اقتصاد ما غیر علمی و غیر اسلامی است/ دلالی و رشوه دادن فضیلت شده است

دکتر علی محمد صابری در مورد قبح رشوه و حکم اسلام درباره آن به خبرنگار مهر گفت: رشوه یکی از عوارض بد اقتصاد غیر علمی و بیمار است نوعی از حرکت ایستادن اقتصاد کشور و حتی کار است. در آیات و روایات و احادیث از رشوه به عنوان فعل حرام ذکر شده است. رشوه از اعمال منکر است که با ربا که حکمش اعلان جنگ با خداست و از زنا بدتر عنوان شده برابری می‏کند.

وی افزود: خداوند خواسته که اگر کاری برای کسی انجام می‎دهیم بدون منت و اذیت وی باشد. درقرآن داریم مومنین کسانی هستند که از آن چیزی که دوست دارند انفاق می‎کنند و می‎بخشند و نسبت به دوستان خودشان شفقت و دوستی نشان می‎دهند. کاری که همراه با مزد دنیایی باشد پیش خداوند ارزشی ندارد. زیرا مالکیت همه چیز از آن خداست و مالکیت انسان بر امور مادی مالکیت مجازی است یعنی امانت خدا در دست بنده است ونه او مالک حقیقی است زیرا خداوند بلافاصله آن چیز را از انسان می‎گیرد و یا او را از آن جدا می‎کند.

نویسنده "سلطان عشق" تصریح کرد: فبح رشوه هم به اندازه‏ای است که وقتی نجاستی بر می‏داریم همه عمل ما را نجس العین می‎کند و انفاقات چه واجب و چه مستحب را ازبین می‏‎برد. یعنی ارزش معنوی کارها را ضایع می‎کند. رشوه گیرنده فکر می‏کند روزی که خدا برای او مقرر کرده بدستش نمی‎رسد مگر با مطالبه از مردم. در حالیکه در اسلام فقط باید به خدا توکل کرد و از او یاری خواست و مطالبه از مردم یعنی سربار جامعه شدن.

نویسنده"حدیث عشق"در مورد وضعیت رشوه در کشور ما هم گفت: متأسفانه برای اینکه اقتصاد ما غیر علمی و غیر اسلامی است افرادی یک شبه به ثروت‎های بادآورده‏ای می‏رسند و رابطه جای ضابطه را گرفته است. یعنی خلاقیت در تولید و کار مشاهده نمی‎شود و اقتصاد دلالی در جامعه یک فضیلت به جای رذیلت شده است. در میان مردم اینطور جا افتاده اگر رشوه ندهی کارت پیش نمی‏رود یا به کارت رسیدگی نمی‎کنند.

استاد گروه فلسفه مجتمع آموزشی تربیت دبیر پیامبر اعظم(ص) درمورد آثار اجتماعی و اقتصادی رشوه هم تصریح کرد: رشوه باعث می‎شود برای کوچکترین کار افراد هزینه بالا مطالبه کنند تأکید اسلام بر نبود رشوه برای این است که کارها مخلصانه و بدون هیچ چشمداشتی انجام گیرد. رضایت خداوند در اطاعت بی چون و چرای بنده است واگر نیت غیر از رضای خدا داشته باشیم هیچ کدام از اعمالمان ارزشی نخواهند داشت. رشوه از محاسبه مالیات مخفی می‎ماند و در قانون اختلال ایجاد می‏کند. رشوه تمام روزی حلال ما را حرام می‏کند. باعث گسترش اقتصاد دلالی و بیمار می‎شود. اینکه دیگر مطیع قانون نخواهیم ماند و از وظیفه شخصی خودمام تجاوز می‏‎کنیم و بلکه کار خودمان را بهانه‏ای برای اجرای مقاصد نفسانی خود می‎کنیم. در رشوه حق الناس ضایع می‏شود زیرا دزدی آشکاری است که با زیرپا گذاشتن حقی صورت می‎گیرد.

صابری در یک مقایسه تطبیقی وضعیت رشوه در ایران با سایر کشورها هم اظهارداشت: در چین شدیدترین برخورد را با مفسدین اقتصادی می‎کنند. در چین اگر رشوه وجود می‏داشت نمی‎توانست اقتصادی که به تمام دنیا صادرات دارد در آن شکل بگیرد. کشورهای اروپایی هم نظارت شدیدی بر کارکنان و مقامات خود دارند و کمتر دراین کشورها رشوه رد و بدل می‎شود در ژاپن و کره مقامات قبل از حکم برکناریشان با برملا شدن رشوه استعفا و گاهی حتی دست به خودکشی می‏زنند.

این نویسنده و محقق درمورد راهکار مقابله با رشوه هم تصریح کرد: با الکترونیکی کردن کارها و خدمات می‏توان از دخالت نیروی انسانی تاحد زیادی جلوگیری کرد که در این صورت رشوه کمتر اتفاق می‎افتد. با حمایت از تولید کننده و مالیات بستن بر کارهای دلالی می‎توان از رشوه دهندگان کاست. با فرهنگ سازی وبا آموزش آداب هر کاری قبل از ورود افراد به بازار کار و تربیت و تزکیه آنها می‎توان عامل درونی برای جلوگیری از رشوه پدید آورد. بطور کلی اگر اقتصاد علمی باشد و با مفسدان اقتصادی برخوردی قاطع صورت گیرد رشوه ریشه کن خواهد شد.