خزان کارگران فصلی اصفهان رسید

به گزارش خبرنگار مهر، همیشه او را می بینی، همیشه کلاه بافتنی خاک گرفته بر سر دارد، همیشه با یک سطل و کلی طناب سر میدان احمد آباد با انبوهی مثل خودش منتظر است. پشتش کمی خمیده و پیرهن و شلوارش کهنه و گاهی سوراخ است. پوستش آفتاب سوخته و دهانش بدون دندان است. همیشه اخم کرده و گاهی٬ انگار که با خودش حرف بزند ٬ سرش را بالا وپائین تکان می دهد. بند بند انگشتانش محکم و بزرگ و پینه بسته است.انگشتانش آدم را یاد زمینهای گندم می اندازد یا برنج شاید. همه چیزش به یک کشاورز زحمت کش آفتاب خورده می ماند."کارگر نمی خواهید؟"این دیالوگ معروف مش حسین است کسی که هیچکس حال و حوصله اش را ندارد.پیرمرد را کمتر کسی به حساب می آورد. نه دعایت می کند نه التماس.

رضا اما اخم کرده و عصبانی است: "زندگیمان در همین میدان است، نه مرخصی داریم، نه از عیدی و پاداش خبری هست، هر روز هم که کار نکنی، مزد نداری، بیمه هم که نیستیم، الان هشت سال است که کارگری می کنم .به هزار امید و آرزو زمین فروختیم آمدیم اینجا .آمدیم شهر.رضا ساده و بی ریا است. بدون حاشیه در حاشیه زندگی می کند. اهل کوهپایه است و وقتی تکه زمین پدریش را فروخته ،وقتی زمینشان تشنه شده بقچه اش را زده زیر بغل آمده اینجا تا به نوایی برسد.حالا سه تا بچه قد و نیم قد دارد. کارگران ساختمانی همه همینطورند از سن پایینشان گرفته تا پیرمرد.همه این کارگران به نوعی فصلی و دست به دامان طبیعت هستند.

علی فرهمند اهل کرمان است، دیپلم دارد و پنج سالی می شود که ساکن همین میدان شده تا کاری گیر بیاورد.خانه اش حوالی حصه است در هفته خیلی نصیبش نمی شود اما همین نان بخور و نمیر برای اهل خانه بس است به کم قانعند.

خانواده اش با او زندگی نمی کنند، نه می تواند نه می خواهد آنها دربه در شهر شوند.زیرلب به خودش لعنت می فرستد: از صبح تا شب کارمان همین است. او هم یک کارگر ساختمانی است نه بیمه دارد و نه حقوقی که بتواند پشتوانه اش باشد.

بقیه اوضاعشان بهتر نیست ابراهیم اهل جنوب است، این را از لهجه اش خوب متوجه می شوی گرم و داغ زده می گوید: انگار ما در آمار هیچ دستگاهی نمی گنجیم اصلا انگار همه با ما قهرند.ما کارگرانی هستیم که به هیچ دل بسته هستیم همین.

برای کارگران ساختمانی و فصلی نه قانونی هست نه آیین نامه ای، کارفرما است که قانون را مشخص می کند او رنج قیمت را بر اساس روزمزدی و نیروی بدنی کارگران مشخص می کند.

آنها زندگی می کنند برای کار، خواب اول صبح وقت خروس خوان تقریبا برای آنها حکم رویا دارد آنها جمع می شوند تا انتخاب شوند و زمان را با قدمهایشان می شمارند تا صبح غروب شود و شاید در این ثانیه ها و دقیقه ها هیچکس سراغی نگیرد نه کسی که نیاز به ساختمان دارد نه کسی که عمله بخواهد برای سیمان کاری و ...

به پاتوق کارگران که پا بگذاری همه این دردها مثل یک فیلم خیابانی برایت اکران می شود.دغدغه این کارگران تنها یک لقمه نان است و بس شاید این شده تمام زندگی کارگرانی که خود را به سرنوشت سپرده اند.

با اینکه مدیر کل تامین اجتماعی استان اصفهان چندی پیش از بیمه کارگران ساختمانی در استان اصفهان سخن گفته بود اما در همین رابطه حاج رسولیها رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان نیز با اظهار نظر در مورد این افراد گفت: بیمه این کارگران امکانپذیر نیست.

رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان در حالی این سخن را بیان می کند که کارگران ساختمانی اصفهان هم اکنون در وضعیت معیشتی بدی به سر می برند و دردشان حتی با مصوبه هیات وزیران در رابطه با بیمه آنها هم درمان نمی شود.

در این میان عده ای از کارشناسان و حامیان کارگری نیز معتقدند کمکهای دولتی برای حمایت از کارگران امری است که باید محقق شود.

صابری دبیر انجمن کارگران اصفهان با اشاره به اینکه کارگران ساختمانی جزء اقشار محروم جامعه هستند، اظهار داشت: نباید تنها به شهرداریها برای ساماندهی این کارگران دلخوش کنیم و دولت باید به فکر سهمی برای این قشر باشد.

رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان پیش از این در گفتگو با رسانه‌ها با اشاره به لزوم کمک‌های دولتی برای حمایت از کارگران ساختمانی، گفت: دولت باید سهمی از درآمد حاصل طرح هدفمندی یارانه‌ها را به بیمه کارگران ساختمانی اختصاص دهد و نباید ارائه چنین خدماتی را به دوش شهرداری‌ها بگذارد.

حاج‌رسولیها ادامه داد: شوراها با لغو بیمه کارگران ساختمانی موافق نیستند اما سهم پرداختی کارفرمایان باید از چهار به یک درصد کاهش یابد.

بر اساس ماده 41 قانون کار، شورای عالی کار موظف است، بر اساس درصد تورم سالانه اعلام شده توسط بانک مرکزی، حقوق کارگران را افزایش دهد.

اما این اتفاق نادر می افتد و به همین خاطر شک و شبه پیش می آید و همین جاست که این قانون زیر سوال می رود واقعیاتی که مربوط به دستمزدهای این کارگران می شود و بی عدالتیهایی که در کارگاههای زیرزمینی و غیر رسمی اتفاق می افتد.

امری که یزدانی رئیس کانون انجمن صنفی کارگران استان اصفهان هم از آن سخن می گوید و با اظهار تاسف از اینکه نمایندگان دولت و کارفرمایان در شورای عالی کار همواره با افزایش منطقی و مبتنی بر واقعیات دستمزد کارگران مخالفت می‌کنند خواستار افزایش حقوق کارگرانی می شود که در آمارهای دولتی جایی ندارند و حقوقشان همواره به یغما می رود.

...............

گزارش: دریا قدرتی پور