تاریخ سازی زینبیه ورامین در نیم قرن ترویج دین برای اجتماع

به گزارش خبرنگار مهر، حاجیه خانم اشرف السادات طالقانی علیرغم کهولت سن، همچنان در رأس اجرای امور زینبیه، میراث بزرگ خانواده خویش را به دوش می کشد، میراثی که از بزرگان تاریخ معاصر ایران، مرحومان سید ابوالحسین"پدر" و سید محمود طالقانی"برادر" نسب به ارث می برد.

حاجیه خانم طالقانی در سال 1340 به همراه همسرش مرحوم علی اکبر عدالت منش به خاطر شغل ایشان(دفتردار اسناد رسمی)، به شهرستان ورامین(که آن موقع شامل سه شهرستان فعلی ورامین، پیشوا و پاکدشت می شد) مهاجرت کرد و در همان ایام، بنا به رسم عاداتی که در تهران داشت، همیشه جلسات مذهبی و آموزش قرآن کریم را برپا می کرد و با سکونت در ورامین، فعالیت های خود را از سر گرفت.

در همین زمینه، حاجیه خانم طالقانی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: من در سال 1340 به ورامین آمدم؛ یادم هست که آن موقع در تهران ختم انعام داشتم و دو تای آنها را خوانده بودم که یکی از آن مانده بود، شوهرم گفت: می خواهیم به ورامین برویم و ساکن شویم، گفتم: من در آنجا کسی را نمی شناسم.

این استاد علوم دینی افزود: وقتی به ورامین آمدیم، یک روز با دختر مرحوم حاج ابراهیم مهماندوست آشنا شدم و با کمک ایشان جلسات ختم انعام را برگزار کردیم، در آن موقع مرحوم حاج آقا طاهری مجتهد ساکن ورامین بود که به کمک خانم ایشان نیز جلسات ختم انعام را به طور مرتب پایه گذاری کردیم و در ورامین ماندگار شدیم که زینبیه نیز ایجاد شد.

پیش از شکل گیری زینبیه ورامین مراسم مذهبی بانوان به صورتی دیگر برگزار می شده است که در این خصوص، فرزند حاجیه خانم طالقانی در گفتگو با خبرنگار مهر تصریح کرد: در همان سال 1340 شمسی آن موقع یک بانوی خیر معروف به "عمه خانم صباغ" منزل خود را که اتاقهای وسیعی داشت در اختیار خانم طالقانی(عدالت منش) برای تجمع و مراسم مذهبی بانوان قرار داد.

آغاز نیم قرن ترویج دین

پرویز عدالت منش افزود: جلسات روخوانی قرآن و مسائل مذهبی مدتی در آنجا برگزار می شد و به خاطر اینکه جلسات ادامه یابد، مکانی را برای تجمع بانوان در نظر گرفتند؛ مرحوم حاج ابراهیم مهماندوست قطعه زمینی را برای احداث زینبیه در سال 1341 اهدا کرد که جلسات خانگی پراکنده به جلسات ثابت و متمرکز تبدیل شود.

به هرحال، متولیان امر با کمک خیرین، توانستند ساختمان را به اتمام برسانند، ضمن اینکه نقشه پروژه ساختمان زینبیه را مهندس محمد مهماندوست تهیه کرد.

آیت الله طالقانی کمک مالی مخفیانه به احداث زینبیه کرد

پرویز عدالت منش در زمینه تأمین مالی احداث زینبیه، گفت: وقتی در جریان احداث ساختمان زینبیه، این موضوع را مادرم به مرحوم آیت الله سید محمود طالقانی(دایی ام) خبر داد، ایشان نیز به اشخاص خیر ارجاع داد که در این راه هر چه می توانند کمک مادی و معنوی کنند.

وی ادامه داد: به این ترتیب در تهیه لوازم و مصالح ساختمانی، هرکس مقداری از آن را متقبل می شد که مرحوم آیت الله طالقانی، وجه نقد را در اختیار مادرم قرار می داد و این موضوع بنا به ماهیت خودش بسیار پنهانی و محرمانه بود، چراکه هیچ کس نباید از آن با خبر می شد که ایشان کمک مادی و معنوی می کنند.

