به گزارش خبرنگار مهر، مدارس کپری یکی از بارزترین نمونه‌های محرومیت است که با وجود اختصاص اعتبارات فراوان برای رفع این محرومیت، فعالیت آموزشی در این نوع مدارس هنوز ادامه دارد.
درس خواندن در شرایط نامناسب و غیراستاندارد کلاس‌های مدارس کپری و خشت و گلی بروز مشکلاتی همچون افت تحصیلی، افسردگی و به تبع آن ترک تحصیل را به‌دنبال دارد اما عده‌ای برخلاف این باور معتقدند کلاس کپری برای دانش‌آموزی که خانه کپری دارد مشکلی ایجاد نمی‌کند.
با وجود اینکه بارها در طی 8 سال گذشته مسئولان اعلام کرد‌ه‌اند که مدارس کپری از سطح کشور جمع‌آوری شده است و چندین بار جشن تکراری کپرزدایی در این استان برگزار شده است ولی متأسفانه این وعده و وعیدها تاکنون عملی نشده‌است.
در حال حاضر به گفته کارشناسان هزاران مدرسه خشت و گلی و غیرمقام در سیستان و بلوچستان وجود دارد که با وقوع زمین لرزه های اخیر باید از آن به عنوان زنگ خطری برای دانش آموزان استان و آموزش و پرورش یاد کرد
دولت نهم طلایه دار برگزاری جشن های کپرزدایی
حذف مدارس کپری دراستان سيستان و بلوچستان ماجرایی طولانی دارد که ظاهرا پایانی ندارد. در مقام حرف در این باره وعده های بسیاری داده شده است هر چند که مسئولان معتقدند مدارس کپری در این استان به مدارس استاندارد تبدیل شده است.
دی‌ماه 86 حبیب الله دهمرده استاندار وقت سیستان و بلوچستان از حذف مدارس کپری خبر داد و به رسانه های اعلام کرد: حذف مدارس کپری توسط سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس از افتخارهای دولت نهم در این استان است.
وی در آن سال مدعی شد در سفر نخست رئیس‌جمهوری و اعضای هیئت دولت به سیستان و بلوچستان ۵۰ میلیارد ریال اعتبار برای حذف مدارس کپری اختصاص یافته است و با پیگیری‌های انجام شده این رقم به ۱۷۰میلیارد و ۳۰۰ میلیون ریال افزایش خواهد یافت.
به فاصله یک سال پس از رفتن دهمرده از استانداری سیستان و بلوچستان علی محمد آزاد استاندار جدید نیز در15 بهمن1387 مدعی شد که تا پایان همان سال87 تمام مدارس کپری سطح استان به‌طور کامل حذف خواهند شد این در حالی بود که استاندار پیشین نیز از حذف مدارس کپری در این استان خبر داده بود و این قول هیچ وقت جامه عمل به تن نپوشانید.
علی محمد آزاد در 12 اردیبهشت سال 1388 اعلام کرد که دولت نهم طلایه دار حذف مدارس کپری در مناطق محروم استان است و با احداث 830 کلاس درس «مدارس کپری منطقه برای همیشه به تاریخ پیوست.
آزاد در مصاحبه با رسانه های خبری مدعی شد دولت نهم با اختصاص 200 میلیارد ریال همه مدارس کپری را حذف و به جای آنها فضاهای آموزشی مناسب با امکانات لازم بنا کرده است.
تاکیدات استاندار و مسئولان سازمان نوسازی و تجهیز مدارس سیستان و بلوچستان در حالی به سرعت در رسانه های کشوری بازتاب یافت که بیش از صد ها مدرسه فرسوده و کلاس کپری در استان پابرجا بود.
در همین زمان با وجود گزارش های ارسالی توسط رسانه ها مبنی بر وجود مدارس کپری باری دیگر وزیر آموزش و پرورش وقت وجود مدارس کپری در کشور را انکار کرد و گفت: کجا مدرسه کپری داریم؟ کدام استان؟ شما مدارس کپری را به من نشان بدهید!
در همین زمان مصادف با اردیبهشت ماه سال 87 معاون اجرایی اداره‌کل نوسازی مدارس سیستان و بلوچستان وعده کرد که از مهر ماه 87 شاهد هیچ‌گونه مدرسه کپری در سیستان و بلوچستان نخواهیم بود و جشن کپرزدایی مدارس برگزار خواهد شد.
براساس اظهار نظر معاون سازمان نوسازی مدارس کشور قرار بود همه مدارس کپری تا دهه فجر سال 87 به مدارس استاندارد تبدیل شود که باز هم این وعده عملی نشد.
آخرین آمار حکایت از وجود 120 مدرسه كپري در استان دارد
با وجود انکار استانداران سیستان و بلوچستان و مدیران نوسازی و تجهیز مدارس اما ابراهیم اعتصام مدير كل اسبق سازمان آموزش و پرورش استان در سال 1390 در زمانی که تمامی مسئولان مدعی بودند چنین کمبودی در استان قابل مشاهده نیست خبر از حقيقتي تلخ مبنی بر وجود بيش از120 كلاس درس كپري در استان داد.
