تمدید طول مدت سفرهای فضایی/ اقامت یکساله فضانوردان در ایستگاه

به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان فضایی فدرال روسیه و سایر شرکا در پروژه ایستگاه بین المللی فضایی به توافق رسیدند که طول مدت مأموریتها در ایستگاه فضایی را از شش ماه به یک سال افزایش دهند.

مأموریت یکساله ایستگاه بین المللی فضایی در بهار سال 2015 صورت می گیرد و یک سال پس از آن وقتی که دو فضانورد روسی و آمریکایی در فضاپیمای سایوز روسیه به زمین بازگشتند، مأموریت خاتمه می یابد.

خدمه نهایی و جزئیات این مأموریت از طریق مذاکرات و رایزنیها مشخص خواهد شد.

این نخستین مأموریتی است که بیش تر از چند ماه طول می کشد و مقامات امیدوارند که خدمه ایستگاه بین المللی فضایی بتوانند اطلاعات علمی مورد نیاز را برای پروازهای دارای سرنشین آینده در منظومه شمسی بدست آورند.

اگر این طرح عملی شود می تواند سنگ بنای تلاشهای بیشتری برای سفرهای فضایی دارای سرنشین تلقی شود. 

در حقیقت سفر یک ساله به فضا پیشتر انجام شده است. در اواسط دهه 1990، والی پلیاکوف کیهان شناس روسیه و یک پزشک در طول یک مأموریت در ایستگاه فضایی میر، 438 روز اقامت داشت. این مأموریت در ژانویه 1994 آغاز و در مارس 1995 خاتمه یافت.

درحالی که آزمون مقاومت پلیاکوف به محققان کمک کرد تأثیرات فیزیولوژیکی سفرهای فضایی طولانی مدت را بر بدن مورد مطالعه قرار دهد، روسیه علاقه شدیدی به اقامتهای بلند مدت در فضا نشان داد.

درحال حاضر ایستگاه بین المللی فضایی دارای شش سرنشین از سه کشور مختلف است. مأموریت اکتشاف 32 این ایستگاه دربرگیرنده سه کیهان شنان روسی، دو فضانورد آمریکایی و یک فضانورد ژاپنی است.
 
ناسا، روسیه و سازمانهای فضایی کانادا، اروپا و ژاپن ایستگاه فضایی 100 میلیارد دلاری را طی بیش از یک دهه ساخته اند.
 
کار ساخت این ایستگاه به همراه یک آزمایشگاه روسی که قرار است سال آینده پرتاب شود، در سال 1998 آغاز می شود. به طور کلی 15 کشور مختلف در ساخت این ایستگاه نقش داشتند.
 
این ایستگاه در حالت عادی ظرفیت سه سرنشین دائمی را دارا است، اگرچه هنگام اتصال فضاپیماها و ورود اردوهای جدید، تعداد فضانوردان درون ایستگاه بطور موقت تا 10نفر هم افزایش می‌یابد. یک فروند فضاپیمای سایوز با ظرفیت 3 نفر بطور دائمی برای تخلیه اضطراری ایستگاه در هنگام خطر به آن متصل است.