دكتر معيني درگفتگو با خبرنگار حوزه و دانشگاه "مهر" افزود: پايه تفكر در دانشگاه هاي كشور ما به صورت ترجمه اي است و همه منتظرند ببينند كه در دانشگاه هاي ديگر دنيا چه اتفاقي مي افتد، تا آن را تكرار كنند. در اين پروسه ترجمه و تكرار سطح بسياري از مسايل در دانشگاه هاي كشور پايين آمده و اصول اوليه علمي ديگر به معناي واقعي خود وجود ندارد.
اين استاد سابق دانشگاه تصريح كرد: مدرك گرايي، يك آفت بزرگ در دانشگاه هاي كشور محسوب مي شود. مدرك گرايي امروز به راه گريزي براي همه مشكلات مثل سربازي تبديل شده است. همين امر مانع به وجود آمدن نشاط و شوق آموختن در ميان دانشجويان شده است و بدون آن افراد، داراي شأن و منزلت اجتماعي نمي باشند.
وي خاطر نشان كرد: دانشجويان دانشگاه هاي آزاد و اخيرا پودماني كه بايد در ازاي واحدهاي درسي خود پول بپردازند مشكل بيشتري با مقوله نشاط در دانشگاه ها دارند. اين دانشجويان به خواندن و حفظ طوطي وار جزوه اي 100 صفحه اي اكتفا مي كنند كه اين مسئله باعث به وجود آوردن سطح علمي پايين مي شود.
اين استاد سابق دانشگاه هاي ايران در ادامه افزود: در دانشگاه هاي ما خيلي ها غم نان دارند و به نشاط آن هم از نوع علمي توجه نمي شود.
وي يادآور شد: اگر ليست حضور و غياب اساتيد را نگاه كنيم، از آبان ماه كه يك دو جلسه اول كلاس ها با گپ و گفتگو شروع مي شود، تا آخر ترم با وجود تعطيلات زياد بين ترم و تعطيلي زود هنگام در پايان ترم، به صورت مفيد فقط 7 جلسه در كلاس ها تشكيل مي شود. مطمئننا خروجي اين جلسات با نشاط علمي همراه نيست.
دكتر معيني تصريح كرد: در آكادمي هاي بيرون از ايران دانشجو واقعا درس مي خواند و براي اين كار تحت فشار كاري و هزينه اي نيست.
وي اظهار كرد: اساتيد كم انگيزه دانشجويان كم انگيزه اي تربيت مي كنند و اساتيد كم سواد دانشجويان كم سوادي پرورش مي دهند.
دكتر معيني در پايان افزود: من هم به دليل همين فضاي رخوت انگيز كه باعث شده نشاط علمي را از استاد هم بگيرد، ديگر به تدريس در دانشگاه هاي ايران مشغول نيستم.
نظر شما