به گزارش خبرنگار مهر، در غدیر بود که خدای آسمانها و دریاها نشان داد تا چه حد به فکر عاقبت بندگانش است.
آری پروردگار باران خواست تا نام مردی به عنوان ولی بعد از نبی در تاریخ باشد که میتوانست به راستی حقیقت عدالت را بگستراند.
جبرئیل را حامل فرمان خود کرد و بر سرزمین حجاز فرود آورد تا با آِیههای روشن خود هزاران زائر را در یک مکان، در کنار غدیر گرد هم آورد.
در چنین تجمعی بود که هزاران چشم دیدند و هزاران گوش شنیدند که علی ولی مومنان(ع) میشود. علی ولی میشود و از لحظه لحظه ولایتش بهره میبرد تا نشان دهد چگونه میتوان بر بندگان خدا ولایت داشت.
علی ولی میشود تا ثابت کند حکومت بر انسانها نه برای کسب جایگاه و احترام که مسئولیتی خطیر است و باید دلسوزانه همه را تحت لوای عدالت دید.
علی ولی میشود تا روشن کند بنده خدا بودن کافی است برای افرادی که بر آنها ولایت میکند، تا تمام توان را به کار بگیرد و نگذارد در خانه کسی به بهانه اینکه مسلمان است نسبت به شخصی دیگر که دینش اسلام نیست ثروت بیشتری اندوخته شود.
ولایت و حکومت علی تفسیر پذیر نبود و در طی صدها سال نگذاشت تا غدیر از یادها محو شود.
غدیر آبرو بخش حکومتی بود که عزت میبخشید فرمانبردارانش را، آزاد می کرد بندگان را و بهانهای بود برای همسان کردن افراد بدون توجه به طبقه اجتماعیشان.
ولایت علی در غدیر و در حضور حجاج بیت الحرام معنا گرفت تا همه بدانند آنچه غیر از او ماند عدالت را کم داشت.
ولایت علی به خواست خدایی صورت گرفت که خود مخزن عدالت است، مخزن بخشش و بزرگی است، مگر میشود انتخاب و گزینش چنین آفریدگاری نادرست باشد و مگر علی ثابت نکرد که بهترین گزینه ممکن بود؟
لحظههای ولایت علی آیههای روشن الهی بود که نشان میداد چگونه جرعهای از وجود ملکوت میتواند عینا ظاهر شود.
محبت و علم علی تقدسی داشت که برای همیشه منتش بر سر جهانیان و خصوصا کسانی که وی را پیرو بودند و خوب درکش نکردند میماند.
آری غدیر مدرک زنده تاریخ اسلام است که صادر کننده آن خدای زیباییها، حاملش جبرئیل بلند مرتبه و مجری آن پیامبر مهربانیها و بخشش است.
غدیر چنین روز عظیمی است که برکاتش هنوز بر عالم هستی جریان دارد.
نظر شما