به گزارش خبرنگار مهر، یازدهمین دوره رقابتهای فوتبال لیگ برتر باشگاه‌های کشور در شرایطی به پایان رسید که بازهم مثل سالهای اخیر شاهد ظهور پدیده جدیدی در این لیگ نبودیم و به تعداد انگشتان یکدست هم بازیکنان ناشناخته خود را به فوتبال ایران معرفی نکردند. این اتفاق در لیگ‌های گذشته هم به چشم آمد و فوتبال ایران با همه کمبودهایی که دارد نتوانسته جایگزین‌های خوبی برای بازیکنان بازنشسته داشته باشد.
خشک شدن چشمه "پدیده سازی" در فوتبال ایران در شرایطی رخ داده که اهالی ورزش، ایران را کشوری مملو از استعدادهای سرشار و آینده دار می دانند و بر این نظر خود اصرار دارند که جوانان و نوجوانان زیادی هستند که می توانند آینده فوتبال و ورزش کشور را تضمین کنند.
حال سوال این است که اگر نظر آنها در مورد وجود استعدادهای فراوان در کشور صحیح است - که نزدیک به واقعیت است - پس چرا از این همه استعداد هیچ خبری نیست و در فوتبالی که علاقمندان بی شماری دارد و هر سال صدها هزار نفر در مدارس فوتبال ثبت نام می کنند، کمتر شاهد ظهور پدیده جدیدی هستیم؟
این استعدادها کجا هستند و کجا می روند که در ورزش ایران خبری از آنها نیست و هر روز با فقر نیروی انسانی بیشتری در تیم های مختلف ملی مواجه می شویم؟ در فوتبال که اوضاع بدتر از رشته های دیگر است و سالهاست این رشته در پست های مختلف کمبودهای زیادی احساس می شود.
پس از سالها کنار رفتن علی دایی از خط حمله فوتبال ملی ایران، هیچ مهاجمی که بتوان روی تاثیری گذاری او حساب کرد ظهور نکرده و هر چه در تیم های مختلف هم می گردیم خبری از مهاجمانی با خصوصیات علی دایی و قبل تر از آن فرشاد پیوس دیده نمی شود و روز به روز کیفیت مهاجمان جوان پایین تر می آید.
سالهاست فوتبال ایران مدافعان چپ و راست کناری طراز اولی به خود ندیده و پس از خداحافظی بازیکنانی چون مهدی مهدوی کیا از تیم ملی دیگر این تیم شاهد حضور بازیکنانی با خصوصیات آنها نیست. در سایر پست ها نیز همین مشکلات وجود دارد و تیم ملی فوتبال ایران از کمبودهای زیادی رنج می‌برد.
سوال اما در مورد هدر رفتن استعدادها این است که آیا رابطه بازی و دلال بازی که در فوتبال ایران وجود دارد باعث ضایع شدن حق استعدادهای واقعی می شود که پول ندارند و نمی توانند خود را به رده‌های بالا برسانند و جایشان را به بچه پولدارهایی می دهند که با پول به "هیچ" رسیده‌اند و هیچ بار فنی ندارند؟
آیا مربیان و سازندگان فوتبال ایران بیشتر از آنکه به فکر ساختن بازیکنان جدید و صاحب سبک باشند به فکر راه اندازی مدارس فوتبال و ایجاد منبعی برای درآمدزایی سودآوری بیشتر خود هستند؟ آیا از بین رفتن زمین های خاکی در از بین رفتن استعدادها و ظهور نکردن پدیده ها تاثیرگذار است؟
آیا باشگاه‌های فوتبال ایران بیشتر از اینکه به فکر ساختن تیم های قدرتمند در رده های پایه باشند به فکر ورزش قهرمانی و حفظ سهمیه خود در لیگ برتر و رده های بالای فوتبال هستند؟ آیا اصلا در باشگاه ها به ساختن بازیکنان جدید فکر می شود و یا دغدغه ای برای این وجود دارد؟
ورزش ایران قطعا با ضعف بزرگ عدم پشتوانه سازی برای آینده همچنان دست به گریبان است و هیچکس هم در این فکر نیست که برای آینده این ورزش فکری اساسی کند. سالهاست "ورزش گلخانه ای" خود را بر ورزش ایران دیکته کرده و هرازچندگاهی برخی ورزشکاران ستاره می شوند و خیلی زود هم خاموش می شوند.
اما به راستی چرا چشمه "پدیده سازی" در ورزش و فوتبال ایران خشکیده است؟ گروه ورزشی خبرگزاری مهر در گفتگوهایی با اهالی ورزش و فوتبال این موضوع را بررسی خواهد کرد.
نظر شما