۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۴، ۱۲:۱۸

پيشكسوتان جهاد و شهادت ؛ دهه دوم پس از جنگ (20)

جعفرپور جانباز 40% : تا اتفاقي نيفتد، سراغ جانباز نمي‌آيند

خود من اگر سالم بودم ، اگر هشت ماه هشت ماه نمي‌رفتم توي خيابان‌ها سرگردان شوم ، راضي بودم حتي نظافت چي يك اداره مي شدم. چه اشكالي دارد؟ اما ما ديگر نمي‌توانيم . ديگر توان روحي و جسمي نداريم.

پيرو جوابيه بنياد شهيد و امور ايثارگران در خصوص گزارش‌هاي مربوط به جانباز سيد هاشم حسيني ، گروه دفاع مقدس خبرگزاري مهر با حضور در مجتمع جانبازان شهرك قائميه اسلامشهر ، برخي ابعاد جوابيه مذكور را ضمن گفتگو با عده‌اي ديگر از جانبازان مورد تحقيق و بررسي قرار داد .

محمد جعفرپور بسيجي جانباز 40%  اعصاب و روان كه در عمليات والفجر مقدماتي سال 61بر اثر موج انفجار و اصابت گلوله به سر و كمر مجروح شده است، با همسر و سه فرزندش در يك سوئيت 38متري در مجتمع جانبازان شهرك قائميه واقع در اسلامشهر زندگي مي كند! او هم مشكلات خاص خودش را دارد . مشكلاتي كه غالبا خانواده او را نيز به شدت تحت تأثير قرار مي‌دهد و آنها نيز از تبعاتش مصون نيستند. از همه سخت‌تر و دردناك‌تر وضعيتي است كه در نتيجه موج انفجار بوجود آمده است . به گفته همسر جانباز، موج انفجار باعث شده كه محمد هر چند ماه يك بار بي‌اختيار خانه را رها كند و تا مدت‌ها در خيابان‌ها و پاركها سرگردان باشد. تا اينكه همسر يا دوستانش او را پيدا كنند و يا به مرور حالش مساعد شود و دوباره به خاطر بياورد كه در كجا هست و به خانه برگردد. گاهي پيش آمده است كه سه ماه تمام زير آفتاب يا برف و باران در خيابان‌هاي تهران سرگردان بوده است .

خيلي از جانبازان به خاطر اينكه پول نداشتند تا پيش پرداخت خانه را بدهند، مجبور شدند زير بار نزول بروند و خانه شان را مفت از دست بدهند.

محمد جعفرپور در خصوص مشكلاتش در مجتمع جانبازان شهرك قائميه به خبرنگار گروه دفاع مقدس خبرگزاري مهر گفت: من بعد از گذشت چندين سال از مجروحيتم توانايي كار ندارم. ما را حالت اشتغال كردند. بنياد به من تا حدودي رسيدگي كرده اما هنوز مشكل دارم . يكي از مشكلات من مسكن است. الان اينجا يك سوئيت 38متري است كه 5 نفر در آن زندگي مي كنند. البته بنياد به من گفت كه اينجا را نگير اما مجبور بودم. چون آواره خيابان ها بودم. حتي پيش آمد كه بعضي شبها در حرم حضرت معصومه يا حرم حضرت عبدالعظيم مي خوابيديم. بيكارم ، پولي هم نداشتم كه خانه اجاره كنم.

وي افزود : مشكل من اعصاب و روان است .وقتي اعصابم به هم مي ريزد خانه را ممكن است 4-3ماه ترك كنم و در خيابان ها بخوابم تا يادم بيايد و برگردم . يا خانواده ام عكسم را در روزنامه چاپ كنند.

اين جانباز دوران دفاع مقدس ادامه داد :

تا اتفاقي براي جانباز نيفتد سراغ جانباز نمي آيند. ما بايد برويم يا همسرم برود بگويد مثلا محمد از خانه رفته و ما را رها كرده ، بعد بنياد اقدام كند. خودشان نمي آيند سركشي كنند. ديگر همه جا اينطور شده. آيا حتما بايد مشكل جانباز خيلي حاد شود تا بيايند؟

قبل از عيد يك ميليون و نيم وام از بنياد گرفتم اما بايد علاوه بر اين پول به عنوان بهره 700هزار تومان ديگر بپردازم. همين چهار ميليون وام مسكن كه براي خانه دادند با 4در صد سود بود. براي گرفتن اين وام يك و نيم ميليوني چند وقت هر روز صبح مي رفتم بنياد و غروب بر‌مي‌گشتم تا اينكه بالاخره توانستم بگيرم. خيلي از جانبازان به خاطر اينكه پول نداشتند تا پيش پرداخت خانه را بدهند مجبور شدند زير بار نزول بروند و خانه شان را مفت از دست دادند.هشت ماه اين سوئيت لوله كشي نشده بود . آنقدر مراجعه كرديم تا اين سوئيت را لوله كشي كردند.

