مناف یحیی پور روزنامه نگار کودک و نوجوان و سردبیر نشریه دوچرخه با حضور در غرفه خبرگزاری مهر در نوزدهمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها، درباره وضعیت فعلی نشریات کودک و نوجوان گفت: این موضوع داستان تلخی دارد و متاسفانه ما طی سال های اخیر در این حوزه پسرفت کرده ایم. واقعا نمی توانم از نشریه ای نام ببرم که در این اوضاع و احوال جایگزین سروش نوجوان باشد. گویی هیچ تلاشی هم برای داشتن چنین مجلاتی نمی شود و گویی اصلا نیازی هم به آن گونه مجلات نداریم.
وی افزود: در حالی که شوق به کار ادبی و هنری کردن را در بچه ها و نیروهای مطبوعاتی می بینم، من که در نشریه دوچرخه فعالیت دارم، می دانم که با وجود این شور و شوق نمی توان تمام تمرکز را روی کارهای ادبی و هنری گذاشت. اما در همان حدی که می توانیم کار کنیم، واقعا استعدادهای خوبی وجود دارند. دوچرخه امروز گروه های مختلفی دارد ولی بهترین گروهش، همان بچه های گروه شعر و داستان مجله هستند اما همان طور که اشاره کردم، ما در سطح نیازهای عمومی پاسخگوی مخاطبان هستیم.
این روزنامه نگار در ادامه گفت: واقعا نیاز به یک مجله ادبی و هنری برای کودکان و نوجوانان، در این شرایط احساس می شود ولی متاسفانه چنین نشریه ای وجود ندارد. با وجود رقبای زیادی که امروز مطالعه مکتوب و نشریه، بین بچه ها دارد قطعا اگر نشریه ای روی اصول منتشر شود، بچه ها خواهانش خواهند بود. یعنی اگر مخاطب جدی گرفته شود، اگر با وجود همه محدودیت ها و ضعف های درونی و بیرونی صادق باشیم، مخاطب حتما به سراغ نشریه خواهد آمد. منتهی این ما هستیم که برخی اوقات به دلیل این فکر که مخاطب نداریم، صداقت را هم به کار نمی بندیم.
یحیی پور گفت: امکان این که نشریه ادبی و هنری کودکان و نوجوانان با وجود رایانه، تبلت، اینترنت، گیم و ... هنوز هم وجود دارد. من می توانم از حوزه فعالیت خودم یعنی نشریه دوچرخه مثال بیاورم. چون استقبال بچه ها، آمدنشان به دفتر مجله یا نامه نوشتنشان در واکنش به مطالب مجله را دیده ام.
وی ادامه داد: ما دچار عدم هماهنگی در اجزای مدیریت جامعه در بخش مربوط به کودک و نوجوانمان هستیم. وقتی در مدرسه بچه ها هیچ گونه آشنایی با کار مطبوعاتی و رسانه ای ندارند و حتی فضای فراهمی برای مطالعه نشریات در مدارس وجود ندارد، وقتی خانواده ها همه تمرکز و هم و غم خود را روی کنکور می گذارند، دانش آموزان و نوجوانان ما دیگر با چیزی به نام مطبوعات آشنا نیستند و مانند افرادی می مانند که مدت زیادی از جامعه دور مانده و در قرنطینه بوده اند. ما دوره ای را دیده ایم که نشریات مدرسه ای رونق داشت و دانش آموزان در مدارس نشریه تولید می کردند. اما امروز من این توانایی را نمی بینم.
سردبیر مجله دوچرخه گفت: در چنان شرایطی بود که دانش آموزان با بازدید از نمایشگاه مطبوعات، می توانستند چیزی یاد بگیرند و در واقع نمود جدی تر کارهایی را که در مدارس انجام می دادند، ببینند. متاسفانه با جلوتر رفتن زمان، شاهد پیشرفت در این حوزه نبودیم و امروز روند عکس گذشته را شاهد هستیم. نمونه بارزش هم کتاب های درسی است. کافی است کتاب های درسی بچه ها را به دست بگیرید و ببینید که چقدر با معیارهای زندگی امروز هماهنگی دارند. بچه های امروز باید با رسانه ها و فناوری اطلاعات و تغییراتی که ایجاد شده، آشنا شوند. ما به بچه ها درست آموزش نمی دهیم. آیا تبلت، رایانه یا موبایل فقط برای بازی است؟ آیا کارکرد آموزشی این وسایل مفید از قلم نیفتاده است؟ به نظرم نمی شود به بچه ها خرده گرفت. در واقع این ما هستیم که قدم های لازم را بر نداشته ایم.
نظر شما