به گزارش خبرنگار حوزه و دانشگاه "مهر" دكتر مقصود فراستخواه افزود : 75 درصد دانشجويان به گوش كردن سخنراني، 40 درصد به ميزگرد، 35 درصد به گفت و گو، 4/82 درصد به تفكر و 8/43 درصد به انديشيدن از طريق مباحثه گروهي و انتقادي گرايش دارند.
وي تاكيد كرد : 6/79 درصد دانشجويان از نشستن در كلاس درس حضوري لذت مي برند و فقط 4/17 يادگيري از راه دور و به صورت غيرحضوري را برتر مي دانند.
دكتر فراستخواه به وضعيت صنعت - بازار دانش در ايران اشاره كرد و گفت : در ايران وسوسه كسب درآمد سريع و بدون دغدغه گريبان پژوهشگران را رها نمي كند و نوعي درآمدجويي معيشت گرايانه بر فعاليت خلاق و حرفه اي آكادميك سايه انداخته است.
وي اضافه كرد: دانش در فرهنگ عمومي ما يك امر مقدس به شمار مي رود كه در صورت درآمدزايي از طريق آن، سود جويي شكل گرفته است.
فراستخواه گفت: در كشور ما از يك سو اقتصاد دانايي محور مطرح است و از سوي ديگر در فرهنگ ما دانش اطلاعاتي به رسميت شناخته نشده و استفاده ابزار و اطلاعاتي از دانش بر استفاده جدي از آن برتري يافته است.
وي ادامه داد: تحقيقاتي كه 10 سال قبل صورت گرفته نشان مي دهند كه از 8/9 ميليون نفر افراد شاغل در بخش خصوصي، فقط 8/2 درصد مدرك فوق ديپلم و بالاتر داشته اند و از 10 سال قبل تاكنون اين رقم تنها به پنج درصد افزايش يافته است.
اين استاد دانشگاه خاطر نشان كرد: در ايران افراد داراي تحصيلات عالي در زندگي روزمره خود بيش از 7 درصد مصرف ندارند. اين آمار در خصوص كل افراد جامعه 82 درصد است و 68 درصد مردم جامعه نيز روزي به قدر قسمت را اعتقاد اصلي خود مي دانند.
فراستخواه افزود: جامعه كمترين اعتماد را به كسبه، تجار و بازاريابان دارد به طوري كه فقط 8/16 درصد، اين قشر را قابل اعتماد مي دانند.
وي ادامه داد: دانشگاه هاي ما اكنون بين عادت زندگي در درون دولت، الزامات ورود به بازار رقابتي و نقش خود به عنوان نهاد اجتماعي و فرهنگي با تصوير خود در كاركرد بنگاهي با چالش هايي مواجه هستند. همچنين فرهنگ دانشگاهي در سطوح مديريت، هيات علمي و دانشجويان در ارتباط با اين وضعيت چالش آميز، حالت بحث انگيز و مساله دار پيدا كرده است.
نظر شما