محمد رسولی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: واقعیت این است که وقتی بحث دکترای حرفه ای فیزیوتراپی(DPT) در دنیا مطرح شد، به دنبال آن شاهد ارتقای سطح بالینی خدمات فیزیوتراپی بودیم و حداکثر کیفیت در ارائه این قبیل خدمات به بیماران بروز یافت .
وی با اعلام اینکه رشته فیزیوتراپی در مقاطع لیسانس تا PHD فعال است و از این نظر یک رشته کاملا علمی است، افزود: همکاران فیزیوتراپیست برای اینکه به سطوح علمی و حرفه ای بالاتری دست یابند و خدمات درمانی آنها به جامعه کیفیت بهتری پیدا کند، نیاز است که به یک استاندارد جهانی به نام دکترای حرفه ای فیزیوتراپی نایل شوند.
رسولی با اشاره به اینکه چنین شرایطی در کشورهای پیشرفته دنیا مثل آمریکا و همچنین کشورهای همجوار ایران فراهم شده و این امکان ارتقای علمی و بالینی به فیزیوتراپیستها ارائه می شود، گفت: برای اینکه در کشورمان هم همکاران فیزیوتراپیست لیسانس و فوق لیسانس بتوانند از این امکان برخوردار شوند و مجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر نباشند، طرح دکترای حرفه ای فیزیوتراپی در سال 88 و در دوران وزارت دکتر لنکرانی تصویب شد تا سطح پایه این رشته در کشورمان نیز به DPT ارتقا یابد.
وی ادامه داد در مسیر اجرای این مصوبه کش و قوسهای فراوانی به وجود آمد و در نهایت در سال 90 و در دوران وزارت خانم دکتر دستجردی، تصویب شد که DPT را برای این رشته اجرایی شود.
رئیس انجمن فیزیوتراپی استان تهران ادامه داد: متاسفانه امروز بعد از گذشت بیش از یک سال از امضای خانم وزیر برای اجرای DPT در کشور، شرایطی مطرح کرده اند که اولا در تضاد با مصوبات قانونی وزارتخانه است و ثانیا خواسته های جامعه درمانی و نظام سلامت را نمی تواند برآورده کند. مصوبه قانونی خود وزارت بهداشت ، پذیرش دانشجوی دی پی تی را از هر دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد مقرر دانسته است و نحوه اجرای آن امروز برخلاف این مصوبه است .
رسولی با اعلام اینکه لیسانسیه های فیزیوتراپی مجوز ارائه خدمات درمان به بیماران را دارند وکارشناسی ارشد و پی اچ دی ، توانایی تحقیقاتی و آموزشی همکاران ما را بالا می برد نه دانش و مهارت بالینی آنها را، تاکید کرد: ما به دنبال ارتقای سطح خدماتی هستیم که به بیماران ارایه می دهیم . ولی متاسفانه در حال حاضر مسیر طور دیگری طراحی شده و به نظر می رسد زیر سئوال رفته و جریانی در وزارت بهداشت مخالف این قضیه است.
نظر شما