به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام دکتر سید حسین حسینی عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در همایش بین المللی فلسفه دین معاصر که روز دوشنبه 4 دی ماه در این پژوهشگاه برگزار شد، طی سخنانی گفت: ماهیت تکنولوژی در نگاه فلسفی هایدگر نوعی انکشاف دانسته شده که حقیقت را آشکار می سازد، چارچوبی که در آن همه چیز به عنوان منبع ذخیره مورد تعرض قرار گرفته و همراه با تقدیری پرخطر است.
وی افزود: هایدگر راه رهایی از این تقدیر را پس از ارائه درمان پدیدارشناختی در توسل به هنر می داند که هم نوعی انکشاف است و هم حقیقت را روشن می سازد. این راه حل گرچه امکان دارد نقش تسکینی داشته باشد، اما هرگز بنیاد تکنولوژی را دگرگون نخواهد کرد چراکه تقدیر محتوم تکنولوژی زاییده ماهیت حقیقی آن است که از نوع نگاه انسان جدید به طبیعت و انسان نشأت گرفته است.
دکتر حسینی با اشاره به نگاه هایدگر در تکنولوژی که تکنولوژی را به مثابه دین مصنوع بشر معاصر می‌داند، به بازتعریف مولفه های اصلی مفهوم دین در تعیین نسبت های ضروری انسان با جهان، خدا و خود در قلمروی بینشی، ارزشی و کنشی پرداخت و گفت: هنر نمی تواند بشر کنونی را از چنبره تقدیر پرخطر تکنولوژی رها سازد چراکه تکنولوژی اصل جدید توانسته در بسیاری از عرصه های فوق به تعیین نوع تعامل انسان با دنیای پیرامونش مبادرت ورزد و بدین سان خود را به عنوان جایگزین ادیان جلوه دهد.
این پژوهشگر افزود: هدف توجه به دین جامع اسلام به عنوان نقطه آغازین ایجاد تحول بنیادین در عرصه علم، تکنولوژی و فلسفه است.
دکتر حسینی در ادامه تاکید کرد: می توان به ارتباط منطقی بین محصولات تکنولوژی با دستاوردهای علمی و آنگاه با رویکردهای کلی فلسفی استدلال کرد و در این صورت با تغییر و تحول در بنیادهای مبانی فلسفی، نگاه انسان به جهان، این امکان فراهم می شود که از تحولی تدریجی در علوم و سپس به بار نشستن زمان مند تکنولوژی متناسب در حلقه های پسینی یاد کنیم.
وی در پایان تاکید کرد: اسلام به عنوان دین جامع توحیدی پیش فرض تحقق چنین مسئله ای قرار گرفته است و این امکان وجود دارد که با تغییر و تحول در بنیادهای مبانی فلسفی نگاه انسان به جهان تحول تدریجی در علوم را شاهد باشیم.
نظر شما