حسینیه موقوفه امینی ها یادگاری از عهد عتیق در قزوین

به گزارش خبرنگار مهر، بی شک یکی از کم نظیرترین خانه های اعیانی دوره قاجاریه که اکنون می توان آن را با کمترین تغییری در قزوین مشاهده کرد بنای زیبای حسینیه امینی هاست.
 
آنچه كه امروز از اين خانه بجاي مانده داراي چهار حياط و فضاهاي مختلف در دوطبقه همكف و زيرزمين است.

اين خانه در سال 1275 هجری قمری توسط حاج محمدرضا امينی از تجار معتبر و مومن شهر بنا شد كه بخشي از آن وقف حسينيه شده است.

                                                                

زيباترين قسمت اين خانه كه هر ساله پذيرای گردشگران زيادی است متشكل از سه تالار به موازات هم و به صورت شرقي غربي ساخته شده و توسط ارسي هاي زيبايي به يكديگر مرتبط مي شوند.

اين تالارها ميان دو حياط شمالي و جنوبي واقع شده اند كه حياط ها از شمال و شرق به بيرون راه دارند.

تالار ميانی بزرگتر از دو تالار ديگر بوده كه طول آن 18 متر و عرض آن پنج متر است و دو تالار شمالي و جنوبي نيز هر كدام به طول 10 و عرض پنج متر و در انتهاي شرقي وغربي هر يك از اين تالارها دو اتاق كوچك قرار دارد.

تالار جنوبي با 9 دهنه ارسی به غايت زيبا، با شيشه هاي تمام رنگي كه خود از شاهكارهاي هنري محسوب مي شود، به چشم انداز حياط جنوبي گشوده می شود و سقف آن چنان استادانه آيينه كاري و نقاشي شده كه چشم هر بيننده اي را خيره می سازد.

                                                                  

تالار ميانی دارای طاقچه ها و رف های كاسه ای مزين به آيينه كاری و گچ بری است كه اين تالار توسط دو پنج دری به تالار شمالی و جنوبی متصل می شود و در نيم دايره بالای پنج دری ها بروج دوازده گانه نقش شده است.

سقف اين تالار به سه بخش تقسيم شده كه بخش ميانی دارای تزئينات گچبری توام با آيينه كاری بوده و دو قسمت ديگر دارای نقاشی روی چوب می باشد كه به كمك آيينه گره بندی شده است.

در وسط تالار بزرگ، چلچراغي (جار) آويخته شده و در دو تالار ديگر در هر يك دو چلچراغ و چهار سه شاخه بلور به ديوار نصب شده است.

فرش هاي دستبافت تالارها همگي يك دست و يك تخته وهمگي با نقش و طرح هاي اصيل و عتيقه مي باشند.

در زير تالارها سردابه، زيرزمين، شربت خانه، انبار و دستشويي قرار دارد كه از سه سمت به حياط هاي شمالي و جنوبي مرتبط می شود.

اين بنا همچنين واجد تزئينات نقش برجسته در ازاره هاي سنگي در حياط شمالي و جنوبي است.

برخي معتقدند حمام تاريخي صفا كه در نزديكي اين بنا قرار دارد متعلق به خاندان اميني ها بوده است.

                                                            

حسينيه تقوي ها، مجابي ها و حسينيه هاي حاج سيد ابوتراب ابوترابي در محله حلاجان، حاج سيدجمال در خيابان سپه، حاج سيدحسين، خياباني، ديوانخانه، سياهپوش ها و شهيدي ها از جمله ديگر حسينيه هاي تاريخي و موقوفی شهر قزوين بشمار می روند.