فقدان مديريت، بزرگترين آفت انسجام نظام آموزشي مبتني بر پژوهش در كشور است // پژوهش در ايران تنها ابزاري است در خدمت آموزش // اساتيد به دليل مشغله هاي فراوان فرصتي براي پژوهش ندارند

دكتر گلستاني فرد در گفتگو با خبرنگار حوزه و دانشگاه "مهر" با بيان اين مطلب تصريح كرد : نظام آموزش عالي در كشور در واقع  يك ساختار مبتني بر آموزش است كه فعاليت هاي پژوهشي به عنوان فعاليت هاي جنبي در كنار آن وجود دارند. در كشورهاي اروپايي و آمريكايي اين نظام مبتني بر پژوهش مي باشد و كارهاي آموزشي به موازات آن و در كنار آن دنبال مي شوند. در واقع آموزش ابزاري است در خدمت پژوهش، در حالي كه در ايران دقيقا بر عكس اين شيوه اجرا مي شود يعني در كشور ما پژوهش ابزاري است در خدمت آموزش.

بزرگترين مشكل نظام آموزش عالي ما فقدان مديريت قوي در قسمت هاي مختلف آن است. پژوهش دير جواب مي دهد و نياز به دستگاه و سرمايه اوليه دارد و به همين دلايل است كه مديريت ما نظام مبتني بر آموزش، كه ساده ترين راه حل مسئله است را به عنوان نظام آموزش عالي برگزيده است.

وي افزود : بايد در ساختار آموزش عالي كشور دگرگوني ايجاد شود و ساختار آن تا حد امكان مبتني بر پژوهش گردد. براي يك دانشور لازم است ابتدا مطالب علمي مورد نظر خود را به صورت عملي ببيند و تجربه كند و بعد به صورت تئوريك به آنها بپردازد.

اين استاد دانشگاه يادآور شد : در دانشگاه هاي پژوهش محور (مانند دانشگاهاي آمريكا و كانادا) كسي كه پژوهش نكرده باشد، اجازه رفتن به كلاس براي تدريس را ندارد و تقريبا فقط 25 درصد اساتيد حق رفتن به كلاس براي تدريس را دارند. به اين ترتيب كلاس حالت كرسي گونه به خود مي گيرد و درس ها شيرين تر و جذاب تر و دانشجويان عالم تر و باسوادتر تربيت مي شوند. متاسفانه در كشور ما اساتيد چنان درگير مشغله هاي فراوان هستند كه فرصت چنداني براي پژوهش ندارد.

عضو هيئت علمي داشگاه علم و صنعت ايران افزود : آموزش مبتني بر پژوهش نياز به ساختاري منسجم با مديريتي قوي دارد و بزرگترين مشكل نظام آموزش عالي ما فقدان مديريت قوي در قسمت هاي مختلف آن است. پژوهش دير جواب مي دهد و نياز به دستگاه و سرمايه اوليه دارد و به همين دلايل است كه مديريت ما نظام مبتني بر آموزش، كه ساده ترين راه حل مسئله است را به عنوان نظام آموزش عالي برگزيده است.