ابراهيم اعتصام در آخرین سال های بازنشستگی خود مهر سکوت را شکست و گفت: تعداد 120 كپر در سيستان و بلوچستان نقش كلاس درس را ايفا مي كنند و به دلیل پدیده روستا زايي و ايجاد روستا هاي جديد در حاشيه جاده ها حذف كپرزدايي در استان غیر ممکن است.
وی مدعی شد: بسیاری از این روستا ها به دلیل عدم وجود جاده دسترسی امکان استاندارد سازی در آنها وجود ندارد.
گروه های جهادی نوشتند
روستای جنگیان بازار در بخش پلان از توابع چابهار از جمله روستا هایی است که دانش آموزان آن به دلیل محرومیت از فضای مناسب برای تحصیل محروم هستند.
عمار عضو نخستین گروه جهادی سیستان و بلوچستان که در اسفند ماه سال 1391 به همراه سایر جهاد گران مشتاق برای کمک به مردم این روستا شتافته است در بیان خاطرات خود آورده است: مردمی محروم در منطقه وجود دارد اینها باید در کپر درس بخوانند، در خانه های گلی زندگی کنند، از آب باران بنوشند و فرزندانشان را با ساده ترین بیماری ها از دست بدهند.
امروز به اتاقکی که مدرسه این محرومین نام داشت سر زدیم. مدرسه ای ابتدایی و مختلط با چهار پایه، پایه اول، دوم، چهارم و پنجم. این مدرسه فقط در یک کلاس تعریف می شد، آنهم کلاسی بدون درب، با دیوارهای کاهگلی و بدون سقف! تنها چهار دیوار! از فرزانه، شاگرد کلاس چهارم این مدرسه، پرسیدم: معلم چطور هر روز به همتون درس میده؟ گفت: ساعت اول به دانش آموزان کلاس اول، ساعت بعد دومی ها، بعد چهارمی ها و بعد هم پنجمی ها.
نمی دانم این معلم چگونه مطالب درسی هر پایه را توضیح می دهد. آیا طرح درس های وزارت دراز و طویل آموزش و پرورش به اینجا نرسیده است؟ ممکن است به دلیل مهم نبودن این دانش آموزان اصلا برایشان بخش نامه ای هم ابلاغ نکردند. مگر مدرسه ای حقیر با 20 دانش آموز آنهم در روستایی دور افتاده اهمیتی دارد؟
در این مدرسه فرزانه، عباس، علی محمد، سهیلا و شیرین با هم درس می خوانند. مختلط بودن دانش آموزان، دیگر در این روستاها آسیب و تهدید محسوب نمی شود، بسیارهم فرصت تلقی می گردد. لازم نیست هزینه ای اضافه خرج شود، با یک معلم هم می توان دانش آموزان همه پایه ها را در یک کلاس کپری جمع کرد و مسیر تحصیلشان را هموار کرد. اینگونه به نفع بیت المال هم خواهد شد.
طبیعی است، بودجه ها باید برای طرح هوشمندسازی مدارس شهری خرج شود، برای خریدهای کلان کامپیوتر برای هر دانش آموز، برای خرید ویدیو پروژکتور تا دانش آموز شهری بهتر بتواند مطلب را درک کند، برای برقراری اینترنت پر سرعت تا بهتر بتوان با دهکده جهانی ارتباط برقرار کرد. قطعا دانش آموزان ما باید یاد بگیرند چگونه با فلان دانشمند در فرانسه و آلمان ارتباط تصویری برقرار کنند.
فقر در این مناطق هزینه های زیادی دارد
برایم عجیب بود وقتی شنیدم یکی از بچه ها به نام عابد به دلیل بیماری در دوران کودکی اش و عدم دسترسی به پزشک فلج شده بود. عابدِ نه تنها زبان فارسی بلد نبود حتی زبان محلی را هم نمی دانست. زبانش جدگالی بود، زبانی مخصوص مردم این منطقه.
حامد نوجوان 12 ساله ای بود که به دلیل پر شدن ظرفیت کلاس مجبور شده بود در مدرسه دیگر در چند کیلومتری روستا ثبت نام کند. به گفته خودش برای رسیدن به مدرسه هر روز باید نیم ساعت با پای پیاده مسیر سنگلاخی روستا تا مدرسه را طی کند.
وقتی از حامد پرسیدم بزرگترین آرزویت چیست؟ با اندکی تامل پاسخ داد: می خوام معلم فارسی بشم تا به بچه ها درس بدم.
سقف کلاس را با شاخ و برگ پوشانده بودند و پرتوهای نور در فضای غبار آلود کلاس، محرومیت و استضعاف را به تصویر می کشید. از فرزانه پرسیدم وقتی باران های این منطقه شروع می شود چه کار می کنید، گفت: هر دفعه میریم خونه یکی از بچه ها تا معلم بهمون درس بده.
