طراحان صحنه ما كمتر جرأت ارائه طرح و ايده جديدي را دارند

به گزارش خبرنگار هنري " مهر "  ، در نشست تخصصي انجمن طراحان صحنه و لباس خانه تئاتركه روز گذشته  با عنوان "بررسي آثار طراحان صحنه امروز جهان " برگزار شد، شيرين بزرگمهرمترجم واستاد تئاتر به بررسي آثار " گاي كلود فرانسوا " طراح صحنه شهير فرانسه پرداخت . وي ابتدا به بررسي انديشه اين هنرمند بر اساس كتابي از او  ترجمه كرده است پرداخت و سپس بخشي از طرحهاي فرانسوا به وسيله اسلايد براي حاضران نمايش و شرح داده شدو درپايان بزرگمهر به سوألات حاضران در باره آثار اين طراح صحنه فرانسه پاسخ داد.

شيرين بزرگمهر گفت: فرانسوا معتقد بود كه طراح صحنه اي كه متن نمايشي را فكورانه نخواند هيچگاه در ارائه طرحش موفق نمي شود وي متن نمايش را ابزاري براي دفاع خود مي دانست و مي گفت من متن را مي خوانم به آن فكر مي كنم و سپس طراحي را آغاز مي كنم . همچنين او كارگردان را الهام بخش مي دانست اما نه به مبناي ايده اش به عبارت ديگر او كارگردان را ابزاري بين خود و متن نمي ديد و مي گفت يك طراح صحنه موفق نبايد كارگرداني انتخاب كند كه درك درستي از متن نمايش ندارد. وي تئاتر را يك هنر دسته جمعي مي دانست و مي گفت تئاتر هنري است كه بسته به يك نفرنيست بلكه متكي به ايده همه گروه است. او با اسكيس زدن (طرح زدن) متن نمايش را ارزيابي مي كرد و اشكالات خود را بيرون مي آورد در واقع او با اين كار با ديگر عوامل گروه ديالوگ برقرار مي كرد. وي دستياران و شاگردان  طراح  صحنه را بهترين منتقدان طراح مي دانست و مي گفت نقش  دستياران در صحنه تنها به معناي بازوهاي اجرايي طرح نيست بلكه شاگردان و دستياران بايد با ارائه نظريات اختصاصي خود بتواند به خلاقيت طراح كمك كنند.

بزرگمهر ادامه داد: فرانسوا مي گويد براي اينكه طراح صحنه بشويم ابتدا بايد علاقمند باشيم و سپس طراحي و فنون ساخت وساز را فرا بگيريم همچنين دگم نباشيم ونظر ديگران را  پذيرا باشيم.  وي معتقد بود دليلي ندارد طراح صحنه، صحنه اي زيبا را نشان دهد و مي گفت اگر صحنه اي زيبا شود به اقتضاي متن نمايشي بايد باشد و طراحي بايد فقط در جهت متن استفاده قرار بگيرد. وي نورپردازي و لباس را در خور نمايش مي دانست و معتقد بود صحنه پردازي و لباس بايد نور را كامل كند.

وي افزود : از نظر فرانسوا بازيگران سه دسته اند: بازيگران فيزيكال كه مهارتهاي بدني دارند، بازيگران روشن فكر و بازيگراني كه آنها را به عنوان دوستان خوب معرفي مي كرد.او معتقد بود طراح صحنه بايد با بازيگر ارتباط نزديكي داشته باشد.
بزرگمهر در پايان گفت: انديشه هنري " گاي كلود فرانسوا " در چند بخش خلاصه مي شود؛ 1.ازمتن نمايش آغاز كنيم 2 با طرح زدن (اسكيس) شروع كنيم 3 بحث و گفتگوي خود با عوامل نمايش را با ارائه طرح هايمان نشان دهيم 4 معماري صحنه بر عهده طراح صحنه است .