به گزارش خبرگزاری مهر، ابومحمد مشرف الدین (شرف الدین) مصلح بن عبدالله شرف الدین شیرازی ملقب به ملک الکلام و افصح المتکلمین بی شک یکی از بزرگترین شاعران و حکیمان ایرانی است که آسمان حکمت و ادب فارسی را به نور خیره کننده خود روشن ساخت، این روشنی با چنان نیرویی همراه بود که هنوز پس از گذشت قرنها از تاثیر آن کاسته نشده است.
سعدی در حدود سال 606 هجری در شهر شیراز در خانواده ای که همه از عالمان دین بودند چشم به جهان گشود، اما درباره سال تولد، وفات و حتی نام و نسب او بین نویسندگان و مورخان اختلاف است بر این اساس سعدی در سال 656 هجری قمری حدود 50 سال داشته است. و چون گلستان را کمتر از یک سال نوشته، بنابراین تولد او باید حدود سال 606 هجری قمری باشد. این محکمترین دلیل برای تولد سعدی در این سال است و بسیاری از محققان او را تایید نموده اند. سعدی در شیراز متولد شده بود و به شیرازی بودنش افتخار می کرد که بارها در اشعارش دیده می شد: هر متاعی ز کشوری خیزد / شکر از مصر و سعدی از شیراز
سعدی دانش های ابتدایی از جمله علوم ادبی را در شیراز آموخت و برای تکمیل تحصیلات به بغداد رفت. چون بغداد در آن زمان مرکزخلافت عباسیان و یکی از مهمترین مراکز علوم اسلامی بوده است. سعدی در نظامیه بغداد به تحصیل علوم مختلف پرداخت. در این بین با شهاب الدین سهروردی عارف بزرگ آن زمان آشنا شد. چنانکه تاثیر اندیشه های سهرودی را در برخی از سخنان سعدی می توان یافت.
سعدی در دوران جوانی روحی بی آرام داشت و در یک جای پایبند نبود و میل زیادی به گردش جهان و دیدن مردمان داشت. بعد از مدتی سعدی به دلیل حمله مغول از شیراز دل برکند و جهانگردی خود را آغاز کرد. این مسافرت بین سی تا چهل سال به طول انجامید و او از بغداد و سوریه و مکه تا شمال آفریقا گشت.
سعدی بعد از مدتی با دنیایی از تجربه های معنوی و افکاری بلندمرتبه به شیراز بازگشت و چون آنجا را آرام دید شروع به گرد آوردن سروده ها، گفته ها و تجربه هایش پرداخت. سعدی یکی از عرفای عالم اسلام و پرورش یافته مکتب علوم الهی و آشنا به معراف قرآنی است و بی شک همان خدایی را می پرستد که قرآن او را توصیف نموده است و در جای جای سخنان و اشعارش نشانه های توحید که سرسلسله عقاید اوست به خوبی پیداست.
عشق همراه با اندرزگویی و آشفتگی در عین مصلحت بینی یک جا در سعدی دیده می شود و این خود دلیل عظمت مقام و بزرگی و توانایی روح وی است. شوق و ادبیاتش برای غریبان جالب و شوق انگیز و در عین حال همواره پر از ابهام بوده است. بسیاری از بزرگان ادبیات غرب چون "گوته"، "امرسن"، "دیل کارنگی" را تحت تاثیر قرار می دهد.
در میان کشورهای اروپایی، فرانسه برای اولین بار سعدی را به مردم غرب معرفی کرد. حدود سیصد سال پیش "آندره ریه" خاورشناس فرانسوی، ترجمه منتخبی از گلستان را در پاریس به اتمام رساند و یک سال بعد "فریدریش اکسن باخ" همان اثر را به زبان آلمانی ترجمه کرد و خیلی سریع فرهنگ اروپا در مقابل نبوغ حیرت انگیز سعدی سر تعظیم فرود آورد.
آیات، کلام خدا و سخنان نبوی تمام دارای پیام صحیح زندگی و هم زیستی است و اگر شاعری قصد داشت تا در سخنان خود پند و اندرزی را بگوش برساند بی شک سود فراوان می جست و شیخ اجل سعدی شیرازی نیز از این دایره مستثنی نبوده است.
نظر شما