تنها داشتن سخت افزار براي رسيدن به توسعه علمي و اقتصادي كافي نيست // بايد فارغ التحصيلان دانشگاه ها را با يك نظم منطقي به دستگاه هاي اجرايي وارد كرد

شايان فر در گفتگو با خبرنگار حوزه و دانشگاه "مهر" افزود : اعتبار هر دانشگاه به كيفيت آموزش، پژوهش، برخورداري از تجهيزات فني، اساتيد و قابليت دانش آموختگانش بستگي دارد كه نبود هر يك از اين موارد نوعي ضعف براي يك دانشگاه محسوب مي شود.

وي افزود : در سند چشم انداز 20 ساله و همچنين برنامه چهارم توسعه كشور، برنامه اي كه در راس تمام برنامه ها عنوان شده، توسعه دانايي محور و رقابت پذير با رويكرد جهاني است و بنده معتقدم دانشگاه ها، بنگاه هاي اقتصادي و توليدي و دولت مي توانند نقش مهم و كليدي را در تحقق اهداف اين برنامه ها ايفا نمايند.

شايان فر خاطر نشان كرد : از عوامل ديگري كه در تحقق اين اهداف مي توانند تاثير گذار باشند ايجاد محيط مناسب فرهنگي، سياسي، اقتصادي، مالي  در عرصه  هاي  مختلف كشور و توجه بيشتر مسئولان كشوري به موضوع به كارگيري نرم افزار به جاي سخت افزار است.

وي افزود : ما بعد از انقلاب به دلايلي سرمايه گذاري هاي كلاني را در بخش سخت افزاري انجام داديم ولي بعد طي آمار و اطلاعاتي كه از دستگاه هاي اجرايي كشور به دست آورديم به اين نتيجه رسيديم كه تنها داشتن سخت افزار براي رسيدن به توسعه كافي نيست. بلكه ما بيشتر از همه به نرم افزار نيازمنديم كه همان نيروي انساني ماهر، عالم، دانشمند و صنعتي است. نيروي متخصص و ماهر نيز از بستر دانشگاه به جامعه عرضه مي شود.

شايان فر خاطر نشان كرد : كشور ما پتانسيل هاي انساني بسيار بالايي در خود نهفته دارد كه اگر بسترهاي مناسب براي اين پتانسيل ها فراهم گردد به طور حتم شكوفا خواهد شد.

وي يادآور شد : همان طور كه هم اكنون نيزمشاهده مي كنيد به دليل آنكه بسترهاي مناسب در اغلب كشورهاي دنيا، بسياري از جوانان ما  به خارج از كشور مي روند و در آنجا به ادامه تحصيل مي دهند. اگر همين بسترها در كشورمان ايجاد مي شد ما ديگر با مسئله فرار مغزها مواجه نخواهيم شد.

دبير اجرايي جشنواره خاتم در پايان اظهار داشت : بايد از تجارب و آموخته هاي علمي دانش آموختگان دانشگاه ها در دستگاه هاي اجرايي استفاده شود. هم اكنون بخش عظيمي از نيروي انساني موجود در دستگاه هاي دولتي را نيروي ديپلمه و زير ديپلم تشكيل مي دهند. بايد براي اين مسئله تمهيداتي انديشيد تا بتوان فارغ التحصيلان دانشگاه ها را با يك نظم منطقي به بدنه دستگاه هاي اجرايي تزريق كرد. البته اين امر تنها با همكاري نزديك دانشگاه، دولت و دستگاه هاي اجرايي امكان پذير است.