به گزارش خبرنگار مهر، این خانه که در باغ موقوفات دکتر محمود افشار یزدی واقع شده، بنا به وصیت این چهره فقید عرصه فرهنگ به ساختمان کانون زبان فارسی تغییر یافته و از این پس از این ساختمان به عنوان محلی برای هماندیشی شعرا و ادبا و فعالان عرصه زبان و ادب فارسی استفاده میشود.
زندهیاد محمود افشار یزدی در وقفنامه مربوط به این بنای قدیمی نوشته است: «این محل را به آکادمی ملی زبان و ادبیات فارسی تبدیل کنید تا همه شعرا و دانشمندان حوزه زبان فارسی و وطندوستان در آن جمع شوند و برای پرورش زبان فارسی همت کنند».
وی به همراه همشرش نصرت برازنده و از سال 1315 تا 28 آذر 1362 (تاریخ درگذشتش) در این بنا سکونت داشته است. بعد از درگذشت زندهیاد افشار، همسر او چند سالی آنجا زندگی میکرده و بعد از فوت او، این ساختمان بلااستفاده بوده است.
مساحت ساختمان جدید کانون زبان فارسی 650 مترمربع است. این بنای قدیمی که چندی پیش مرمت و تجهیز شد، دو طبقه دارد؛ طبقه همکف آن شامل یک تالار نمایش با ظرفیت 110 نفر، یک تالار اجتماعات با گنجایش 120 نفر، اتاق جلسات و دفتر است. بخش اداری کانون زبان فارسی هم در طبقه بالای این ساختمان قرار دارد.
مراسم افتتاح کانون زبان فارسی در منزل مسکونی زندهیاد افشار، اخیراً طی مراسمی با حضور آیتالله مصطفی محقق داماد رئیس و جمعی از اعضای شورای تولیت بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی در این محل برگزار شد.
علیرضا شجاع، علیمحمد سجادی و جواد بشری از دیگر سخنرانان حاضر در این مراسم بودند.
دکتر محمود افشار یزدی فرزند محمدصادق در سال 1272 شمسی در یزد متولد شد. در 13 سالگی مادرش را از دست داد و برای تحصیل نزد عمویش به شهر بمبئی در هند اعزام شد. در هند مقدمات علوم جدید و زبان انگلیسی را فراگرفت و پس از سه سال به تهران آمد و در مدرسه علوم سیاسی به تحصیل پرداخت.
وی در 19 سالگی به قصد ادامه تحصیل راهی سوئیس شد و طی هفت سال در لوزان دوره لیسانس و دکتری حقوق را به پایان برد و از دانشکده علوم سیاسی دانشگاه لوزان درجه دکتری دریافت کرد. چون ایام اقامت وی در اروپا مقارن با ختم جنگ جهانی اول بود و موضوع قرارداد 1919 مطرح بود، در جراید سوئیس مقالاتی در دفاع از حقوق ایران نوشت. در همین دوره بین او و علیاکبر داور که او نیز در سوئیس مشغول به تحصیل بود، دوستی و نزدیکی ایجاد شد که در تمام مدت عمر ادامه یافت.
نظر شما