اردوهای جهادی بدون کمک دولت موفق نمی‌شود

خبرگزاری مهر- سرویس اجتماعی: فاطمه بارونقی دختر26 ساله اهل کاشان است که با مدرک کارشناسی روانشناسی مشاوره در دانشگاه کاشان اشتغال دارد. وی چند سالی است که همراه با کاروان اردوهای جهادی تمام انرژی و توان خودش را برای خشنودی مردم و رفع محرومیتها در مناطق کمتر توسعه یافته به کار می برد.
 
وی در مورد اولین روزهای حضورش در اردوهای جهادی می گوید: اولین تجربه جهادی ام پس از ماهها انتظار و چشم براهی مربوط به تابستان 1389 است که همراه با گروه جهادی "به رسم گمنامی" وابسته به بسیج دانشجویی دانشگاه کاشان به عنوان مسئول کمیته فرهنگی عازم سفر شدیم.
 
حدود 20 روز در استان اراک، شهرستان خُنداب در چهار روستای قلیچ تپه، فوران، چخماق و شاوه ساکن بودیم که در آنجا با توجه به رشته تحصیلی و مسئولیتم توانستم اولین مهدکودک قرآنی سیار دراین چهار روستا را راه اندازی کنم. همچنین آموزش اصول تربیت اسلامی در قالب گروههای آموزشی، فرهنگی، ورزشی و بازی، مسائل بهداشتی،.... در میان جمعیت روستا بسیار اثر گذار بود.
 
 
 
مرحله بعد در نوروز1390 به مدت ده روز در استان سیستان و بلوچستان، شهرستان نیکشهر، روستای زبرینگ اعزام شدم و سومین تجربه ام در نوروز91 درمجمتع روستایی پیامبر اعظم (ص) روستاههای کوردان، زبرینگ و چیل کُنار بود.
 
این عضو جوان گروه جهادی در مورد تاثیرات اردوها در رفع محرومیتها می گوید: بنا بر فرموده مقام معظم رهبری یکی از برکات این اردوهای هجرت، خدمت رسانی است تا میلیونها نفر از این خدمت بصورت مستقیم بهره مند شوند چه به لحاظ مادی و در امور زندگی و چه به لحاظ معنوی وهدایت. وقتی ما در یک منطقه جغرافیای که کیلومترها از محل زندگی و امکانات و علایق ودلبستگی های ما فاصله دارد حاضر می شویم بهترین لحظات زندگی مان را در کنار مردم وبرای مردم باشیم، جوان بومی آن منطقه از آن الهام میگیرد و آنوقت ما می‌شویم سفیر کار و تلاش و خدمت و جهاد و مجاهدت.
 
فاطمه بارونقی در مورد اشتغال در روستاها و برنامه های جهادی می گوید: متاسفانه منابع غنی جغرافیایی، خاکی و پتانسل های مناطق متعددی که دور از پایتخت هستند  به میزان دوریشان از مرکز مغفول مانده، ما در این مناطق بافت گیاهی، صنایع دستی و... داریم که خاص این مناطق است و با حمایت و آموزش توسط گروههای جهادی قطعا قابل رشد است.
 
جهادگران با همکاری دولت موفق خواهند شد
 
وی در پاسخ به اینکه آیا با دولتی شدن این حرکتهای جهادی موافق هستید گفت: به نظرم این دو باید بالهای یک پرنده باشند تا شاهد اوج گرفتن خدمت رسانی و رفع محرومیت باشیم. کار جهادی و طرح و ایده های  خدمت و نیروی انسانی رایگان با مجاهدت جوانان و نیروهای خودجوش مردمی تامین می‌شود و جذب توانها و تومانها، بودجه ها و برداشت موانع توسط دولت و با حمایت سازمان های دولتی امکانپذیر است.
 
اردوی جهادی به درستی تبیین نشود تبدیل به آسیب خواهد شد
 
فاطمه بارونقی در پاسخ به اینکه گروههای جهادی چه آسیبی را برای خود و یا مردم مناطق محروم می‌تواند به همراه داشته باشد گفت: اگر فعالیتهای جهادی همگام با تلاش ورشد خودِ مردمِ منطقه صورت نگیرد، یک گروه جهادی برای یک روستا در واقع تبدیل به یک سورتمه پُر از هدیه و خدمت که فقط سالی یکبار سر می‌زند و بقیه سال مردم به حال خودشان رها می‌شوند اما اگر کمیته های متعدد در اردو پا به پای هم مردم را رشد دهند آسیبهایی مانند گداپروری، متوقع بار آوردن و راحت طلب کردن مردم، شکاف در فرهنگ و باورهای سنتی و بومی منطقه و.... بوجود نخواهد آمد.

 جهاداکبر هدف اصلی اردوی جهادی است
 
وی افزود: در اردوهای جهادی باید هدف اصلی  جهاد اکبر باشد. در آغاز یک اردوی جهادی همه ما مهاجر میشویم و از جایی به جای دیگری هجرت میکنیم اما هجرت مقدمه جهاد است، همدل شدن تمامی اعضا در نیت خالصانه جهاد، مراقبت از فضاهای آسیب زننده روابط دختر و پسر، دقت در پوشش و رفتار و اخلاقیات جهادگرانی که در روستا منتسب به نظام وانقلاب شناخته می‌شوند. سبب می‌شود مقبول دل اهالی قرار بگیرد.
 
اردوی جهادی مسابقه نشاط و امیدواری است
 
این فعال اردوهای جهادی در ادامه اظهار داشت: حضور پراکنده اما اثرگذار جهادگران در مناطق  محروم مانند خط شروع یک مسابقه مهیج است که باید امیدواری و هیجان ونشاط را در دل و قلب بومیان منطقه بوجود بیاورد، چرا که با توجه به آشنایی با وضعیت جغرافیایی، آب و هوایی، آداب و رسوم، فرهنگ بومی، تعصبات و حساسیتهای مناطق بومی خود، قطعا در زمان کمتری اثرگذاری بیشتری  خواهد داشت و رفته رفته این  تحرکات تبدیل  به یک گفتمان عمومی می‌شود که سراسر کشور را نسیم خدمت وتلاش فرا خواهد گرفت. 

------------

گفتگو از سید هادی کسایی زاده