غلامرضا امامی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به حضور خود در نمایشگاههای بینالمللی کتاب و مقایسه آن با نمایشگاه کتاب تهران گفت: استقبال از نمایشگاههای کتاب در دنیا هرگز مانند ایران نیست؛ لااقل من ندیدهام. در خارج از ایران نمایشگاه کتاب تنها میعادگاهی برای آشنایی نویسندگان و اهالی فرهنگ با تازههای نشر در کشور خود و سایر کشورهاست، نه خرید و فروش کتاب.
وی افزود: در نمایشگاه کتاب تهران، فرصت مغتنمی برای خرید کتاب فراهم شده که در نوع خود جالب توجه است، اما مشکل جدی آن به نظر من دیده نشدن کتابهای تازه در نمایشگاه است.
امامی تصریح کرد: نمایشگاه کتاب تهران در وضعیت فعلی برگزاری، مخلوطی است از کتابهای تازه و قدیمی که از سوی ناشران ارائه میشود، ولی به نظر من باید در این زمینه تفکیکی صورت بگیرد، یعنی آثار تازه در غرفههایی خاص ارائه شود و سایر آثار نیز در غرفههای مجزا به دید مخاطبان برسد.
امامی ادامه داد: من در نمایشگاه امسال آثاری دیدم که 40 یا 60 سال قبل منتشر شده بودند و کتابهای تازه در میان این آثار به نوعی مهجور و نادیده باقی میماندند. به نظر من تفکیک این آثار از هم به مخاطبان نمایشگاه برای دسترسی به آنها کمک بیشتری میکند.
وی افزود: در نمایشگاهها و کتابفروشیهای بزرگ کتاب در جهان، خرید و فروش به صورت اتوماتیک و بدون نیاز به حضور فیزیکی افراد انجام میشود. از سوی دیگر شیوههای تفکیک قابل توجهی نیز در ارائه آثار دیده میشود. به عنوان مثال من دیدهام که در برخی نمایشگاهها بر مبنای رنگ یا ظاهر کتاب طبقهبندی انجام شده است که در نوع خود جذابیت خاصی برای مخاطبان ایجاد میکند.
امامی ادامه داد: بخش عمده وقت ناشران و خریداران کتاب حاضر در نمایشگاه به سئوال و جوابهایی میگذرد که بسیاری از آن به دلیل نبود طبقهبندی مناسب برای ارائه آثار است. به اعتقاد من تفکیک آثار تازه و قدیمی از هم به همه ناشران و نویسندگان کمک میکند تا بیش از پیش در تعامل با همدیگر موفق باشند.
این نویسنده و مترجم همچنین گفت: برای من تاسف بار است که حجم بالایی از مشکلات اداری نیز هر ساله در نمایشگاه کتاب وجود دارد و گاه ناشران برای دریافت پایانه فروش الکترونیکی خود نیز باید با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کنند. از طرف دیگر قدم زدن در سالنهای فعلی از منظر تهویه و شلوغی بسیار سخت است و باید هر چه زودتر فکری کرد که محل نمایشگاه به مکانی بازتر و مناسبتر منتقل شود.
نظر شما