رضایت پزشکان و بیماران از حضور رباتها در بخش مراقبتهای ویژه

به گزارش خبرگزاری مهر، چارلز آر دوارن سردبیر مجله Telemedicine و e-Health و استاد تحقیقات پزشکی خانواده و اجتماع در دانشگاه سینسیناتی اظهار داشت: رباتهای کنترل از راه دور که این امکان را فراهم می کنند که پزشکان بیماران را ببینند و با آنها ارتباط برقرار کنند در بخش مراقبتهای ویژه کمکهای شایانی به پزشکان مراقبتهای ویژه کرده اند تا بتوانند ویزیتهای خود را از بیمار در محل تکمیل کرده و تعاملات خود را به طور منظم با بیمار حفظ کنند.

براساس گزارشی که در مجله Telemedicine و e-Health منتشر شده پزشکانی که از این فناوری برای تکمیل مراقبتهای روزانه خود از بیمار استفاده می کردند به شدت از تأثیر بالینی و اجتماعی این رباتها حمایت کردند.

دوارن طی بیانیه ای اظهار داشت: استفاده از تجهیزات رباتیک در بخش بهداشت و سلامت به سلامت بیمار، نحوه مراقبت از وی و همچنین مدیریت وضعیت سلامتی هر فرد کمک می کند.

سرمایه گذاران مرکز InTouch Health در سانتاباربارا کالیفرنیا و همچنین مرکز آدامز کوولی شاک تروما در دانشکده پزشکی مریلند در بالتیمور به این نتیجه رسیدند که اکثر پزشکانی که از رباتهای کنترل از راه دور در بخش مراقبتهای ویژه استفاده می کنند، کارمندان عالی رتبه ای هستند که در زمینه مراقبتهای حساس پزشکی کارشناس و متخصص هستند.

این گزارش می افزاید تمام پاسخهایی که به نظرسنجی های صورت گرفته ارائه شده مبنی بر ادامه استفاده از این فناوری بوده است.

اولین مورد استفاده غیر صنعتی از ربات ها به سال 1995  در علم پزشکی باز می گردد. در این سال رباتی اختراع شد که می توانست در اعمال جراحی با هدایت پزشک، بیمار را عمل جراحی کند.

پس از پیشرفتهای بسیار و اتکا به دو ویژگی خستگی ناپذیری و دقت و خطای اندک تله مدیسین (Telemedicine ) یا پزشکی از راه دور توسط مختصصان به کار گرفته شد.

تله مدیسین یک برقرار کننده ارتباط بین دنیای پزشکی و ربات ها است که پزشکان به کمک ربات ها به جراحی از راه دور می پردازند. این روش در حال حاضر در حال گسترش است و استقبال خوبی از آن شده اما در این راه چون از اینترنت استفاده می شود باید تمام جوانب فنی و مخابراتی آن را نیز در نظر گرفت.

می توان گفت ربات ها حتی به صرفه جویی در وقت و هزینه بیماران نیز کمک می کنند همچنین توجه به گسترش علم نانو در این زمینه نیز می تواند حائز اهمیت باشد.

رباتیک نانو در پزشکی در درمان بیماری هایی مانند سرطان و عفونت نیز بسیار موثرواقع شده است. میکرو و نانو ربات ها از یک سو با حجم زیادی از اطلاعات سر و کار دارند و از سوی دیگر از طریق سنسورها و عملگرها با جهان فیزیکی در ارتباط هستند. نانو رباتهای هوشمند می توانند در جایی تجمع کرده و پس از اتمام عملیات پزشکی از آنجا پراکنده شوند همچنین آنها قابلیت خود ترمیمی دارند.