اخلاق پزشكي و مسئله اهداي عضو محكومان به مرگ

به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، تا كنون بسياري از محكومان به مرگ  اعضاي بدن خود را اهدا كرده اند و در يك مورد اعدام فردي به اميد زنده نگاه داشتن برادر در حال مرگ وي نيز به تأخير افتاد. اما موضوع اهدا كردن يك عضو از سوي زنداني محكوم به مرگ باعث مطرح شدن پرسشهاي اخلاقي فراواني شده است.

"گرگوري اسكات جانسون" قرار است اوايل روز چهارشنبه هفته جاري ( 5 خرداد) به دليل قتل يك زن مسن در حدود دو دهه پيش به واسطه تزريق شيميايي اعدام شود، اما او از كميته آزادي مشروط آمريكا خواسته است اعدامش را به تعويق بياندازند تا بخشي از كبد خود را به خواهرش كه نيازمند جراحي پيوند كبد است اهدا كند.

اين درشرايطي است كه  كميته آزادي مشروط آمريكا قرار است درخواست وي را روز جمعه بررسي كند و اعضاي اين هيئت پيش از آن از هرگونه اظهار نظري خودداري مي كنند. نظر اين هيئت به  "ميچ دنيلز"، فرماندار ايندياناپوليس كه تا كنون موضع خود را در اين رابطه روشن نكرده است ارجاع داده مي شود.

تا كنون آزمايشي مبني بر اين كه آيا جانسون مي تواند عضو خود را به خواهرش اهدا كند يا خير صورت نگرفته است؛ اما اين مورد بحثهاي قديمي را درباره اخلاق پذيرش عضو از محكومين به مرگ بار ديگر به جريان انداخته است.

براساس گزارش آسوشيتدپرس، دكتر "مارك فوكس" رئيس كميته اخلاق شبكه متحد اهداي عضو گفت، مسئله اين است كه فردي كه در زندان به سرمي برد مي تواند رضايت نامه جراحي را امضاء كند يا خير. وي افزود، زندگي اين افراد محدود و توقيف شده است. رضايت نامه جراحي دربرگيرنده آزادي پذيرش و عدم پذيرش درمان هايي است كه پيشنهاد مي شود.

فوكس گفت، در حقيقت اهداي عضو مي تواند زندگي او را طولاني تر كند و مي تواند در تصميم گيري وي تأثير داشته باشد. همچنين اين نگراني وجود دارد كه خواهر جانسون براي پذيرش بخشي از كبد برادرش احساس كند تحت فشار قرار گرفته و اين امر در مقايسه با پيوند كبد از فردي قرار مي گيرد كه پيشتر از دنيا رفته است و از سوي ديگر وي ممكن است تنها به دليل طولاني تر كردن زندگي برادرش آمادگي خود را براي پذيرش عمل جراحي پيوند اعلام كند. ممكن است هيچ كدام از آنها احساس نكنند كه از احساس آزادي كامل براي تصميم گيري برخوردار هستند.

"دبرا اتيس" خواهر جانسون، 48 ساله  كه از بيماري سيروز غير الكي كبد رنج مي برد روز گذشته در گفتگو با ان بي سي گفت، وي مي خواهد كه اين پيوند انجام شود.

ديگر اخلاق گرايان پزشكي مشكلي در اهداي عضو كبد جانسون به خواهرش نمي بينند. دكتر "آرتور كاپلان"، رئيس گروه اخلاق پزشكي دانشگاه پنسيلوانيا گفت، به واسطه اين اقدام يك زندگي را مي توان نجات داد و ممكن است كه جانسون تنها فردي باشد كه بتواند اين كار را انجام دهد.  او گفت عمل پيوند تنها در شرايطي صورت مي گيرد كه كبد جانسون سالم باشد.

در طي سالها چندين محكوم به مرگ كليه هاي خود را به اعضاي خانواده اهدا كرده اند، حتي در مواردي كه تاريخ اعدام از پيش مشخص شده باشد.

در آوريل 1995، در ايالات دلاوير، قاتلي به نام "استيون شلتون" كليه خود را به مادرش اهدا كرد و هنوز در بند اعداميها به سر مي برد. در سال 1996 درايالت آلاباما، حكم اعدام "ديويد لاري نلسون" توسط دادگاه عالي آلاباما 24 ساعت به تعويق افتار تا امكان اهداي كليه وي به برادرش بررسي شود. برادر او به قدري بيمار بود كه تا عمل جراحي نيز زنده نماند؛ اما  نلسون اكنون در بند اعدامي ها زندگي مي كند.

عده ديگري از محكومين به مرگ نيز سعي كرده اند اعضاي خود را اهدا كنند.

در سال 1996 در جورجيا قاتلي كه مرتكب سه قتل شده بود مي خواست كليه خود را به كارآگاهي كه در فرستادن وي به بند اعدامي ها نقش داشت اهدا كنند، اما فرماندار "زل ميلر" از پذيرش اين امر خوداري كرد.

در سال 1998، در خواست "جاناتان نوبل" مبني بر به تعويق افتادن حكم اعدام براي اهداي كليه وي رد شد. مقامات زندان تگزاس گفتند آنها به دلايل امنيتي از اين كار خودداري كردند.

براساس اظهارات دكتر "جوزف تكتور"، از دانشكده پزشكي و بهداشت دانشگاه اينديانا ، استدلال كلي در اين مورد اين است كه براي خواهر "جانسون" بهتر است به جاي بخشي از كبد برادرش  پيوند يك كبد كامل داشته باشد .

"تكتور" كه از تمام حواشي اين امر خبر دارد گفت، مطمئناً مي توان كبدي براي پيوند زندن به "دبرا اتيس" پيدا كرد چرا كه  در ايالتهاي ميشيگان و اوهايو تنها يك نفر ديگر با گروه خوني وي در انتظار پيوند كبد به سر مي برد.

براساس آمار شبكه متحد اهداي عضو در سراسر آمريكا ، نام 17336 نفر در فهرست انتظار پيوند كليه قرار دارد.

سخنگوي اين شبكه گفت، زمان تقريبي براي انتظار در حدود پنج سال است.