وضعیت مدارس روستایی در جنوب استان نگران کننده است
نماینده نیك شهر، چابهار ، كنارك و مردم قصر قند در مجلس شورای اسلامی در این خصوص می گوید: تعداد زیادی از مدارس جنوب استان مانند مدرسه روستای بگ در بخش قصرقند نیك شهر و یا مدرسه روستای لاتی دان در بخش مركزی شهرستان چابهار به دلیل عمر بالای 40 سال و استفاده از خشت در احداث آنها در آستانه تخریب قرار دارند.
یعقوب جدگان در گفتگو با مهر اظهارداشت: مدارس فرسوده و خشت و گلی در روستا های جنوب استان آرامش و امنیت را از دانش‌آموزان و خانواده های آنها سلب كرده است و وضعیت نگران کننده ای را بوجود آورده است.
وی افزود: وضعیت کلاس های درسی در بسیاری از روستاهای جنوب استان مانند «کچ» ، «ترکانی» و «صیادوار» در دشتیاری از توابع شهرستان چابهار نگران کننده است.
وی گفت: برخی از روستا ها مانند «بندگاه» در بخش مرکزی چابهار فاقد مدرسه است و دانش آموزان در کپر و یا اتاق های گلی درس می خوانند.
وی یادآور شد با وجود اینکه از باران به عنوان رحمت در این منطقه یاد می شود اما بارش باران بر روی کلاس هایی با سقف کاهگلی و خشتی برای دانش آموزان تهدید محسوب می شود.
وی افزود: در نیکشهر و قصر قند نیز وضعیت به همین منوال است و در حال حاضر دانش آموزان روستاهای «بلنگی» و «ندکان» در نیکشهر در یک اتاق گلی کوچک و بدون امکانات آموزشی درس می خوانند.
این در حالیست که فرماندار و رییس آموزش و پرورش نیکشهر نیز چندی پیش در گفتگویی اعلام کردند بیش از 40 مدرسه کپری در نیکشهر همچنان برپا است.
سیستان و بلوچستان نیاز به اعتبارات ویژه دارد
این در حالیست که مدیرکل نوسازی و تجهیز مدارس سیستان و بلوچستان ادعا می کند تمامی مدارس کپری در سطح استان برچیده شده است و تعداد اندکی از مدارس کپری در مناطق سراوان و نیکشهر تنها به دلیل عدم وجود جاده دسترسی باقیمانده است.
علیرضا راشکی در گفتگو با مهر بیان داشت: حمل مصالح ساختمانی در برخی نقاط روستایی امکان پذیر نیست و به طور حتم در صورت ایجاد راه دسترسی نسبت به ساخت مدرسه و یا نصب کانکس در این مناطق اقدام خواهد شد.
وی ادامه داد: در صورت ادعای برخی افراد و مسئولان مبنی بر وجود مدارس کپری در سطح استان این سازمان آمادگی دارد تا کارشناسان خود را به منظور انجام کار کارشناسی و بازدید از مناطق اعزام کند.
وی با بیان اینکه وجود مدارس خشت و گلی، سنگی و بلوکی در استان تکذیب نمی شود افزود: اقدامات زیادی برای رفع این مشکل انجام شده اما به دلیل وجود محرومیت های باقیمانده از گذشته رفع این نواقص نیازمند اعتبارات و زمان بیشتر است.
وی افزود: در همین رابطه با توجه به شرایط موجود پیشنهاد شد تا برای 10 نفر دانش آموز سرویس گذاشته شود تا برای تحصیل به روستاهای مجاور که دارای فضاهای آموزشی استاندارد هستند انتقال یابند که این پیشنهاد با مخالفت خانواده ها روبرو شد و به ناچار کلاس کپری برپاست.
راشکی با بیان اینکه این سازمان از سال 84 تاکنون بالغ بر 3 هزار و 250 کلاس درس را تخریب و بازسازی کرده ادامه داد: طی همین مدت تعداد 608 کلاس درس نیز مقاوم سازی شده است.
وی گفت: پیش بینی می شود تعداد 6 هزار کلاس تخریبی همچنان در سطح استان وجود داشته باشد که نیازمند اختصاص اعتبارات ویژه است.
وی بیان داشت: تاکنون تعداد 2 هزار و 632 کلاس درس به فضای آموزشی استان اضافه شده است.
راشکی با بیان اینکه ساخت 8 استخر نیز در سطح استان آغاز شده است ادامه داد: طی این مدت ساخت 68 سالن ورزشی در دستور کار بوده است که تمامی تعهدات انجام پذیرفته است.
وی مدیریت منابع را از جمله برنامه های در دستور کار در این سازمان و در سال جاری عنوان کرد و گفت: در سال گذشته 189 پروژه در قالب 770 کلاس اماده تحویل شده است که استان سیستان و بلوچستان جزو 4 استان نخست کشور در این زمینه بوده است.
وی ادامه داد: سوق دادن منابع به سمت پروژه های نیمه تمام از دیگر برنامه های این سازمان است.
وی تاکید کرد : برای رسیدن به استاندارد های لازم در کشور تقاضا داریم تا اعتبارات ویژه ای با همت مسئولان اختصاص یابد.
.......................................
گزارش: بابک رحیمیان
نظر شما