مديرانجمن قلم ايران درگفت وگوبا خبرنگارفرهنگ وادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : مميزي به خصوص درعرصه كتاب كودك و نوجوان واجب است براي اينكه آثار ويژه كودكان ونوجوانان ، بايستي داراي برخي ويژگيهاي خاص تربيتي باشد كه رعايت نكردن آنها دراثر، ممكن است زيانهاي جبران ناپذيري به روان و شخصيت كودك و نوجوان بزند ، اگرمميزي طبق قوانين مدون و معيارهاي مشخص توسط قانون باشد ، همه بايد آن را بپذيرند ، اما اگربنابرملاك سليقه شخصي مديران و مميزان قراربگيرد ، اينجاست كه به طورطبيعي كاربسيارغلط و ناپسندي است و بايد هركسي با هر وسيله قانوني با آن مبارزه كند ، زيراهيچ دليلي وجود ندارد كه يك مدير و يا يك مميز، شعور و برداشتش بالاترازشخص نويسنده باشد.
اين نويسنده درخصوص پاسداشت نويسنده وحرمت قلم گفت : ما پيروان مكتبي هستيم كه اين افتخار را دارد كه اولين آياتي كه برپيامبر ما نازل شده به قلم واهميت و جايگاه آن اشاره شده است و خداوند جزء نعمت هاي بزرگي كه به بشرعطا كرده ، آموزش با قلم را ذكرفرموده است .
سرشار : اين كه تا چه حد توانسته ايم اين شان و جايگاه بلند قلم و نويسندگي را كه خداوند به ما تذكرداده ، درعمل پياده كرده و درجامعه خودمان آن را عملي سازيم ، جاي بحث دارد . |
قصه گوي ظهر جمعه راديواضافه كرد : متاسفانه وجود گرفتاريهاي اجتماعي و سياسي و دشمنان خارجي و مسائل متعدد اقتصادي در ساليان بعد از پيروزي انقلاب ، باعث شد كه دولتمردان ما نتوانند قلم و قلمدار را در جايگاه واقعي خود بنشانند، گرچه درزبان و بيان ازاين گروه ، تجليل بسيارمي شود ، اما درمرحله عمل مي بينيم كه واقعا نويسندگان و اهل قلم درجامعه ما شان اجتماعي نسبتا پاييني دارند . به عنوان مثال وقتي ازيك كودك و يا نوجوان درجامعه امروز سوال مي شود كه در آينده چه كاره مي شويد؟ كمتر ديده مي شود كه آنها حرفي ازتمايل به شاعر، نويسنده و انديشمند شدن به ميان بياورند ، همين ملاك كافي است كه نشان دهد ما آنقدركه بايد به نويسنده احترام بگذاريم و او را برصدر بنشانيم تا الگويي براي كودك و نوجوان ما باشد ، نكرده ايم!
مشكلات نويسنده ما اين است كه وقتي مي نويسند ، ناشري براي چاپ پيدا نمي كنند ، وقتي ناشر پيدا شد و كتاب به چاپ رسيد ، اثربه خوبي توزيع و معرفي نمي شود . |
اين نويسنده و منتقد ادبيات داستاني اظهارداشت : دولت بايد درساختن مملكت ازآراء وانديشه هاي اين گروه (نويسندگان) دررشته هايي كه تخصص دارند، استفاده كند و به عنوان مثال ، درمجالس آنها را برصدربنشاند ، مثلا درمجلسي كه براي تجليل ازآثار برتربرگزارمي شود ، رديف اول را اغلب سياستمردان، روحانيون و نظاميان پر مي كنند و نويسندگان دررديف هاي عقب ترقرارمي گيرند ، يكي ازنمادهاي حرمت نويسنده همين است .
نويسنده اي كه چشمش به دست دولت باشد ، شان اجتماعي خود را پايين آورده است ، نويسنده بايد از دولت بخواهد كه تسهيلات لازم را براي چاپ ، توزيع ومعرفي اثراوبه جامعه فراهم كند ، نه چيزديگري . |
مدير انجمن قلم ايران گفت : اگر قراراست حمايتي درعرصه نشرصورت بگيرد ، وزارت فرهنگ وارشاد اسلامي بايد اين حمايتها را بي واسطه متوجه نويسندگان كند ، يعني دست ازحمايت ناشران بردارد وهمان حمايت را به شخص نويسنده معطوف سازد ، آن وقت خواهد ديد كه چه تحول مثبتي درعرصه نگارش پديد خواهد آمد و نويسندگان ، چقدر نوشتن را جدي ترخواهند گرفت.
