عقیق درنگی؛ هنرمند نقاش در گفتگو با مهر درباره نمایشگاه بزرگ فروش آثار هنری و یا همان اکسپو91 گفت: وقتی که دو تجربه ناموفق از برگزاری دو اکسپو تجسمی در سال‌های گذشته داشته‌ایم طبیعتاً به آرت اکسپو 91 هم نمی‌توانیم امیدوار باشیم.
وی افزود: این عدم امیدواری به ویژه در جامعه هنری که متاسفانه دلخوشی چندانی به اقتصاد دولتی ندارند از آن روست که فکر می‌کنیم اجازه داریم با سوابق ناموفق ثبت شده در اکسپوهای گذشته این اکسپو را نیز ناموفق بدانیم. در حقیقت کورسوی امید برای موفقیت این اکسپو بسیار اندک است چراکه اقتصاد دولتی هنوز هنر را جدی نگرفته و به آن به عنوان سرمایه نمی‌نگرد.
وی ادامه داد: بر روی هنر و سرمایه‌های هنری خیلی بیشتر از انرژی فسیلی و انرژی تولید می‌توان حساب کرد. با توجه به هنر و سرمایه هنری می‌توانیم نیروی کار و هنر تولید کنیم و در جامعه هنری بدرخشیم اما متاسفانه زمانیکه به آن توجه نمی‌کنیم اتفاقات ناامیدکننده‌ای مثل اکسپو 91 را شاهد هستیم.
درنگی با اشاره به بودجه یک‌دهم درصدی خرید آثار هنری توسط دولت گفت: در ارتباط با بودجه یک‌دهم درصد ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که آیا یک دهم درصد بودجه برای نهاد دولتی یا به عبارتی برای کشوری مثل ایران با پیشینه تاریخی درخشان ارزشمند و شایسته است.
وی ادامه داد: برخی از مدیران سازمان‌های دولتی اصلا به این بودجه اعتقادی نداشتند یعنی اصلا نباید به هنرهای تجسمی این بودجه اختصاص داده شود چرا که می‌توانستند یک ده درصد یعنی یک از ده یعنی هیچ و پوچ در بودجه‌های عمرانی را صرف برنامه‌های دیگر کنند
درنگی گفت: حالا اگر همین یک دهم درصد را نیز در نظر بگیریم متاسفانه شاهد اعمال نشدن آن هستیم. وقتی خریدی با بودجه یک دهم درصد صورت نگیرد سازمان مربوطه مجبور است که آن بودجه را به خزانه دولت برگرداند. حال سوال اینجاست که چرا سازمان‌های دولتی که این بودجه را در اختیار دارند آن را به سرمایه مبدل نمی‌کنند.
این هنرمند نقاش بیان کرد: متاسفانه همین بودجه اندک اصلا جدی گرفته نمی‌شود و می‌بینم که در روزهای پایانی بودجه 90 در سال جاری هیچ اعمالی نسبت به بودجه یک دهم درصد صورت نگرفته است. این عدم توجه به قانون تصویب شده بدان معناست که به فرهنگ و هنر توجهی نمی‌شود و آنقدر راحت نادیده گرفته می‌شود و این درحالی است که هنر بسیار قدرتمند و تعیین‌کننده‌ای است.
وی خاطرنشان کرد: مگر نه اینکه هنر می‌تواند بیانگر پیشینه یک کشور در جهان باشد پس چرا از آن استفاده نمی‌کنیم؟!. در حقیقت از ابزاری مانند هنر برای معرفی فرهنگ و تمدن ایران به جهان استفاده نمی‌شود.
نظر شما