راستی همیشه از دروغ قوی تر است/ امور با دروغ از روند درست خارج می شود

دکتر حسن فتحی درمورد دروغ درسیاست به خبرنگارمهر گفت: نسبت بین شرکت شهروندان در امور سیاسی و اطلاعاتی که به آنها داده می‎شود این نسبت راباید جدی گرفت. به این معنی که اگر شهروندی در امور سیاسی بنا است که دخالتی نداشته باشد مثلاً حکومت به گونه‎ای است که او کاری به کار سیاست ندارد یا خود آن کار در حدی است که او در تصمیم گیریش نقش درستی ندارد اینجا اطلاع درست دادن به او خیلی ضرورتی ندارد.

وی افزود: اینجا بنا بر مصلحت اگر برخی چیزها هم از او مخفی بماند اشکالی ندارد. ولی اموری که شهروندان درباره آنها تصمیم می‎گیرند و انتخاب می‎کنند در آن خصوص نباید چیزی از آنها پنهان بماند یا اطلاعات نادرست به آنها داده شود. اگر حکومتی مدعی است که مردمی است و در اداره امورش مردم دخیل هستند مثلاً در انتخاب افرادش در تصمیم گیری کلانش، هم در شناخت افراد و هم در وضعی که وجود دارد، باید اطلاع رسانی درست صورت بگیرد تا او بتواند واقعیت را تشخیص داده و درباره‏اش نظر بدهد.

استاد گروه فلسفه دانشگاه تبریز ادامه داد: گاهی در اطلاع رسانی دیده می‎شود که با گفتن یک رویه حقیقت و نگفتن رویه دیگر آن با آمار و ارقام نادرست، (نادرست به این معنا که شاید از جهتی توجیه پذیر باشند ولی خواننده را به گمراهی می‎اندازد) چیزی که شخص یا مردم درباره‏اش قرار است نظر بدهند در چشمشان یک جور دیگر وانمود می‎کنند و این یعنی اداره امور کشور را بر اساس چند نفر پیش بردن است. این باعث می‎شود افراد نظری اظهارکنند که اطلاعات درستی درباره‏اش ندارند.

این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه اخلاق تصریح کرد: بسته به اینکه در کدام جامعه با چه مقدار از شرکت مردمی صحبت کنیم شأن و ارزش و اهمیت اطلاع رسانی درست فرق می‎کند. برای مثال در حکومت افلاطونی دروغ را آن جایی که مردم در آن تصمیم گیری نمی‎کنند جایز می‎دانستند. اگر افلاطون از حکومت مردمی حرف‎زده بود حتماً بالا بردن سطح آگاهی درست مردم را در درجه اول اهمیت قرار می‎داد زیرا اول دانستن است بعد درباره آنچه که می‎دانیم اظهار نظر می‎کنیم. در اظهار نظر کردن دروغ و اطلاعات نادرست دادن به مردم در هر سطحی و مرتبه‎ای بد است.

فتحی درمورد تبعات دروغگویی در سطح مقامات سیاسی هم گفت: سلب اعتماد و جلوتر از آن هم پیش‏رفتن امور در مسیری که بنا نبود، یعنی اگر درست می‏‎شنیدند و دروغ نمی‎شنیدند رضا نمی‎دادند، از تبعات دروغ است. به عبارتی الان در جهان همه ما در پیشبرد امور سهیم هستیم به همین دلیل باید چیزی از ما پنهان نشود.

وی درمورد رابطه دروغگویی و اعتماد به یک سیستم سیاسی هم اظهارداشت: دروغ سلب اعتماد می‎کند اعتماد حرف اول در سیاست را می‎زند. اینجامن حتی پراگماتتیستی هم نمی‌گویم. اگر بنا باشد با دروغ کارها خوب پیش برود و با راستگویی علی الظاهر احساس ضعف کنیم آن ضعف در نهایت قوتش از آن خوبی که مبتنی بر دروغ باشد قوتش بیشتر خواهد بود. با مردم سیاست به معنای نیرنگ بازی کردن خیلی خطرناک است.