به گزارش خبرنگار مهر، در متن "این منتقد سینما آمده است: در "بی خداحافظی" ،پنجمین فیلم سینمایی احمد امینی فیلمسازی با سابقه فعالیت در عرصه ی نقد فیلم، گوشه هایی از زندگی وشخصیت یک هنرمند جوان فعال در عرصه موسیقی پاپ (رضا صادقی)، دستمایه کار فیلمساز قرارگرفته است تا با آمیزه ایی از فضاهای یک فیلم داستان پرداز وگونه یی از "مستند چهره نگار" یا "پرتره"، تصویری واقع نما از یک هنرمند را به تماشا بگذارد.
در فیلمنامه، سعی می شود تا شخصیت محوری فیلم- بدون استفاده از بازیگر و با به کار گرفتنِ شخصیت حقیقی - سیمایی باور پذیر و منطبق با نمونه اصلی خود پیدا کند. و به گونه یی، نوعی "رونوشت، برابر ا صل" باشد.
0
به طور معمول ارائه هرگونه تصویر مبالغه آمیز از چنین چهره هایی- که معاصر و در قید حیات می باشند – ناخواسته از محبوب ترین چهره ها، تصویری خلاف واقع وگاه کاریکاتور گونه ارائه خواهد داد که بیش از همه برای همان شخصیت حقیقی غیرقابل باور خواهد بود.
فیلم روایت ساده یی دارد. بخشی از کندی ضرباهنگ فیلم به کمکِ اجرای خوب چند ترانه، تا حدودی برطرف می شود. در مضمون کار سعی برآن بوده است تا از دغدغه های هنرمند معاصر در جغرافیایی که زندگی می کند، به مسایلی چون : بی اعتمادی در دنیای هنر، دشمنی ها وغرض ورزی ها و... نیز سخن به میان آید.
مهدی جعفری – درمقام فیلمبردار – کوشیده است تا در ایجاد فضاهایی پرکشش وجذاب و به ویژه قاب بندی ها ونور پردازی های مناسب، فیلمی خوش سر وشکل ارائه دهد. اگر از برخی کم داشت ها – از جمله ضعف در طراحی شخصیت نه چندان قابل قبول یک خبرنگار جوان ( نسیم دانش )با بازی " پگاه آهنگرانی"، و در حاشیه ماندن دو شخصیت دیگر که به همراه شخصیت اصلی فیلم به امید یافتن فضای مناسب تری برای انجام کارهای هنری به تهران می آیند، بگذریم، در مجموع پنجمین کار سینمایی احمد امینی را می توان را به عنوان فیلمی "موسیقی محور" ، کاری سالم ، سرگرم کننده و قابل اعتناء به حساب آورد.
نظر شما