جعفرپور همچنين گفت: اگر بخواهم اين سوئيت را تبديل به احسن بكنم بايد براي گرفتن وام از بنياد سند بياورم. در صورتي كه بلوك هاي جديد هنوز سند ندارد. علاوه بر آن مي گويند اگر سند آوردي نبايد از شهرك قائميه اسلامشهر باشد! براي اين كار وام هم مي دهند. يك ميليون كه وام است 500هزار تومان بلاعوض هست كه بعضي مراكز بنياد جانبازان اين 500هزار تومان را هم مي گيرند. خب من با اين شرايطي كه قرار دادند ، چطور مي توانم اين 38متر را به يك واحد يك خوابه تبديل كنم؟

وي در مورد سركشي مسئولين بنياد به خانواده هاي جانبازان اظهار كرد: تا اتفاقي براي جانباز نيفتد سراغ جانباز نمي آيند. ما بايد برويم يا همسرم برود بگويد مثلا محمد از خانه رفته و ما را رها كرده ، بعد بنياد اقدام مي كند. خودشان نمي آيند سركشي كنند. ديگر همه جا اينطور شده. آيا حتما بايد مشكل جانباز خيلي حاد شود تا بيايند؟ من مجروح اعصاب و روان هستم ولي توهين به كسي نمي كنم. وقتي وضعيت نابسامان مجتمع را مي بينم و نمي توانم تحمل كنم ، خانه و زندگي را رها مي كنم و مي‌روم. همسران ما جانبازان به اندازه كافي بار مسئوليت و مشكلات ما را تحمل مي‌كنند . ديگر در برابر وضعيت خانه و شرايط بد زندگي، چطور طاقت بياورند؟ يا من با اين وضعيت و سه بچه و شرايط بد اقتصادي چطور كمر راست كنم؟

جعفرپور گفت :

وقتي براي مشكلات مالي به بنياد مراجعه مي كنيم، مي‌گويند : ما كه كارمنديم به اندازه شماه حقوق مي گيريم. منظورشان اين است كه يعني شما حقوق مفت مي گيريد!

همين ضروريات اوليه مثل برق و گاز و . . . كه مي‌بينيد در شهرك است ، كار خود بچه‌هاست. مثلا اعضاي شورا با اين حقوق كم ، خودشان از جيبشان هزينه رفت و آمد را مي‌دهند و به جاهاي مختلف براي برطرف كردن مشكلات جانبازان مي‌روند. مگر جانباز چقدر حقوق مي گيرد كه اينهمه راه برود تهران ، شهرري يا ... تا آيا مسئول فلان مركز بنياد را ببيند يا نه ؟ حداقل يك وسيله اي در اختيار شوراي مجتمع جانبازان قرار بگيرد يا نماينده اي بگذارند تا با اعضاي شورا در ارتباط باشند. حتي يك پزشك اينجا نيست كه اگر مشكل اورژانسي بود حل بشود.

وي وضعيت اقتصادي جانبازان شهرك را بد توصيف كرد و افزود:وقتي براي مشكلات مالي به بنياد مراجعه مي كنيم، مي گويند: ما كه كارمنديم به اندازه شماه حقوق مي گيريم. منظورشان اين است كه يعني شما حقوق مفت مي گيريد! كارمندي كه چهار ستون بدنش سالم است، شب ها هم مي رود كار مي كند . چه اشكالي دارد؟ خود من اگر سالم بودم ، اگر هشت ماه هشت ماه نمي‌رفتم توي خيابان ها سرگردان شوم ، راضي بودم حتي نظافت چي يك اداره مي شدم. چه اشكالي دارد؟ اما ما ديگر نمي‌توانيم . ديگر توان روحي و جسمي نداريم. بنده خدا پدر زنم هشت ماه زن و يچه هاي مرا سرپرستي كرد. من را هم مي پذيرد، اما خجالت مي كشم.  چرا سربارشان بشوم؟ اين مطالب را مي گوييم ولي ان شاءالله كه در آينده درست شود.

سال به سال وضعيت بدتر مي‌شود. يكسال داروي فرزندان را ندادند. سال بعد داروي همسران جانباز را ندادند. با اين وضعيت ، حتما امسال هم مي خواهند داروي خود جانباز را ندهند.

جانباز 40% اعصاب و روان با اشاره به مشكلات درماني اظهار داشت : مي‌گويند دارو را خودت تهيه كن و بخر، بعد بيا پولش را بگير . اما وقتي مي‌روي بنياد، مي گويند فقط هزينه درمان سال 83 را مي پردازيم.يعني هزينه دارو و درمان اين ماه را خودت بده ، چون بودجه سال 84 نيامده و برج سه يا چهار - وقتي بخش نامه شد - مي دهيم. اول سال كه مي شود همين مشكل را داريم و تا چند ماه نمي پردازند. داروي همسر و فرزند را هم كه قبلا مي دادند، سال به سال كم شد تا بالاخره آن را هم قطع كردند.

دفترچه خدمات درماني ما باطل شده به دليل اينكه بيمه مي گويد بنياد جانبازان به بيمه خدمات درماني بدهكار است و ديگر دفترچه را تمديد نمي كنيم. سال به سال وضعيت بدتر مي شود. يكسال داروي فرزندان را ندادند سال بعد داروي همسران جانباز را ندادند. با اين وضعيت ، حتما امسال هم مي خواهند داروي خود جانباز را ندهند. بنياد مي گويد برويد خودتان آزاد دارو را تهيه كنيد تا ببينيم مشكلاتمان با بيمه كي حل مي شود.

کد خبر 176451

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha