به گزارش خبرگزاری مهر، در یکی از این موارد پسربچه 11 ساله ای دچار بیماری چشمی نزدیک بینی شده بود یعنی توانایی مشاهده دوردست را نداشت. به گفته والدینش این کودک زمان زیادی را صرف بازی های رایانه ای تلفن هوشمندش می کرد.
به طور معمول اگر فردی در مشاهده دور دست با مشکل مواجه باشد، دید نزدیک وی نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. اما این امر در مورد این پسربچه صدق نمی کند. او مشکلی در خواندن کتاب های درسی اش ندارد اما نمی تواند نوشته های تخته سیاه را ببیند.
اگرچه پزشک برای او عینک تجویز کرد اما مشکل دیدش حل نشد.
آزمایش ها روی این کودک نشان داد دید او طبیعی است اما عضلات مژگانی که به عدسی چشم اجازه تغییر شکل می دهد تا بر روی اجسام در فاصله های نزدیک و دور متمرکز شود، منقبض شده است.
این کودک از سن هفت سالگی استفاده از تلفن همراه و رایانه را آغاز کرده است. تمرکز طولانی مدت بر روی اشیا نزدیک می تواند در بلند مدت به انقباض و کوچک شدگی ماهیچه های چشم منجر شود.
این دقیقا اتفاقی است که برای این کودک روی داده ماهیچه های چشم نمی توانند به راحتی به خود آرامش دهند و همین امر موجب شده است تا این کودک نتواند دور دست را ببیند.
اگرچه اثر گذرای تمرکز طولانی مدت بر روی هر جسم نزدیکی –مثلا رایانه- عادی است، اما پزشکان در حال بررسی بسیاری از نوجوانان هستند که چشمانشان به خاطر استفاده زیاد از تلفن هوشمند و وسایل الکترونیکی دچار آسیب دیدگی طولانی مدت شده است.
محققان می گویند وقتی بر روی اجسام نزدیک متمرکز می شویم هر دو چشم هم گرا می شود و از این ماهیچه ها زیاد استفاده می شود. این امر موجب استرس و التهاب می شود. پزشکان برای درمان این مشکل و بازگشت آرامش به عضلات، آنها را تحت تمرین های مداوم مانند حرکت دادن کره چشم قرار داده و برای آنها دارو تجویز می کنند.
محققان می گویند علاوه بر اینکه نباید از گجت هایی مانند تبلت، تلفن هومشند و نوت بوک زیاد استفاده شود تاکید دارند پس از هر 20 دقیقه کار با این دستگاه ها باید به مدت 20 ثانیه به اجسامی در فاصله شش متری نگاه کرد. این کار به آرامش یافتن عضلات چشم منجر می شود.
نظر شما