محمدعلی یزدان پرست در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: متاسفانه رویکردی که عامه مردم به فیلم مستند دارند مطلوب نیست و فیلم مستند را تنها مستند حیات وحش می دانند.
وی تلویزیون را یکی از اصلی ترین متولیان فیلم مستند دانست و افزود: شاید این نگرش به واسطه پخش فیلمهای مستند حیات وحش ایجاد شده و برای تغییر آن نیاز به فرهنگسازی باشد.
یزدان پرست با اشاره به عرضه فیلم مستند یادآور شد: در برخی کشورهای دنیا فیلم مستند همانند سایر فیلمها اکران عمومی می شود و مردم بلیط می خرند و فیلم می بینند.
وی افزود: این در حالی است که در کشورما به مستند صرفا نگاه تبلیغی می شود و شرکتهای تولیدی تنها برای تبلیغ خود به تولید مستند گرایش می یابند.
کارگردان فیلم گوچو تصریح کرد: عرضه بیشتر فیلمهای مستند به مردم، اکرانهای عمومی، اختصاص باکسی ویژه به مستندها در تلویزیون می تواند به سینمای مستند کمک کند.
وی شبکه مستند را فرصت خوبی برای عرضه فیلم مستند دانست و گفت: متاسفانه حجم زیادی از کارهای این شبکه مستندهای تامینی و خارجی است و اگر این شبکه به تولید مستند بپردازد، شاهد رونق سینمای مستند در کشور خواهیم بود.
ضعف آموزش مهمترین مشکل مستند سازان جوان
این مستند ساز همچنین در خصوص پژوهش در سینمای مستند گفت: اولین چیزی که تفاوت بین مستندهای خوب و بد را مشخص می کند تحقیق و پژوهش است زیرا پژوهش جزء لاینفک مستند است.
وی با بیان اینکه واژه مستند از استناد می آید و بدست آوردن اسناد مستلزم پژوهش است، افزود: اگر تحقیق و پژوهشی نباشد اسنادی بدست نخواهد آمد که در فیلم به آن استناد کنیم.
یزدان پرست ضعف آموزش را مهمترین مشکل جوانان تازه کار درعرصه مستند عنوان کرد و بیان داشت: برخی از این جوانان حتی نمی دانند فیلم مستند احتیاج به فیلمنامه دارد.
وی افزود: برخی فکر می کنند فیلم مستند این است که یکسری تصویر گرفته شود و بعد روی میز تدوین از آن فیلمی ساخت.
برنده تندیس بهترین پژوهش در جشنواره فیلم کوتاه تهران تصریح کرد: امروزه در دنیا حتی برای ساخت فیلم مستندی از حیات وحش نیز که هیچ چیز قابل پیش بینی نیست، فیلمنامه وجود دارد.
وی گفت: نگارش فیلمنامه مستند مستلزم انجام پژوهش های قوی و مشورت با کارشناسان زبده است.
یزدان پرست بیان کرد: عمده دلیل گرایش برخی مستندسازان تازه کار به سمت سطحی نگری، کم اطلاعی از اصول فیلم مستند است.
نظر شما