نويسنده " آنجا كه خانه ام نيست " خاطرنشان ساخت : درخصوص جهاني شدن ادبيات و كتابهايمان بايد گفت كه ازدولت آينده ، انتظارات بسياري داريم . ما تقريبا در همه كشورهاي جهان سفارتخانه داريم و درهمه آنها اشخاصي به عنوان رايزن فرهنگي وجود دارند ، متاسفانه بر اساس اطلاعاتي كه به ما مي رسد درطول ساليان بعد ازانقلاب ، بسياري از رايزن هاي فرهنگي ما نه از روي ضابطه ، بلكه بر اساس " رابطه " انتخاب و اعزام شده اند . اين افراد معمولا فاقد تفكرو ذهنيت فرهنگي هستند ، نه خودشان اهل مطالعه اند و نه علاقه اي به گسترش ادبيات و آثارايراني دركشورهاي ديگر دارند ، نامبردگان ازجايي نيز درقبال كوتاهي و تقصيرهايشان ، مورد مواخذه قرار نمي گيرند ، حتي من شنيده ايم كه بعضي ازاينها تا چند سال پيش عمدتا درخارج ازكشور ادامه تحصيل مي دادند و اين مساله به عنوان يك پوشش شغلي بود ، تا بتوانند زندگي خود را بچرخانند ، حتي بعضي از آنها به كارهاي تجاري مي پرداختند !
سردبير ماهنامه " سروش نوجوان " افزود : اولين انتظارازدولت آينده اين است كه براي اعزام رايزن هاي فرهنگي با مشاوره با اهالي قلم ، معيارهايي علمي وضع كنند و دراعزام اين افراد از تشكلهاي رسمي و مدني كه دراين زمينه وجود دارد مثل " انجمن قلم ايران " حتما مشاوره بگيرند ، يكي ازوظايف خيلي معمولي اين افراد ( رايزنهاي فرهنگي ) بايد اين باشد كه به معرفي آثارمكتوب و كتابهاي ارزشمند ايراني درجهان كمك كنند ، راه هايي بيابند كه آثارارزشمند ما بتواند دركشورهايي كه محل خدمت آنهاست به زبانهاي ديگر ترجمه و منتشر شود ، اين مساله اي است كه تا به حال به آن پرداخته نشده است . ضمن اين كه علاوه بر راه هاي معمول ، گسترش صنعت رايانه و تشكيل سايت هاي كتاب ، راهي كم هزينه وساده در اختيار دولت قرار داده است .
وي افزود: در سايت هاي جهاني كتاب ، كتابهاي ارزشمند بايد به زبانهاي مختلف معرفي شود و تسهيلاتي براي مترجمان كه دركشورهاي مختلف آمادگي خودشان را براي ترجمه آثاراعلام مي كنند ، فراهم گردد وبدين طريق راهي براي انتقال و ترويج انديشه انقلاب و اسلام و فرهنگ ايراني در سطح جهان باز خواهد شد ، وگرنه اگر بخواهيم منتظر باشيم كه كسي به سراغ ما بيايد و كتاب ما را بخواند و ترجمه كند و در كشور خود منتشر كند ، انتظاري عبث و بي نتيجه است .
بسياري از رايزن هاي فرهنگي ما نه از روي ضابطه ، بلكه بر اساس " رابطه " انتخاب و اعزام شده اند . اين افراد معمولا فاقد تفكرو ذهنيت فرهنگي هستند . |
محمدرضا سرشارمتذكر شد: رييس جمهور منتخب بايد تيمي قوي ازمشاورين فرهنگي داشته باشد ، در حالي كه تا به حال مرسوم بوده كه هر رئيس جمهوري ، يك مشاورفرهنگي داشته باشد ، آن يك شخص هم براساس آنچه تا به امروزديده ايم ، افراد شاخصي لااقل ازعرصه قلم نبوده اند ، رئيس جمهور بهتر است به جاي يك مشاور فرهنگي ، تيمي فرهنگي در اختيارداشته باشد و سعي كند اين افراد به معناي واقعي كلمه " زبده " و مورد قبول اهالي قلم باشند. به نظرمن اين مهمترين قدم است ، زيرا رييس جمهوربه شخصه آنقدرگرفتاركارهاي اجرايي و متنوع ومختلف است كه نمي تواند به طور خاص روي مساله فرهنگ متمركز شود.
سرشار درپايان به مهر گفت : براي بخشهاي فرهنگي كه تحت نظارت دولت است ، بايد افرادي درنظرگرفته شوند كه ضمن برخورداري از اشراف لازم ، درد فرهنگ را نيز داشته باشند ، افرادي كه صرفا مي خواهند وزيرباشند وعضو كابينه برايشان فرقي نمي كند كه وزيرارشاد شوند يا وزير پست وتلگراف ويا وزيراطلاعات باشند ، درهرصورت افراد مناسبي براي عرصه فرهنگ نيستند . انتخاب وزيرارشاد داراي شرايط لازم ، خيلي ازمشكلات را حل مي كند ، چون به طور طبيعي اوهم معاونين اهل را براي خودش انتخاب مي كند وهمچنين ازمدير كل هاي شاخص دراين امور استفاده مي كند و خود به خود ، اين امرشكل صحيح و قوام يافته پيدا خواهد كرد.
نظر شما