محمدتقی حق‌بین، مدیر انتشارات «کتاب یک» فعال در حوزه کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به مشکلاتی که در ماه‌های اخیر برای صنعت نشر پدید آمده است، گفت: بیش از 10 هزار ناشر در کشور وجود دارند که البته برخی از آنها در سال چهار ـ پنج عنوان کتاب منتشر می‌کنند و بعد از افزایش قیمت کاغذ، یک ریزش جدی در این ناشران به وجود آمده است.
وی افزود: نقدینگی که در اختیار ناشرانِ ریزش یافته بود، در حدی بود که با مصالحه‌ای که با چاپخانه‌دار و کاغذفروش می‌کردند، مهلتی می‌گرفتند و در روندی چندماهه می‌توانستند از پسِ تولیدشان برآیند، ولی الان که دیگر کاغذ به هیچ عنوان به صورت قرضی و یا نسیه فروخته نمی‌شود و همچنان قیمتش دارد بالا می‌رود، نقدینگی مورد نیاز از بخش زیادی از جامعه نشر، رخت بربسته است.
این ناشر گفت: دیگر بخش زیادی از جامعه نشر توان تولید کتاب و سرمایه‌گذاری روی این کار را ندارند و اینها از گردونه تولید خارج می‌شوند و قطعاً اگر آمارهای امسال بررسی شود، شدت این ریزش آشکار خواهد شد.
حق‌بین در مورد مشکلاتی که ناشران بخش کودک به طور خاص در بحران نشر با آن روبرو هستند، افزود: اگر کمی به عقب برگردیم، عمق فاجعه برای نشر در زمینه کتاب‌های کودک آشکار می‌شود؛ همه الان دارند دلسوزی می‌کنند و در فکر واردات کاغذ 70 گرمی هستند؛ در صورتی که تولید کتاب‌ها کودک در اوایل دهه 60 روی کاغذ 80 گرمی بود و بعد به دلیل اینکه کاغذ گلاسه آمد، مردم با این کاغذ عادت کردند و در تمام دنیا هم گلاسه، کاغذ پایه کتاب‌های حوزه کودک است.
مدیر انتشارات «کتاب یک» با بیان اینکه «اگر آمار خانه کتاب بررسی شود، خواهیم دید نزدیک 80 درصد کتاب‌های کودک روی کاغذ گلاسه چاپ می‌شوند» گفت: متاسفانه امروزه کاغذ گلاسه در رتبه نهم کالاهایی است که ارز وارداتی به آنها تعلق می‌گیرد و تعرفه‌اش هم کم نشده و به همین خاطر امروز واردات کاغذ گلاسه برای ناشر یک رویا و روند آن ناامیدکننده است.
وی همچنین با اشاره به اینکه در این مدت اخیر هیچ یک از مسئولان درباره وضعیت کاغذ و مقوای گلاسه و واردات آن اظهار نظری نکرده‌اند، چشم‌انداز این نوع کاغذ را ناامیدکننده خواند و اضافه کرد: تصور من این است که بیشترین فشار را در حوزه تولید کتاب در آینده نزدیک، ناشران کودک متحمل شوند.
حق بین همچنین درباره راهکارهایی که می‌توان در مقطع فعلی در پیش گرفت، گفت: در تمام دنیا راه‌هایی برای برون‌رفت از این بحران‌ها وجود دارد؛ از جمله ملحق شدن چندین ناشر کوچک به ناشران بزرگ و فعالیت زیر چتر آنها تا یک مقطعی. ناشرهای بزرگ می‌توانند در کسب یک سود مشترک با ناشران کوچک سهیم شوند؛ بدون آنکه آن ناشر را در خود هضم کند و اصطلاحاً آن را بخورند.
وی به نقش تشکل‌های صنفی در اجرایی کردن چنین راهکارهایی اشاره و تاکید کرد: باید این فرهنگ را در جامعه صنعت نشر گسترش بدهیم و ناشرانِ اگرچه کوچک، اما صاحب ایده را حفظ کنیم.
نظر شما