به گزارش خبرنگار حوزه و دانشگاه "مهر" محققان دانشگاه علوم پزشكي شيراز، ميزان شيوع نشانگان فرسودگي شغلي و آسيب ديدگي رواني دانشجويان سال اول و آخر پزشكي دانشكده شيراز را مورد بررسي قرار دادند.
فرسودگي شغلي عبارت است از يك پاسخ طولاني به هيجانات بر اساس خستگي، بدبيني، از خود بيگانگي و كاهش يافتن احساس موفقيت. خستگي مهمترين بعد در فرسودگي شغلي است كه تنش هاي شخص را بيشتر مي كند و به تحليل نيروهاي ذهني او مي پردازد.
دانشجويان سال آخر علوم پزشكي دانشگاه شيراز از نظر اضطراب و افسردگي به كمك بيشتر و درمان احتياج دارند. دانشجويان سال اول اين دانشگاه در معرض خطر مي باشند و بايد اطلاعات بيشتري را در اين زمينه در اختيار آنها گذاشت |
همچنين دانشجويان دختر در مقايسه با دانشجويان پسر به اضطراب بيشتري دچار هستند.
بر اساس تحقيقي كه توسط دكتر غلامرضا ده بزرگي و رفيعه حديقي انجام گرفته است، دانشجويان سال آخر از خستگي عاطفي و بدبيني بيشتري رنج مي برند. اين موضوع شايد به دليل اين باشد كه دانشجويان سال اول هنوز با بيمارها و مراجعين كمتري برخورد كرده اند. با توجه به اين مسئله سال آخري ها بيشتر در معرض فرسودگي شغلي هستند.
تقويت روحيه زنان ايراني به دليل نوع مقابله اي كه در سال هاي اخير داشته اند باعث شده كه آنها در زمينه فرسودگي شغلي در مقايسه با زنان خارجي از ايمني بيشتري برخوردار باشند |
محققين دانشگاه شيراز با اظهار تأسف از دپرشن، اضطراب و فرسودگي شغلي با درصد بالا در قشر دانشجويان پزشكي، براي سلامت جامعه پزشكي كشور اظهارنگراني نمودند.
اين گروه تحقيقاتي يادآور شدند كه اولين نتيجه تحقيقات در دنيا نشان داده است كه بايد به دانشجويان سال اول پزشكي راه هاي مقابله با استرس را بياموزيم و از همان اول آنها را با مشكلات پزشكان در آينده آشنا كنيم.
همچنين آموزش را در كشور بايد برحس كنجكاوي پايه گذاري شود تا دانشجويان ارجعيت را به تفكر خود بدهند نه به چيزهايي كه اكتساب مي كنند.
نظر شما