دو تفاوت عمده عرفان اصیل با عرفان واره ها/ عرفای بزرگ معرفی شوند

دکتر "احمد پهلوانیان" در مورد تفاوت عرفان واقعی با عرفان واره‎های موجود به خبرنگار مهر گفت: اینها در منبع با هم تفاوت دارند. منبع عرفان ناب وحی و متکی بر الهام است و از طرف انسان‎های مرتبط با خداوند یعنی انبیا و اوصیا و اولیا ارائه می‎شود. ولی عرفان‎های کاذب منبع بشری دارند. مثل مکاتب و ادیان بشری دیگر.

وی افزود: تفاوت دیگر در جهت آنهاست. عرفان ناب جهتش الهی است و هدف رسیدن به خدا و تقرب الهی است. به عبارت دیگر جهتش کمال شایسته انسان است. اما جهت عرفان‎های غیر اصیل جهتی غیر از خدا است. حالا رسیدن به یک آرامش ظاهری و یا دستیابی به یک زندگی راحت‎تر یا مرفه‎تر از جهت روحی و روانی و یا هرجهت دیگر غیر الهی.

این کارشناس حوزه فلسفه اسلامی ادامه داد: تفاوت سوم اینها در آئین‏ها و آداب آنهاست. آداب و ادب عرفان اصیل همه در خدمت کمال همه جانبه انسان است، اما در عرفان‏های کاذب آئیین آنها کمال برخی استعدادها و توانمندی‏های انسان است که ممکن است جنبه‏های غریزی و پست انسانی مدنظر باشد و یا جنبه‏های فراتر انسانی مورد توجه قرار گیرد.

پهلوانیان علل عمده گرایش جوانان به این عرفان‎نماها را چنین برشمرد: یکی اینکه عرفان اصیل با تمام هویت و اعتلایی که دارد به خوبی در جامعه معرفی نشده است. بیشتر با گوشه نشینی و دوری از اجتماع مطرح شده در حالیکه عرفان اصیل و ناب عرفان در اجتماع، سیاست، علم و پیشرفت است.

وی افزود: به دلیل عدم معرفی درست عرفان اصیل، نسخه بدل‎های عرفان ارائه شده از سوی عرفان‏های کاذب جذابیت بیشتری برای جوانان داشته است. از جمله جذابیت‏های آن روابط ازاد جنسی در این محافل برای جوان‏هاست که آنها را فریب داده و به سوی عرفان‏های کاذب متمایل کرده است. یکی دیگر از جذابیت‏های عرفان‏های کاذب کاربردی بودن و پرداختن به جزئیات زندگی است؛ یعنی آنها برای فرار از گرفتاری‏های ترافیکی و شرایط استرس‎زا و روحی بد که حاصل زندگی ماشینی است دستورالعمل‏های خاصی دارند.

این محقق و پژوهشگر حوزه فقه و ارتباطات درمورد آسیب‏های فردی و اجتماعی این عرفان‏های دروغین هم یادآورشد: آزاد بودن روابط جنسی افراد در این محافل به بنیاد خانواده به عنوان سلول اجتماع آسیب واردکرده و درواقع اگرچه اسم این محافل عرفان است اما خالی از معنویت و ضد معنویت هستند. آنها سدی برای رسیدن به کمال هستند مانند استفاده از مسکن ممکن است درد را تسکین دهند اما درمان درد نیستند.

پهلوانیان تصریح کرد: عرفان‏های غیر اصیل استعداد و روح آدمی را به طرف قرب الهی نزدیک نمی‎کنند و انسان را از فعالیت‏های اجتماعی باز می‏دارند. یعنی از حضور فعال فرد در اجتماع و در حوزه‏های مختلف علم آموزی و دانش و پیشرفت می‎کاهند و ازهمه مهمتر دربرخی از این محافل تعالیمی ضد اسلام و تشیع جریان دارد که با آموزه‏های دینی ما سازگارنیست.

وی راه نجات جوانان از این عرفان‏های بشری را معرفی عرفان حقیقی ذکرکرد و گفت: با معرفی عرفای بزرگ تاریخ کشورمان به عنوان الگو و سمبل عرفان اصیل از جذب و جلب جوانان به عرفان‏های کاذب می‏شود ممانعت کرد. و راه دیگرش معرفی آسیب‏های فردی و اجتماعی عرفان‏های کاذب به جوانان است البته نباید این آموزش‏ها و نقد عرفان‏های کاذب در جامعه در سطح وسیع صورت گیرد زیرا این کار خود به نوعی به تبلیغ و ترویج آنها می‎انجامد.