مریم فردوسی در گفتگو با خبرنگار مهر از پایان تالیف و آماده انتشار شدن نخستین مجموعه داستان خود با عنوان «هزار گره» خبر داد و گفت: داستان‌های «هزارگره» به نوعی بازتابی از نگاه به دفاع مقدس در روزگار کنونی ماست که در فاصله زمانی سه ساله از فروردین سال 87 تا اواخر سال 90 و در یک محیط کارگاهی نوشته شده است.
وی افزود: این کارگاه با سرپرستی حمید باباوند و در یکی از زیرمجموعه‌های دانشگاه تهران برگزار و بن‌مایه اصلی داستان‌های مجموعه هم در آنجا گذاشته شد.
فرودسی ادامه داد: هشت داستان از این مجموعه با موضوع دفاع مقدس و سه اثر نیز با موضوع آزاد نوشته شده است. البته زاویه نگاه داستانها همه از خودم بوده است اما موضوع کلی که داستان در آن می‌گذرد را از محیط کارگاه گرفتم.
این نویسنده همچنین با اشاره به فضای داستان‌های نخستین مجموعه داستانش افزود: نقطه قوت و تفاوت این داستانها نگاه یک زن به پرداخت آنهاست. شخصیت‌های داستانها نیز به طور عمده از میان زنان انتخاب شده‌اند. البته من مدعی نیستم که این داستانها زنانه است ولی از زاویه نگاه یک زن به این سوژه‌ها نگاه شده است.
وی همچنین درباره داستان‌های اجتماعی این مجموعه نیز گفت: داستان‌های با تم اجتماعی را برای دورشدن از ورطه تکرار در داستان‌نویسی دفاع مقدس نوشتم. در واقع حسم این بود که بیش از این، بودن در این وادی منجر می‌شود که حق مطلب از سوی من ادا نشود و لذا سعی کردم برخی از مضامین را به شیوه دیگر و با نگاهی تازه عنوان کنم.
وی عناوین داستان‌های این مجموعه را حرف، کلمه‌بازی، چشم‌های پر از خاک نازنین، ستاره من، قدمگاه، هزار گره، خون‌بها، باور کن افسانه نیست، ستاره خاموش، شماره یک شماره دو و چند تا گوسفند به اضافه یک معرفی کرد و از انتشار آنها در موسسه کتاب نیستان تا اواخر سالجاری خبر داد.
نظر شما