قادر طهماسبی (فرید) شاعر انقلاب و دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره خلیل عمرانی شاعر تازه درگذشته انقلاب اسلامی گفت: از شنیدن خبر درگذشت عمرانی به شدت متاثر شدم و هنوز هم این ضایعه را باور نمیکنم. معتقدم با درگذشت عمرانی، ما در واقع او را از دست دادهایم.
وی افزود: دوستان شاعر و هنرمند این روزها آن قدر از یکدیگر بیخبرند که هرگاه خبر درگذشت یکی از آنها منتشر میشود، مانند یک شوک بزرگ، ضربه سختی بر همه وارد میشود که اصلا باورش نمیکنند. من اصلا باور نداشتم عمرانی به سفر مرگ برود چون هنوز جوان بود و پا به عرصه پیری نگذاشته بود.
این شاعر در ادامه گفت: آخرین باری که عمرانی را دیدم در یکی از کنگرهها بود. من با او آشنایی تقریبا دیرینهای داشتم که به زمان جنگ و کنگرهها و شب شعرهای بعد از جنگ بر میگردد. یکی از این کنگرهها یا همایشها، شب شعر عاشورایی شیراز بود که عمرانی در زمان برگزاریاش خیلی شوخ و سرحال بود و آن زمانها بود که با تخلص پژمان شعر میسرود. ولی اخیرا بسیار ساکت و گوشهگیر شده بود.
طهماسبی گفت: عمرانی واقعا و بدون تعارف انسان بیادعایی بود. اخیرا که او را دیدم از او پرسیدم کجایی؟ فکر میکنم در حوزه هنری بود که دیدمش و گفت که در اسلامشهر ساکن است. او اصالتا بوشهری بود. در آن روز در حوزه درباره ایراداتی که به برخی شعرهایش گرفته بودم، خرده گرفت و باهم بحث کردیم. بالاخره در برخی جاها باهم اختلاف نظر هم داشتیم. هیچ گاه رنگ وابستگی را در کارهایش ندیدم، ولی همان طور که اشاره کردم گاهی سر صنایع و مفاهیم شعری باهم بحث و اختلاف داشتیم.
وی ادامه داد: نکتهای که درباره عمرانی اهمیت دارد، بیادعا بودن اوست. او در این سالهای اخیر در کنج انزوا و گوشهنشینیاش، کارش را انجام میداد و خدمتش را میکرد. اما دیگر از دست رفته است. ما یک به یک شاعران و هنرمندانمان را از دست میدهیم. امروز احمد عزیزی را داریم که در حالتی بین کما و بیداری است و مصائب خودش را دارد.
نظر شما