به گزارش خبرگزاری مهر، با ظهور اسلام، فرهنگ و تمدنی عظیم و انسانی به بشریت عطا شد. قرآن کریم به عنوان منبع اصلی علم و دانش اندوزی و از سوی دیگر اصالت و غنای فرهنگ اسلام زمینه های انتقال علم را به دیگران فراهم ساخت.
با توجه به اینکه پس از قرآن، سخنان نبی اکرم (ص) و احادیث ائمه منابع مهمی به شمار می روند، تمسک مسلمانان به این منابع زمینه پیشرفت آنها را فراهم ساخت. عقل محوری و اهتمام به معنویت از ویژگی های اساسی تمدن اسلام است. زیرا این تمدن به تعالی انسان می اندیشد و آیات متعددی از قرآن انسان را به تفکر و تأمل دعوت می کند.
از دیگر ویژگی های تمدن اسلامی می توان به اهتمام این تمدن به علم و دانش و به ویژه دانشمندان اشاره کرد. زبان واحد علمی و دینی میلیون ها مسلمان که عربی است و اینکه همه به یک زبان عبادت می کنند عامل پیشرفت تمدن اسلامی به شمار می رود. ویژگی های دیگری نیز مانند مساوات و برابری انسان ها و ارزش نهادن به انسان، تکریم انسان و احترام به حقوق بشر را می توان نام برد.
ارج نهادن قرآن به علم آموزی منجر شد تا مسلمانان صدر اسلام به فراگیری علم، کتابت و تدوین علوم مختلف بپردازند و افکار آنان در سطح بالایی قرار گیرد و گام های بزرگی بردارند.
از دوره عباسیان میدان برای فعالیت های علمی باز شد و طولی نکشید که دانش مسلمانان، سراسر دنیای اسلام را فراگرفت. از سوی دیگر آنها به ترجمه سایر علم و کتب اهتمام ورزیدند و به زبان عربی ترجمه کردند که این کار در قرن دوم و سوم در بیت الحکمه ها و سایر مراکز علمی انجام می گرفت که تا اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم ادامه داشت.
این دوره را به دو علت دوره طلایی تمدن اسلامی است: یکی اینکه دولت اسلامی از نظر ثروت و سیادت، فرهنگ و معرفت پیشرفت کرد و دیگری اینکه علوم اسلامی در این دوره رشد یافت و به زبان عربی ترجمه شد.
از نتایج شکوفایی علمی، طبقه‌بندی علوم توسط دانشمندان مسلمان بود. آنها علوم را به دو دسته علوم اسلامی و غیر اسلامی تقسیم کردند. علوم اسلامی شامل قرائت، تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تصوف، عرفان، و علوم غیر اسلامی شامل ریاضیات، نجوم، فیزیک، طب، شیمی، فلسفه، منطق، تاریخ، جغرافیا و ادبیات می شد.
نظر شما