به گزارش خبرنگار مهر، شکرخدا گودرزی نویسنده، کارگردان و سرپرست گروه نمایش "روز سیاووش" با توجه به مطالب مطرح شده در برخی از سایت‌ها و خبر گزاری ها در ارتباط با دلائل آماده نبودن لباس های این نمایش و روی صحنه رفتن بازیگران با تی شرت و همچنین اعلام نظر مهدی شفیعی معاون اداری مالی مرکز هنرهای نمایشی درارتباط با تخصیص به موقع کمک هزینه اجرای نمایش در گفتگو با خبرگزاری مهر، اطلاعیه ای را به این شرح در اختیار خبرنگار مهر قرار داده است:
در نظر داشتم به احترام تئاتر و به احترام سنگلج چیزی نگویم. اما واکنش نامهربانانه معاون اداری مالی مرکز هنرهای نمایشی موجب شد چند سطری را جهت تنویر افکار عمومی به استحضار هنرمندان و دوستداران هنر تئاتر برسانم.
1- اولین قسط نمایش در تاریخ 17 دی ماه تحویل گروه شد که اسناد آن در دبیر خانه انجمن هنرهای نمایشی موجود است. نه تاریخ 12 دی ماه!
2- نمایش "روز سیاووش" نمایشی ست پر "پرسوناژ" که گاه" پرسوناژها" بیش از دو یا سه دست لباس تعویض می کنند و من بارها به جناب آقای گله دار زاده رییس انجمن هنرهای نمایشی نسبت به حجم کار توضیح دادم ولی متاسفانه وی به دلیل مشغله زیاد به اهمیت موضوع واقف نشدند و اگر دستور مستقیم مدیر کل محترم مرکز هنرهای نمایشی نبود ما قسط سوم را در تاریخ 27 دی ماه یعنی 5 روز مانده به اجرا نیز دریافت نمی کردیم، که جا دارد از جناب آقای آشنا تشکر کنم.
3- علی رغم پیگیری های اینجانب پرداخت ها به موقع صورت نگرفت و اگر برای احترام به تئاتر و تماشاگران نبود ما نباید اجرا می کردیم. زیرا تشویق تماشاگران و بازی بی نظیر بازیگران و استفاده از حداکثر امکانات دکور و لباس، لباس بازیگر نقش افراسیاب برای اجرای دوم به دست ما رسید و تماشاگرانی که شاهد اجراهای ما بودند، شاهدانی منصف بر این مدعا هستند که ایستاده چندین دقیقه گروه را تشویق کردند و سکوت آنان در طول اجرا نشان قوت نمایش بود و تصویر ضبط شده نمایش توسط گروه تصویر برداری جشنواره بهترین سند است.
4- در مجموع اجرای ما در جشنواره به دلایل مختلف که دست اندرکاران هنر فاخر تئاتر می دانند به منزله تمرینی جدی بود و البته اجرای اصلی زمانی ست که نمایش برای اجرای عمومی آماده می شود.
5- انگیزه ما برای رویکرد به متون ادبی و استفاده از اثر فنا ناپذیر فردوسی، "شاهنامه"، این بوده که تئاتر را با هویت ایرانی دنبال کنیم و این امری‌ست که سال‌های سال از عمر اینجانب را به خود مشغول داشته و هنرمندان تئاتر بنده را با این سبک و سیاق می شناسند پس بدیهی‌ست برای اهمیت کار خودم هم که شده شبانه روز به دنبال استفاده از بهترین و کامل‌ترین امکانات برای اجرای چنین اثری باشم.
شاید توضیح بنده قبل از اولین اجرای نمایش موجب عصبیت آقای شفیعی شده که به وی توصیه می کنم از هر گونه پیشداوری نسبت به خودشان پرهیز کنند زیرا وی مقتضیات را بهتر می شناسند و می داند که درد دل با تماشاگران و بیان این نکته که تماشاگران با نگاهی مهربان و خطا پوش نمایش را ببینند و به جای منفی بافی و تاریک اندیشی کمی در دغدغه های ما سهیم باشند، و اگر نقصانی بود که بود با دیده اغماض بنگرند یکی از شیوه های مرسوم در اکثر اجراهای جشنواره‌ایست.
ما اطمینان داشتیم با تلاش شبانه روزی گروه لباس، به موقع لباس‌ها آماده شوند ولی متاسفانه همان مقتضیات موجب شد که این اتفاق صورت نگیرد و لباس ما در طول اجرا به دستمان رسید که برای اجرای دوم تقریبا تکمیل شدند.
6- شاید پیش آمدن چنین اتفاقاتی این نگاه را در من تقویت کند که دیگر در هیچ جشنواره‌ای شرکت نکنم زیرا جشنواره‌ها به دلیل اقتضاعات و شرایطی که دارند بروز چنین رخدادهایی را اجتناب ناپذیر می سازند.
7- ناگفته نماند که برخورد غیر مسئولانه و غیر حرفه‌ای بازیگر نقش افراسیاب نیز برای خود نمایی یا دلایل شخصی مورد قبول اینجانب نبوده و وی می توانست حداقل دکمه‌های لباس خود را ببندند و تی شرت مارک دار خود را از دیده‌ها پنهان کنند.
8- ما قطاری را راه انداخته‌ایم و این قطار دارد پیش می رود، امیدواریم در اجرای عمومی همه این ضعف‌ها به قوت تبدیل شوند و برخی از دوستان به جای دشمن انگاشتن ما، کنارمان باشند و در تلاش صادقانه‌ای که گروه نمایش سه ماه با سخت ترین شرایط تحمل کردند و اثری ارزشمند را آفریدند یاریشان را از ما دریغ نکنند. ما فرزندان این سرزمینم و برای اعتلای فرهنگی آن تلاش می کنیم و قدرت ما نه در حساب بانکی‌مان است نه در ابزارهایی‌ست که "میز" برای ما فراهم می کند! قدرت ما ودیعه‌ای اللهی‌ست که در دلمان نهفته و این را هیچ کسی با نامهربانی یا خشم نمی تواند از ما بگیرد، امید که ما امانت دارانی نیک باشیم.
نظر شما