خواهرزاده مرحوم آیت الله طالقانی بیان داشت: دلیل پنهان کاری ما و آیت الله طالقانی این بود که ممکن بود ساواک از شکل گیری مکان زینبیه جلوگیری به عمل آورد و افراد خیر را متهم به همکاری برای براندازی رژیم پهلوی کند.

برگزاری پرشور جلسات "پرتوی از قرآن" توسط شهید علی عدالت منش

در ایام پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، مکان زینبیه نقش محوری در تظاهرات و راهپیمایی های شهرستان ورامین داشت؛ حاجیه خانم طالقانی(عدالت منش) به کمک فرزندانش، اعلامیه های امام خمینی(ره) و آیت الله طالقانی را در منطقه ورامین، پیشوا و پاکدشت پخش می کرد و در بسیج مردم در تظاهرات، نقش برجسته ای داشت.

عمده این فعالیتها در مکان زینبیه ورامین انجام می شد و مردم بومی ساکن ورامین آن روز، هنوز به نیکی به یاد دارند که شهید علی عدالت منش جلسات پر بار تفسیر پرتوی از قرآن را با الهام از دایی بزرگوارش مرحوم آیت الله طالقانی با شوری هرچه تمامتر در مکان زینبیه در ایام پیش از پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می کرد.

زنان فعال زینبیه به کمک رزمندگان در جبهه ها می شتافتند

در دوران هشت ساله دفاع مقدس، زینبیه ورامین نقش مؤثر و بی بدیلی در کمک رسانی و اعزام نیرو به جبهه ها داشت که در اسناد بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس جنوب شرق استان تهران، برخی از این فعالیتهای انقلابی و ایثارگرانه موجود است.

زنان فعال زینبیه از آن ایام پربار تاریخی و معنوی، هنوز خاطرات شیرینی از نشستن جمع زیادی از زنان برای شکستن قند، بسته بندی کوهی از آجیل، درست کردن بانداژ، پشه بند دوزی تا... برای خدمت رسانی و اعزام این کمکها به جبهه ها را از زینبیه در ذهن دارند.

زنان فعال در زینبیه از آن روزها، با نیکی و شیرینی یاد می کنند؛ روزهایی که زنان فعال زینبیه به جبهه ها اعزام می شدند که به دفعات به مناطق جنگی نظیر مریوان، شاه آباد غرب، شوش دانیال، بانه و ... برای کمک به رزمندگان شتافتند.

معرفی خانمهای فعال زینبیه ورامین، از آغاز تا امروز

خانمهای فعال زینبیه در طول این سالها خاطرات تاریخ ساز خویش را هنوز مرور می کنند؛ بانوانی که اکثر آنها از مبلغه های کارکشته و متدین هستند، مانند خانمها عفت میری"مسئول امور مالی"، سرور روان آور، مرضیه میری، ایران فرجی، عفت زاهدی، مهین نیکویی زاده، زهرا نجات، نصرت بخشنده، همدم آقایی، سادات خانم مهماندوست و سکینه خوشانخو که همواره در کنار حاجیه خانم اشرف السادات طالقانی از پنج دهه پیش تاکنون، فعالیت زینبیه را استمرار بخشیده اند و شاگردانی نیز پرورش داده اند.

هم اکنون حاجیه خانم طالقانی به دلیل کهولت سن، در آستانه 97 سالگی با مشکلات خاص بیماری، کمتر در فعالیتهای زینبیه حضور می یابد، اما زینبیه به دست شاگردان برجسته ایشان، همچنان به فعالیتهای مذهبی و اجتماعی خویش با شور و شوق فراوان ادامه می دهد.

زینبیه و زنان مبلغه تربیت شده در آن، هنوز در پرورش نسل جوان کوشا هستند؛ اگرچه این مبلغه ها مانند ساختمان زینبیه در راه تبلیغ دین و آموختن به اجتماع کوشیده اند و پیر شده اند ولی نیم قرن ترویج دین در جامعه را افتخاری بزرگ و باقیات الصالحاتی شیرین برای خود می دانند.

گزارش: احسان تاجیک