مرکولاند بهتر از آن چیزی است که انتظار می رود تشکیل شود. اولاند بیش از آنکه سوسیالیست باشد یک سوسیال دموکرات است. وی به عنوان فردی واقع نگر اعتبار دارد. شاید تغییر روند و دور شدن از سیاستهای ریاضت اقتصادی آخرین شانس مرکل و اولاند برای نجات یورو باشد.

یونان شاید یک نمونه عبرت انگیزی برای این مسئله باشد که تاکید بر روند و سیاستهای ریاضت طلبانه گذشته، منطقه یورو را به کجا هدایت می کند. یونان تا دروازه یک هرج و مرج غیر دموکراتیک فاصله زیادی ندارد. کمونیستها و فاشیستها وعده یک دنیای سعادتمندانه خارج از منطقه یورو و آزاد از هر گونه سیاستهای دیکته شده از بروکسل (مقر اتحادبه اروپا) را به مردم می دهند. موفقیت افراط گراها در یونان یک سیگنال هشدار برای اروپا است.

نویسنده در ادامه نوشت : به این ترتیب یک تغییر در سیاستهای مرکل و اتحادیه اروپا اجباری است. اگر نمی خواهیم تصویر دشمنی با اتحادیه اروپا در ذهن تمام شهروندان ایجاد شده و حامیان این اتحادیه نیز به ملی گرایی روی آورند. به این ترتیب مرکل و اولاند باید سریعا یک زبان مشترک پیدا کنند و یک کلمه جادویی که همان رشد اقتصادی است را بر زبان آورند.

این روزنامه سوئیسی در بخش دیگری از این مطلب نوشت : در پایان همه مجبور به حرکتند. اولاند ممکن است مجبور شود اصلاحاتی را در پیش گیرد که در مبارزات انتخاباتی اش حرفی از آن نزده بود. این ممکن است به این معنا باشد که فرانسویها باید به جای اینکه کمتر کار کنند زمان طولانی تری را کار کنند. مرکل نیز باید بپذیرد که صرفه جویی کردن به تنهایی کافی نیست و مثلا باید به طرح اوراق قرضه مشترک در اروپا هم بیندیشد.

نویسنده در پایان نوشت : اروپا هنوز هم مکانی است که افراد اجازه دارند در بهترین حالت رفاه و آزادی زندگی کنند.البته استانداردهای بالای زندگی دیگر در قاره سبز وجود ندارد. تنها زمانی که شاخه مرکولاند بتواند شهروندان خشمگین اروپایی را متقاعد کند ممکن است که اتحادیه از رقابت های جهانی جا نمی ماند.

راه حل بحران به توافقات آینده مرکل و اولاند بستگی دارد. این تنها یونانیها نیستند که به امید و حرکتی رو به جلو در زمان قابل پیش بینی نیاز دارند. بعد از این دو انتخابات اعتراض آمیز در اروپا(در فرانسه و یونان) حالا مرکل و شرکایش می دانند که اتحادیه اروپا با سیاستهای اجباری ریاضت اقتصادی هیچ آینده ای ندارد.