به گزارش خبرنگار مهر، مراسم اختتامیه پنجمین جشنواره مطبوعات و خبرگزاریها صبح امروز شنبه 14 مرداد با حضور محمدجعفر محمدزاده، معاون امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، پدرام پاک آیین مدیکل مطبوعات و خبرگزاریهای داخلی این وزارتخانه، محمود اکرامیفر دبیر جشنواره مذکور و مجید امرایی مدیر سرای روزنامهنگاران ایران در محل این سرا برگزار شد.
محمود اکرامیفر، دبیر پنجمین جشنواره فصلی مطبوعات و خبرگزاریها در این مراسم با اشاره به بررسی هرروزه مطبوعات و خبرگزاریها از سوی داوران این جشنواره گفت: روزهای دوشنبه هر هفته هم جلسهای با حضور همه اعضا برای جمع بندی درباره بهترینهای هفته برگزار میشود.
وی سپس با اشاره به کارکرد اصلی مطبوعات یعنی شفاف سازی و ابهام زدایی در امر اطلاعرسانی به فاصله تقریباً طولانی از تولید خبر تا چاپ آن در روزنامهها اشاره کرد و افزود: آنگونه که بررسیهای داوران ما نشان می دهد خبررسانی و اطلاعرسانی از دوش مطبوعات برداشته شده و بر عهده خبرگزاریها گذاشته شده است.
دبیر جشنواره فصلی مطبوعات و خبرگزاریها اضافه کرد: داوران ما پس از پنج دوره این جشنواره به این نتیجه رسیدهاند که مطبوعات دیگر به خبرنگار صرف احتیاج ندارند، بلکه نیازمند خبرنگار - کارشناس هستند. پیشنهاد داوران جشنواره فصلی مطبوعات هم تربیت خبرنگاران متخصص است.
اکرامیفر گفت: البته این اتفاق الان به صورت تجربی دارد میافتد اما نیاز است که به صورت تخصصی به این مسئله پرداخته شود.
وی همچنین از تولیدی نبودن تیترهای یک، دو و سه صفحه اول در بسیاری از مطبوعات و نیز تکراری بودن برخی از تیترها در روزنامهها به عنوان آفاتی بزرگ نام برد.
دبیر جشنواره فصلی مطبوعات و خبرگزاریها همچنین با بیان اینکه در 5 دوره اخیر جشنواره مذکور کمتر خبر یا گزارشی در حوزه حوادث انتخاب شده، در توضیح دلیل این مسئله گفت: بسیاری از گزارشهای حوادث، توصیفی است، گزارش توصیفی اگر بسیار خوب هم باشد، در نهایت میتواند خیلی خوب چگونگی وقوع یک حادثه را آموزش دهد و این مفید نیست.
اکرامیفر پیشنهاد داد: بهتر است در این زمینه از گزارشهای توصیفی به سمت گزارشهای تحلیلی حرکت شود که جنبه هشدار و تنبیه داشته باشد نه آموزش و تشویق.
وی همچنین از اینکه به گفته او مطبوعات عمدتاً به دو حادثه قتل و سرقت میپردازند و دیگر رویدادهای حوزه حوادث را مسکوت گذاشتهاند، گلایه کرد و گفت: بهتر است خبرهای حوادث با رویکرد شگفتی و تحزیری باشد تا رویکرد ایجاد ترس و بعضاً احساس ناامنی.
نظر شما