به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از ملزومات پیشرفت در زندگی ریسک پذیری است، البته ریسک باید برای هدف خاصی صورت بگیرد، چرا که ریسک بدون منظور از همان شروع دردسر آفرین است. البته ما باید در ریسک، امکان ضرر و زیان را مد نظر داشته باشیم، چنانچه ما انتظار از دست دادن چیزی را نداشته باشیم در واقع اصلا معنی ریسک را درک نکرده ایم.
وقتی که در مرحله ای از زندگی به این نتیجه رسیدیم که ضرورت ریسک حتمی است، حتما باید از قبل تمام موارد منفی را در نظر بگیریم و همه چیز را سبک و سنگین کنیم. در موقع ریسک باید روی عوامل موثر تمرکز کنیم و همه آن عوامل را به نفع خود به کار گیریم.
به هیچ وجه نسبت به مشکلات بی توجه نباشیم
چنانچه ما به مشکلات توجه نداشته باشیم مشکلات به ما توجه خواهند داشت و پشت سر هم به سویمان سرازیر خواهند شد و تدریجا خود را نشان خواهند داد. سعی کنیم تا حد امکان آنها را ببینیم تا در شرایط بهتری قرار گیریم و نتیجه را به نفع خود شکل دهیم.
اگر می ترسیم تظاهر نکنیم و نگوییم که از همه چیز اطمینان داریم. ترس راهنمای سلامت ماست. توجه نکردن به آن مانند توجه نکردن به آژیر خطر آتش سوزی است اگر به هیچ وجه ترسمان از بین نمی رود دو دلیل دارد: یا هنوز خطر وجود دارد یا داریم بیش از حد ریسک می کنیم.
در رویاها به سر نبریم
یکی از مشخصات بد و تاسف بار زمان ما این است که کسی به نجات ما نمی آید. این ما هستیم که باید خود را در مکان مطمئنی محافظت نماییم. اول توانایی های خود را در نظر بگیریم و با توجه به میزان تواناییهایمان ببینم چه کاری از عهده مان ساخته است. هرگز بیش از توانایی هایی که داریم روی آن حساب نکنیم. روی تجهیزاتی که به این منظور از قبل آماده کرده ایم نقشه نکشیم و حسابی باز نکنیم.
از احساسات نابجا استفاده نکنیم
از روی ترس، عصبانیت، عذاب وجدان و فشار ریسک نکنیم از هر کدام از این احساسها باید در جای خود استفاده شود. ریسک های احساسی را فقط در جایی باید استفاده کرد که مناسب آن احساس باشد.
برای اینکه بدانیم چه کار می خواهیم بکنیم باید برای آن به اندازه کافی وقت بگذاریم خود را از قبل مجهز نماییم اگر برایمان امکان داشته باشد ریسک را یک دور برای خودمان تمرین کنیم. اگر عملا این کار ممکن نیست آن را در ذهنمان پیاده کنیم خود را در آن وضعیت مجسم سازیم که داریم چه کار می کنیم؟ چه می گوییم؟ چه عکس العملی نشان می دهیم؟ روی ذهنمان کار کنیم و قبل از اقدام به ریسک خود را نسبت به انجام دادن آن متعهد گردانیم و تاخیر نکنیم با تمام وجود تلاش کنیم و فقط سعی کردن کافی نیست باید با تمام وجود تلاش کرد.
برای ریسک حتما با برنامه تنظیم شده کار کنیم، این بدان معنا نیست که اگر همه چیز دارد غلط پیش می رود باز هم همان برنامه را دنبال کنیم. یک برنامه دقیق و حساب شده می تواند نیروی محرکه قوی برای ما باشد، چون به ما خط می دهد برای ابراز وجود ریسک نکنیم. این ریسک ریسک خطرناکی است و خیلی زود جا خالی نکنیم. ریسک کار ساده ای نیست که یک دو سه بگوییم و کار تمام بشود. باید صبور باشیم و پشتکار داشته باشیم.
نظر شما