حسین شنوایی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: من قبل از انقلاب با نام و آثار استاد سبزواری آشنایی بودم اما در سال 1359 در دانشگاه مشهد از نزدیک وی را ملاقات کردم و بعد از این بود که روابط ما صمیمانه تر شد.
وی گفت: دیدگاه های استاد سبزواری در قبل از انقلاب برای برقراری حکومت اسلامی و براندازی رژیم طاغوت مشهود است و وی در 3 قصیده ظهور انقلاب را پیش بینی کرده بود.
رئیس انجمن ابن یمین سبزوار بیان کرد: آرمانگرایی استاد سبزواری پس از شهادت دکتر علی شریعتی قوام پیدا کرد با پیروزی انقلاب به اوج رسید و در دفاع مقدس کاملا تثبیت شد.
وی ادامه داد: آرمانگرایی در منظر شاعر یک منشور است و آرمانگرا کسی است که هم مدح و ستایش را بکار گیرد وهم منصفانه حاکمیت را نقد کند.
وی اضافه کرد: مجموعه اشعار استاد در سال 1367 با مقدمه مقام معظم رهبری منتشر شد. سرود درد و سپیده مجموعه های اشعار استاد سبزواری است که شعرهای وی را به قبل و بعد انقلاب تقسیم می کند اشعار وی قبل از پیروزی انقلاب مبارزه با جهل، خرافه و ظلم بود و پس از انقلاب شعر وی در خدمت حوادث و جریانات انقلاب قرار می گیرد.
شنوایی تصریح کرد: غزلیات استاد سبزواری به شیوه ناصرخسرو و بعضا خاقانی است البته در مجموع وی به سبک خراسانی شعر می گوید که گاه رنگ و بوی سبک عراقی می گیرد.
وی افزود: بعد از انقلاب مثنوی هم به قصیده و غزل های استاد اضافه شد.
وی با بیان اینکه فضای شعری استاد سنتی است تصریح کرد: استاد سبزواری از بهترین قصیده سرایان معاصر هستند و سخن وی روان، محکم و استخوان دار است.
وی با اشاره به اینکه قصیده های استاد سبزواری عالمانه، فاضلانه و ادیبانه هستند غزلیات استاد را یک سرو گردن بالاتر از قصیده هایشان دانست.
شنوایی ادامه داد: اگر استاد حمید سبزواری جدی به غزل می پرداخت و در تخصص خود قرار می داد و آن را با فضای شعر معاصر پیوند می زد بی تردید یکی از بهترین غزل سرایان کشور می بود.
وی در پایان برگزاری نکو داشت استاد سبزواری را یک اقدام شایسته عنوان کرد و گفت: اگر مراسم تجلیل از این چهره ماندگار کشور در نیمه اول دهه 70 برگزار می شد جذاب تر بود.
نظر شما